، در روزهای گذشته، دانشگاه‌های مطرح و برجسته آمریکایی نظیر دانشگاه‌های کلمبیا، نیویورک، تگزاس و...، صحنه برگزاری اعتراضات و همچنین تحصن در محیط دانشگاه‌ها، در حمایت از ملت فلسطین و علیه جنایات رژیم اشغالگر قدس در جنگ غزه و البته همدستی دولت آمریکا با این رژیم بوده‌اند.

در این راستا، معترضان به‌طور خاص خواستار برقراری آتش‌بس دائم در جریان جنگ غزه، پایان همدستی دولت آمریکا با جنایات رژیم اشغالگر قدس و تامین مالی-تسلیحاتی این رژیم و البته عفو آن دسته از دانشجویان و اعضای هیات علمی شده‌اند که در نتیجه حمایت از مردم فلسطین با مجازات‌های تنبیهی مواجه شده‌اند. از این‌رو، اعتراضات دانشجویان و اساتید دانشگاه‌های مطرح آمریکا در حمایت از ملت فلسطین، بازتاب‌های جدی و گسترده‌ای نیز در رسانه‌های مختلف جهان پیدا کرده است و تحلیل و تفسیرهای مختلفی نیز درباره آن مطرح شده و می‌شود.

در این چارچوب، توجه به 3 نکته در بحبوحه برگزاری اعتراضات اخیر در دانشگاه‌های آمریکا از اهمیت برخوردار است.

اولا، برگزاری اعتراضات و تحصن‌های بی‌سابقه در دانشگاه های مختلف آمریکا نشان داد که تا چه اندازه جامعه نخبگانی آمریکا از حیث فکری، در تضاد و تقابل آشکار با نظام حکمرانی این کشور و رویه‌های بین‌المللی آن به‌سر می‌برد.

به‌طور خاص صهیونیست‌ها و البته جریان‌های رسانه‌ای متحد آن‌ها در آمریکا، سالیان سال است سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای را انجام داده‌اند تا هم بتوانند نظر افکار عمومی آمریکا و هم جامعه نخبگانی این کشور را در مسیری قرار دهند که مطلوب خودشان است. در این رابطه، گزارش‌های مختلفی از کمک‌های گسترده محافل صهیونیست و لابی‌های متحد این رژیم به دانشگاه‌های مختلف آمریکا نیز منتشر و مطرح شده است.

حال در شرایط کنونی با اوج‌گیری اعتراضات گسترده در دانشگاه‌های مختلف آمریکا علیه رژیم اشغالگر قدس و همدستی دولت آمریکا با جنایات این رژیم در جریان جنگ غزه، این مسئله صرفا یک برونداد را به ذهن متبادر می‌کند: هم رژیم صهیونیستی و هم دولت آمریکا با یک انزوای گسترده چه از سوی افکار عمومی خود و چه جهان مواجه شده‌اند.

دوم اینکه در بحبوحه برگزاری اعتراضات گسترده در دانشگاه‌های مختلف آمریکا شاهد برخورد خشونت‌آمیز نیروهای امنیتی آمریکایی علیه دانشجویان و البته اعضای هیات علمی دانشگاه‌های آمریکایی بوده ایم. افرادی که تنها جرمشان ابراز عقیده خود در حمایت از ملت فلسطین بوده است. این مسئله بدون تردید برای دولت آمریکا که سال‌هاست خود را به مثابه مدعی اصلی حقوق بشر و آزادی بیان در جهان معرفی کرده، یک رسوایی بزرگ و تمام عیار است.

به بیان ساده‌تر، افکار عمومی در جهان اکنون می‌توانند چهره بدون روتوش آمریکا را در مواجهه با شعارهای ادعایی خودش مشاهده کنند. بدون تردید تصاویر ضربی و شتم خبرنگاران، دانشجویان و همچنین بازداشت اساتید دانشگاه‌های آمریکا توسط نیروهای امنیتی آمریکایی، ضربه‌ای مهلک به جایگاه و موقعیت بین‌المللی تلقی می‌شود که آمریکا سال‌ها سعی کرده آن را برای خود دست و پا کرده و حفظ کند.

و در نهایت سوم اینکه بازتاب‌های گسترده حمایت جامعه دانشگاهی در آمریکا از ملت و مقاومت فلسطین، به مثابه یک دومینو در محیط بین‌المللی عمل کرده و شاهد بوده‌ایم که این اعتراضات و حمایت‌ها به دیگر دانشگاه‌های کشورهای غربی نیز سرایت کرده است. به‌طور خاص، در ایتالیا و فرانسه نیز شاهد وقوع رویدادهای مشابهی بوده‌ایم و اعضای جامعه دانشگاهی در این کشورها نیز به صراحت مخالفت خود را با جنایات رژیم اشغالگر قدس و حمایت از مردم فلسطین اعلام کرده‌اند.

معادله‌ای که هنوز هم می‌تواند ابعاد وسیع‌تری را به خود بگیرد و هرگونه همکاری قدرت‌های غربی با اشغالگران اسرائیلی در جریان جنگ غزه و ارتکاب به جنایت علیه ملت فلسطین را به امری به مراتب پرهزینه‌تر از گذشته تبدیل کند.