به گزارش خبرنگار بین الملل خبرگزاری موج، «تونی بلر»، نخست‌وزیر پیشین بریتانیا هنوز برای جلوگیری از خروج این کشور از اتحادیه اروپا امیدوار است. او می‌خواهد استراتژی جدیدی را به حزب کارگر برای مسدود کردن روند خروج از اتحادیه پیشنهاد کند، اما جلوگیری از برگزیت دیگر به نظر مأموریتی غیرممکن می‌رسد.

بااین‌حال بلر یک‌بار مأموریتی غیرممکن را با موفقیت با انجام رسانده و آن شکست دادن حزب محافظه‌کار در سال 1997 بود؛ درست 20 سال پیش در سال 1997 بود که حزب کارگر به رهبر «تونی بلر» توانست پس از 28 سال بر محافظه‌کاران پیروز شود و شکستی مفتضحانه را به «جان میجر»، نخست‌وزیر وقت انگلستان تحمیل نماید. در انتخابات تاریخی 1997 حزب کارگر توانست 147 کرسی را توری‌ها پس بگیرد و در یکی از بی‌سابقه‌ترین رویدادها 418 کرسی از 659 کرسی مجلس عوام را از آن خود کند.

بلر پس‌ازآن و تا سال 2007 از محبوبیتی بی‌نظیر در بریتانیا برخوردار شد، اما مشارکت این کشور در جنگ سال 2003 با عراق در سال‌های پس از اشغال عراق و مشخص شدن اینکه تسلیحات کشتارجمعی قابل‌توجهی در این کشور وجود ندارد به‌شدت افزایش یافت و وقتی معلوم شد بلر به خاطر برداشت‌هایی شخصی و نادرست به «جورج بوش»، رئیس‌جمهور وقت آمریکا اطمینان داده که بریتانیا در حمله به عراق این کشور را همراهی خواهد کرد عمر سیاسی وی خیلی زودتر ازآنچه انتظار می‌رفت به پایان رسید.

خود بلر نیز پس‌ازاینکه «گوردون براون» در انتخابات حزبی بر او غلبه کرد، از سیاست فاصله گرفت و مشغول امور بازرگانی خود شد. افکار عمومی انگلستان نیز به دلیل نقش او در جنگ با عراق از بلر روی‌گردان شدند.

مأموریت غیرممکن بعدی

اما پس از 23 ژوئن 2016 که کمپین خروج از اتحادیه اروپا موفق شد با اختلافی اندک در همه‌پرسی برگزیت پیروز شود، بلر به صرافت بازگشت به سیاست افتاد.

کم‌کم مصاحبه‌های بلر با رسانه‌ها بیشتر شد. او در عین نقد استراتژی‌های ترزا می برای پیشبرد مذاکرات برگزیت که بلر آن را «برگزیت به هر قیمتی» می‌نامید، برنامه‌های انتخاباتی «جرمی کوربین»، رهبر حزب کارگر را نیز نقد می‌کرد.

گام بعدی بلر راه‌اندازی موسسه‌ای به اسم «تغییر جهانی» برای مبارزه با پوپولیسم افسارگسیخته در انگلستان بود. این موسسه همچنین درباره خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و مضرات آن اقدام به انتشار مقاله و برگزاری نشست می‌کند.

در واقع مقابله به‌زعم بلر مقابله با پوپولیسم نیازمند مخالفت با برگزیت است. نخست‌وزیر پیشین در یک سال اخیر بیش‌ازپیش در رسانه‌ها ظاهر شد و ایده‌های خود را درباره آینده بریتانیا بیان کرد؛ به نظر او خروج از اتحادیه اقتصاد کشور را به‌شدت دچار مشکل خواهد کرد.

او معتقد است بریتانیایی‌ها هنوز می‌توانند جلوی روند برگزیت را بگیرند؛ این امر با ادامه یافتن اعتراضات مردمی و نیز واردکردن فشار در پارلمان امکان‌پذیر است.

بلر می‌گوید استراتژی کوربین باید مخالفت در برابر برگزیت به هر قیمتی باشد و بین جلوگیری از برگزیت و پیروزی در انتخابات پارلمانی، باقی ماندن در اتحادیه اولویت دارد.

بلر همچنین معتقد است برای جلوگیری از ورود بی‌رویه مهاجران نیز لزوماً مجبور نیستیم از اتحادیه اروپا خارج شویم. همچنان که آلمان، اتریش و فرانسه نیز باوجود بقا در اتحادیه، سهمیه مهاجران خود را محدود کرده‌اند.

نخست‌وزیر پیشین بریتانیا پیشنهاد می‌کند که احزاب اپوزیسیون باید تلاش کنند دولت ترزا میرا به جلب نظر مجلس عوام درباره توافق با اروپا درباره برگزیت ملزم کنند.

همچنین با توجه به تغییراتی که در دیدگاه بریتانیایی‌ها درباره برگزیت به وجود آمده و میل به ماندن در اتحادیه افزایش قابل‌توجهی یافته است، اپوزیسیون باید تلاش کند فرصت دیگری به افکار عمومی بریتانیا داده شود تا درباره توافق ترزا می و سران اروپا تصمیم‌گیری کنند.

بلر همچنین معتقد است استراتژی فعلی حزب کارگر عدول از اصول این حزب و اتخاذ رویکردی پراگماتیستی است. او می‌گوید: «رهبران حزب می‌پندارند با توجه به اینکه بخشی از طرفداران حزب کارگر خواهان خروج از اتحادیه بوده‌اند، اگر این حزب ژست ضد برگزیت بگیرد، این حمایت را از کف خواهد داد. اما این انتخاب درستی نیست. شما باید بگویید که می‌خواهید برگزیت را اجرایی کنید، اما در عمل آن را از رقابت‌های سیاسی حذف کنید و جایگزین‌های دیگری به طرفداران آن بدهید تا حمایت آن‌ها باقی بماند.»

برخی ناظران معتقدند درصورتی‌که حزب کارگر رویه خود را تغییر دهد و به مسیر موردنظر بلر برود، فارغ از نتیجه‌ای در افکار عمومی به وجود خواهد آمد، بلر در مسیر بازگشت به صدر این حزب حرکت خواهد کرد.