چرا نگهداشتن سهام خساپا از خرید ارز منطقیتر بود؟
در اقتصادهای تورمی، تصمیم سرمایهگذار بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا میکند. انتخاب میان بازارهایی مانند ارز یا بورس، فقط یک تصمیم شخصی نیست؛ بلکه اثری مستقیم بر حفظ ارزش پول، جهتدهی نقدینگی و حتی ثبات اقتصادی دارد.
، در اقتصادهای تورمی، تصمیم سرمایهگذار بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا میکند. انتخاب میان بازارهایی مانند ارز یا بورس، فقط یک تصمیم شخصی نیست؛ بلکه اثری مستقیم بر حفظ ارزش پول، جهتدهی نقدینگی و حتی ثبات اقتصادی دارد. مقایسه عملکرد سهام سایپا (خساپا) با رشد نرخ دلار، تصویری شفاف از این واقعیت ارائه میدهد که کدام مسیر، هم برای سرمایهگذار و هم برای اقتصاد، منتفعکنندهتر بوده است.
اگر فردی از ابتدای سال یا حداقل در بازه نهماهه، سهام سایپا را در پرتفوی خود نگه میداشت، امروز با رشد بیش از ۶۳ درصدی ارزش داراییاش مواجه بود. حتی در بازه یکساله، بازدهی خساپا به حدود ۶۵ درصد رسیده است. این در حالی است که دلار در دوره ۹ ماهه، از ۱۰۴ هزار و ۵۰۰ تومان به حدود ۱۳۵ هزار تومان رسیده و تنها ۲۹.۲ درصد رشد را ثبت کرده است.
به بیان ساده، کسی که دلار خریده، کمتر از نصف کسی منتفع شده که سهام خساپا را نگه داشته است. این مقایسه فقط درباره سود بیشتر نیست؛ بلکه درباره میزان واقعی حفظ ارزش پول است. در شرایطی که تورم ساختاری وجود دارد، انتخاب دارایی با بازده بالاتر، تفاوت میان بقا و فرسایش سرمایه را رقم میزند.
دلار انتخابی پرهزینه برای اقتصاد
دلار، برخلاف سهام، هیچ ارزش افزودهای خلق نمیکند. خرید ارز به معنای خروج پول از چرخه تولید و ورود آن به فضای سفتهبازی است. افزایش تقاضای نامتعارف برای دلار، خود به یکی از عوامل تشدید رشد نرخ ارز تبدیل میشود؛ چرخهای معیوب که هم به سرمایهگذار و هم به اقتصاد آسیب میزند.
در مقابل، ورود پول به بورس، بهویژه در نمادهای تولیدی، نقدینگی را به سمت شرکتها، سرمایهگذاری واقعی و افزایش ظرفیت تولید هدایت میکند. اگر بخش بیشتری از نقدینگی بهجای بازار ارز، وارد سهامی مانند خساپا میشد، نهتنها سرمایهگذار بازده بیشتری میگرفت، بلکه فشار تقاضای غیرمصرفی از بازار ارز نیز کاسته میشد؛ موضوعی که حتی میتوانست روند افزایشی نرخ دلار را تعدیل کند.
چرا بازار سهام سایپا را ترجیح داد؟
بازار سرمایه معمولاً بهدنبال نشانههای تغییر است. رشد خساپا صرفاً محصول هیجان نیست؛ بلکه نتیجه مجموعهای از سیگنالهاست که بازار آنها را دریافت کرده است. اصلاح سبد تولید به سمت محصولات با زیان کمتر، جلوگیری از آیندهفروشی، کاهش بدهیهای بانکی، ورود به حوزه قوای محرکه و کاهش یکی از ضعفهای تاریخی سایپا، همگی متغیرهایی هستند که چشمانداز شرکت را تغییر دادهاند. همزمان، معرفی ۱۳ محصول جدید چون عرضه پارسنوآ، تولید نخستین خودروی پلاگین هیبریدی (آریا)، رشد چهاربرابری تولید سایپا دیزل و افزایش صادرات، نشان میدهد که سایپا از حالت ایستا خارج شده است. بازار الزاماً در حال قضاوت نهایی نیست، اما مسیر را دیده و آن را در قیمت منعکس کرده است.
سود فردی یا منفعت جمعی
در نهایت، قیاس میان دلار و سهام خساپا، قیاس میان دو نوع نگاه به سرمایهگذاری است. خرید دلار، واکنشی منفعلانه به تورم است؛ در حالی که خرید سهام، مشارکت در تولید و خلق ارزش محسوب میشود. تجربه ماههای اخیر نشان داد که آنهایی که پول خود را وارد بورس کردند، نهتنها ارزش داراییشان بهتر حفظ شد، بلکه بازدهی بهمراتب بالاتری نیز کسب کردند.
بنابراین در بازاری که سهامی مانند خساپا بیش از ۶۳ درصد رشد میکند، خرید دلاری که تنها ۲۹ درصد افزایش یافته، نه یک انتخاب امن، بلکه یک فرصتسوزی اقتصادی بوده است؛ هم برای سرمایهگذار و هم برای اقتصاد.
ارسال نظر