تکرار خاموشیها، مقدمهای بر اختلالات ارتباطات
تجربه قطعیهای مکرر برق در تابستان ۱۴۰۳ هنوز از ذهن کاربران و اپراتورها پاک نشده که نشانههای همان بحران، این بار زودتر و شدیدتر بازگشتهاند. آنچه در ظاهر، فقط یک خاموشی موقت برق بهنظر میرسد، در واقع آغاز زنجیرهای از اختلالهای ارتباطی است که اگر برای آن چارهاندیشی نشود، باید منتظر فروپاشی پنهان زیرساختهای مخابراتی کشور در اوج نیاز بود.

، دکلهای ارتباطی در زمان قطعی برق، تنها چند ساعت از باتریهای پشتیبان تغذیه میکنند. باتریهایی که طی سال گذشته، بارها و بارها بیوقفه وارد مدار شدند و در بسیاری از مناطق، عملاً توان ذخیره و عملکرد خود را از دست دادهاند. این چرخه فرسایشی اگر امسال هم با همین شدت ادامه یابد، عملاً پایداری ارتباطات – حتی برای تماسهای ضروری – با خطر جدی روبهرو خواهد شد.
گزارشهای منتشر شده از استانهای جنوبی در تابستان گذشته نشان میداد که در برخی بازههای زمانی، یکسوم سایتهای BTS از دسترس خارج شده بودند. همچنین بر اساس آمارهای رسمی، میانگین قطعی روزانه ارتباطات سیار ناشی از نبود برق به بیش از ۳۵۰ مورد در سطح کشور رسیده بود.
این هشدارها تنها محدود به آمار نیستند؛ ناپایداری ارتباطات، تأثیر مستقیم بر زندگی روزمره دارد؛ از اختلال در تماسهای اضطراری و خدمات بانکی گرفته تا قطع پیامرسانها، اختلال در سیستمهای حملونقل هوشمند و حتی آسیب به آموزش مجازی در مناطق کمبرخوردار.
با این روند، اگر زیرساخت برق برای سایتهای مخابراتی تقویت نشود و اقدامات ضربتی برای نوسازی باتریهای فرسوده و تأمین مولدهای برق پشتیبان صورت نگیرد، مردم باید خود را برای تابستانی با ارتباطات ناپایدار و بعضاً مختلشده آماده کنند.
این یک هشدار است، نه اغراق رسانهای؛ تجربه تلخ پارسال را اگر نادیده بگیریم، امسال ممکن است فقط تماسهایمان قطع نشوند؛ بخشی از اعتماد عمومی به سرویسهای ارتباطی نیز از مدار خارج خواهد شد.
ارسال نظر