، ارتش فیلیپین امروز دوشنبه از شروع گشت زنی ناوهای نیروی دریایی هند همراه با کشتی‌های فیلیپینی در مناطق مورد مناقشه در دریای جنوبی چین خبر داد. این عملیات می‌تواند در ابعاد بزرگ‌تر نشان دهنده عمق رقابت‌های ژئوپلیتیکی در منطقه هند- اقیانوس آرام باشد.

این تمرین دریایی ۲ روزه با حضور سه کشتی هندی و روز یکشنبه (به وقت محلی)، یک روز پیش از سفر فردیناند مارکوس، رئیس‌جمهوری فیلیپین، به دهلی نو برای مذاکره با نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، آغاز شد. فیلیپین پس از یک سری درگیری‌ها در آبراه مورد مناقشه، طی یک سال گذشته همکاری دفاعی خود را با طیف وسیعی از متحدان افزایش داده است.

به گفته معاون وزیر امور خارجه فیلیپین، انتظار می‌رود مارکوس در هند قراردادهایی در زمینه‌هایی مانند قانون، فرهنگ و فناوری امضا کند، اما همه نگاه‌ها به هرگونه توافق دفاعی بالقوه معطوف خواهد بود. فیلیپین پیش از این موشک‌های کروز مافوق صوت براهموس (BrahMos) را از هند خریداری کرده است؛ سلاحی که حداکثر سرعت آن سه هزار و ۴۵۰ کیلومتر در ساعت است.

هند پیش از این نیز از فیلیپین در اختلاف دریایی با چین حمایت کرده است. سال گذشته، سوبرامانیام جایشانکار، وزیر امور خارجه هند، بر حمایت دهلی نو از مانیل برای حفظ حاکمیت ملی خود تاکید کرد. دو کشور در حال افزایش روابط امنیتی خود بوده‌اند. سال گذشته، سه کشتی جنگی هندی در بندر فیلیپین پهلو گرفتند.

در ماه آوریل (فروردین ماه)، گیلبرتو تئودورو جونیور، وزیر دفاع فیلیپین، گفت که این کشور قرار است دومین دسته از موشک‌های توسعه یافته توسط روسیه و هند را دریافت کند.

گشت‌زنی دریایی متحدان آمریکا در مجاورت چین

 جزایر پاراسل در دریای جنوبی چین، منطقه مورد مناقشه که در حال حاضر در کنترل دولت پکن است

در دریای جنوبی چین، حضور رو به گسترش پکن در منطقه اقتصادی انحصاری که فیلیپین مدعی مالکیت آن است، منجر به درگیری‌هایی شده است. هند نیز مانند فیلیپین، اختلافات ارضی دیرینه‌ای با چین دارد. مرز چین و هند برای دهه‌ها شاهد درگیری‌های دوره‌ای از جمله درگیری مرگبار در دره گالوان در امتداد «خط کنترل واقعی» (LAC) در ژوئن ۲۰۲۰ (خرداد ۱۳۹۹) بوده است.

هند همچنین در راستای سیاست «اقدام به شرق» خود، به طور فزاینده‌ای با چین برای نفوذ ژئوپلیتیکی در آسیا و اقیانوسیه رقابت می‌کند. «اقدام به شرق» یک سیاست خارجی هند است که بر تقویت روابط با آسه‌آن متمرکز و در راستای اهداف این اتحادیه در حفظ امنیت و ثبات منطقه‌ای استوار است.

در مجموع عملیات گشت زنی مشترک بین مانیل و دهلی نو نشان‌دهنده تقویت همکاری‌های نظامی و امنیتی آنها است که احتمالاً با حمایت ضمنی یا آشکار آمریکا و متحدانش مانند ژاپن و استرالیا انجام می‌شود. این همکاری‌ها در چارچوب ائتلاف‌های منطقه‌ای مانند گروه «کوآد» (Quad) که شامل آمریکا، هند، ژاپن و استرالیا است، می‌تواند به‌ عنوان بخشی از استراتژی گسترده‌تر برای مقابله با گسترش نفوذ چین در منطقه هند-آرام تفسیر شود.

هند همچنین با تقویت نیروی دریایی خود و افزایش حضور در دریای جنوبی چین، به دنبال ایفای نقش بیشتر به‌عنوان یک قدرت دریایی در منطقه است. این اقدام می‌تواند به‌عنوان تلاشی برای ایجاد بازدارندگی در برابر چین و کاهش سلطه آن بر مسیرهای تجاری و استراتژیک دریایی دیده شود.

چین ممکن است این را به‌عنوان تهدیدی برای استراتژی «رشته مروارید» (کنترل بنادر راهبردی در اقیانوس هند) تلقی کند، به‌ویژه که هند از مزیت جغرافیایی و همکاری‌های نزدیک‌تر با آمریکا برخوردار است.

هند با افزایش همکاری‌های دریایی با کشورهایی مانند فیلیپین، ویتنام و اندونزی، به دنبال ایجاد یک جبهه متحد در برابر چین است. این موضوع ممکن است روابط چین و هند را که به دلیل اختلافات مرزی و رقابت‌های منطقه‌ای از قبل پرتنش است، پیچیده‌تر کند. روزنامه دولتی گلوبال تایمز چین در رابطه با گشت دریایی مشترک نوشته است که این اقدام در دریای جنوبی چین «بیشتر نمادین است تا واقعی».