، به تازگی شاهد اوج گیری برخی روندها و تحولات در صحنه سیاسی لبنان بوده ایم. در این راستا، فشارهای سیاسی به حزب الله جهت خلع سلاح این گروه به شدت افزایش یافته است. به طور خاص، کابینه لبنان به ریاست نواف سلام نخست وزیر این کشور، جلسه ای را برای بررسی این موضوع برگزار کرده و علی رغم تعویق جلسه مذکور، شخص نخست وزیر لبنان به صورت خودسر به فرمانده ارتش این کشور دستور داده تا برنامه‌ریزی لازم برای خلع سلاح حزب الله را در دستورکار قرار دهد.

موضوعی که از سوی حزب الله لبنان قویا رد شده و این جنبش تاکید کرده که فلسفه سلاح مقاومت هم قانونی است(در توافق طائف حق سلاح حزب الله به رسمیت شناخته شده است) و هم به واسطه اینکه معطوف به رژیم اشغالگر قدس است، کاملا مشروع می باشد. با این همه، در این بحبوحه ، توماس باراک نماینده ویژه دونالد ترامپ در مساله سوریه و لبنان، بازیگری معنادار و قابل تاملی را انجام می دهد. او به طور خاص در مدت اخیر بر شدت رایزنی های سیاسی خود با مقام های ارشد لبنانی افزوده و سعی دارد هرطور که شده ایده خلع سلاح حزب الله را به یک واقعیت در صحنه سیاسی این کشور تبدیل کند.

نکته عجیب این است که توماس باراک در مذاکرات خود با دولت لبنان، به هیچ عنوان مساله خلع سلاح حزب الله را مرتبط با ضرورت عقب نشینی ارتش رژیم اشغالگر قدس از مناطق اشغالی در جنوب لبنان نمی بیند. به بیان ساده‌تر، وی می خواهد با کمترین هزینه، به دستاوردی بزرگ که همان خلع سلاح مقاومت است برسد. پذیرش این مساله از سوی مقام های ارشد لبنانی، حقیقتا عجیب است و در نوع خود نشان از عمق وابستگی آن ها به واشینگتن دارد.

ورای همه این ها، به نظر می رسد که توماس باراک به هر نحو ممکن که شده سعی دارد تا با تضعیف و به زعم خود حذف حزب الله لبنان، بسترهای مساعدی ایجاد کند تا آنچه اسرائیل و آمریکا آن را خاورمیانه جدید می‌نامند، محقق شود. از یاد نبریم که اصلی ترین مانع پیش روی طرح ها و توطئه های آن ها برای منطقه، محور مقاومت و به طور خاص حزب الله لبنان بوده است. از این رو، تا زمانی که محور مقاومت همچنان قدرتمند است، اینکه تصور شود نظم منطقه ای مطلوب آمریکا و به ویژه رژیم اشغالگر قدس محقق خواهد شد، ایده ای خام و نسنجیده است.

از این رو، توماس باراک نه یک دیپلمات که سعی دارد مشکلی را حل کند، بلکه صرفا یک مهره در قالب ماجراجویی‌های بی‌پایان شخص رئیس جمهور آمریکا و صهیونیست ها است. موضوعی که به طور خاص در قالب کنش های او در معادله لبنان کاملا مشهود است.