به گزارش خبرگزاری موج، یکی از بزرگ‌ترین نمایشگاه‌های نقاشی گلستان با نزدیک به ۵۰۰ اثر هنری در محل نمایشگاه تالار فخرالدین اسعد گرگانی به همت استاد مهدی کریمی برگزار شد. کریمی متولد سال ۵۱ در گرگان بوده و ۳۰ سال سابقه کار هنری را در کارنامه خود دارد.

مهدی کریمی که یکی از اساتید هنر نقاشی در استان گلستان به شمار می‌رود هنر خود را به شکل خودآموز و بدون بهره‌گیری از اساتید این رشته فراگرفته است. 

*از چه زمانی شروع به نقاشی کشیدن کردید؟ چه کسی شمارا در این مسیر یاری کرد؟

من خانواده هنرمندی دارم و تقریباً می‌توان گفت هنر در خانواده من به شکل ژنتیکی است. از دوران کودکی به نقاشی علاقه زیادی داشتم تا جایی که در دوران مدرسه چهره رهبر معظم انقلاب را به شکل ذهنی می‌کشیدم و معلم‌ها و اطرافیانم متوجه استعداد من در نقاشی شدند. پیشرفت من در هنر نقاشی در حدی بود که در دوران سوم ابتدایی برخی مواقع به‌جای معلم هنر به دانش آموزان کمک می‌کردم.

از سن ۱۱ سالگی در سپاه پاسداران مشغول به نقاشی تصاویر شهدا شدم و این کار تا به‌جایی ادامه پیدا کرد که من روزی ۴۵ تصویر نقاشی کار می‌کردم. حدود ۲۰ سالی است که به شکل کاملاً حرفه‌ای این هنر را دنبال می‌کنم.

*در مسیر فراگیری این هنر از محضر اساتید هم بهره بردید؟

خیر، من متد آموزش خاص خودم را داشتم، تلاش کردم در هنر همه‌چیز را کالبدشکافی کنم و به چیزی که می‌خواهم برسم و هیچ‌گاه نخواستم صرفاً کپی‌برداری کنم، همیشه در این راه تلاش می‌کنم بفهمم این سبک یا متد از ریشه تا به امروز چگونه به وجود آمده است. نکته دیگر این است که من دید آزادی دارم و هیچ‌گاه طراحی را محدود به نقاشی روی کاغذ نکرده‌ام بلکه خودم در طراحی صنعتی ساختمانی و ... هم ورود کرده‌ام و ایده داده‌ام.

همواره به دنبال کسب تجربه و علم‌آموزی هستم و در این راه از تمام امکانات ازجمله شبکه‌های مجازی و یوتیوب بهره می‌برم حتی در برخی موارد با نگاه کردن به نقاشی کردن یک کودک خردسال هم نکته‌ای فرامی‌گیرم

*برای رسیدن به جایگاهی که هستید چقدر تلاش کردید؟

از روزی که تصمیم گرفتم نقاشی را به شکل حرفه‌ای ادامه دهم روزی ۱۶ ساعت تمرین و تلاش را در برنامه‌ام گذاشتم. من همواره به دنبال کسب تجربه و علم‌آموزی هستم و در این راه از تمام امکانات ازجمله شبکه‌های مجازی و یوتیوب بهره می‌برم حتی در برخی موارد با نگاه کردن به نقاشی کردن یک کودک خردسال هم نکته‌ای فرامی‌گیرم و حتی از آن کودک هم علم‌آموزی می‌کنم.

*در نقاشی‌های خود بیشتر از چه تکنیکی استفاده می‌کنید؟

تقریباً از تمامی تکنیک‌ها استفاده می‌کنم اما بیشتر سیاه‌قلم کار می‌کنم و این کار را با تکنیکی جدید و بدون مداد انجام می‌دهم.

*در مسیر یادگیری نقاشی چه کسی را الگوی خود قراردادید؟

زندگی‌نامه لئوناردو داوینچی را مطالعه کردم و تلاش کردم با الگو قرار دادن این هنرمند مسیر خودم را در نقاشی پیدا کنم.

*کمی در رابطه با رکورد خود درزمینهٔ طراحی فیگور توضیح دهید.

مدت‌زمان من در طراحی فیگور در ایران زیر ۶ ثانیه است که هنوز کسی در ایران نتوانسته این کار را انجام دهد. تصمیم به برگزاری نمایشگاهی در خارج از کشور دارم تا بتوانم این مدت‌زمان را به ثبت برسانم.

*از فضای مجازی چقدر در مسیر آموزش و یادگیری بهره برده‌اید؟

از روزی که استفاده از اینترنت رواج پیدا کرد سعی کردم کارهای مختلف هنرمندان بزرگ دنیا را بررسی کنم و نکات لازم را فرابگیرم. فضای مجازی فرصتی را فراهم آورده است تا بتوانیم کارهای هنرمندان دیگر کشورها را دنبال کنیم و این هنرمندان هم کارهای من و هنرجویانم را پیگیری می‌کنند.

*سوژه‌ای هست که تمایل داشته باشید آن را نقاشی کنید اما فرصت نکرده باشید؟

من شخصاً دوست دارم زندگی‌نامه حضرت علی (ع)، داستان‌ها و روایات مربوط به ایشان را طراحی و نقاشی کنم تا مردم ارتباط بیشتری با این شخصیت دینی برقرار کنند.

*برخی از افرادی که هنری را فرامی‌گیرند، بدون کسب تجربه کافی شروع به آموزش می‌کنند، به نظر شما این کار درست است؟

من هم در ابتدای راه همانند دیگر هنرجویان، فکر می‌کردم درزمینهٔ هنر اطلاعات کافی دارم و می‌توانم به دیگران آموزش دهم اما هرچه زمان می‌گذرد متوجه می‌شوم چیزهای زیادی هست که من از آن‌ها بی‌خبرم و باید آن‌ها ببینم، تجربه و حس کنم. به نظر من این افراد باید مطالعه کنند تا ببینند هنر در چه مقطعی قرار دارد و بعد اقدام به آموزش کنند.

*تعریف هنر نقاشی از نگاه شما چیست؟

در هنر نقاشی ارتباط فرد باخدا بیشتر می‌شود و به رمز و راز مخلوقات خداوند پی می‌بریم که چگونه این طبیعت را خلق کرده است، نقاشی همواره توأم با تفکر است و من معتقدم خداوند به هنرمندان درک و وظیفه‌ای فراتر از سایر انسان‌ها داده است. درواقع در نقاشی جزئیات قدرت هنر خداوند و نقاشی طبیعت خدا را درک می‌کنیم.

به نظر شما هنر نقاشی صرفه اقتصادی دارد؟

من معتقدم هرچه بکاریم همان را برداشت می‌کنیم و میزان درآمدمان به تلاش و کوشش خودمان بستگی دارد. من از درآمدم راضی هستم اما باید گفت زندگی هنرمندان به‌سختی می‌گذرد و من هنرمندان زیادی را می‌شناسم که به‌سختی روزگار خود را سپری می‌کنند، بیمه ندارند و به سن ۴۰ و ۵۰ سالگی که می‌رسند تازه متوجه می‌شوند بیمه چه فوایدی برای آن‌ها دارد. امیدوارم اداره ارشاد در این زمینه از هنرمندان حمایت کند.

*ایا در طول مسیر فعالیت هنری برایتان پیش آمد که خسته شوید؟

خیر در هنر چیزی به نام خستگی وجود ندارد چراکه همه‌چیز هنر، عشق و علاقه است و هنرمندان عاشق کار خود هستند. من یک‌بار می‌خواستم این کار را کنار بگذارم اما نتوانستم چراکه ما هنرمندان متعلق به خودمان نیستیم بلکه متعلق به مردم هستیم و وظیفه‌داریم زیبایی که خداوند آفریده است را به تصویر بکشیم تا بیننده به درک بیشتری از خدا برسد و همان چیزی که ما درک کرده‌ایم را درک کند.

*به نظر شما چالش‌های آموزش برای هنرجویان چیست؟

در بیشتر مواقع وقتی هنرجو وارد کلاس می‌شود مدرسان مبانی سختی جلوی راه این افراد می‌گذارند که با مرور زمان موجب دل‌زدگی فرد می‌شود. من معتقدم هنر سن نمی‌شناسد و ممکن است یک کودک از یک فرد با تحصیلات عالیه بهتر نقاشی کند بنابراین درزمینهٔ آموزش چهارچوب شکنی می‌کنم.

*لطفاً بیشتر توضیح دهید.

ازنظر من هنرجو لازم نیست مرحله‌به‌مرحله جلو برود و چهارچوب خاصی را برایش تعریف کنیم بلکه باید اجازه دهیم هنرجو در مسیر آن چیزی که دوست دارد حرکت کند، به همین دلیل من اول با هنرجو در قالب مشاوره صحبت می‌کنم تا ببینم هدفش از فراگیری نقاشی چیست، صرفاً برای تفریح است یا هدف خاصی را دنبال می‌کند. درواقع در هنرجو نیازسنجی می‌کنیم تا ببینیم دوست دارد به چه سمتی برود.

*تعامل هنرمندان استان را با یکدیگر چگونه می‌بینید؟

متأسفانه بیشتر هنرمندان رشته نقاشی تنگ‌نظر هستند و این بزرگ‌ترین عیب برای یک هنرمند به شمار می‌رود. بسیاری از هنرمندان هستند که در کنار هم هستند اما یکدیگر را نمی‌شناسند، رقابت در هنر خوب است اما دوری و دوستی خوب نیست، هنرمندان ما باید تلاش کنند به سمت فضای علمی بروند و خود را محدود به علم فعلی خود نکنند، من معتقدم همدلی نیازمند پیشرفت هنر است و اگر من هنرمندم باید به دیگر هنرمندان هم احترام بگذارم.

*این نمایشگاه از چه تعداد آثار تشکیل‌شده است؟

در این نمایشگاه نزدیک به ۵۰۰ اثر از من و هنرجویانم قرار دارد، من هر هفت الی هشت سال اقدام به برپایی نمایشگاه می‌کنم و در نمایشگاه‌هایم آثار هنری شاگردانم را هم قرار می‌دهم، خوشبختانه بعد از برپایی این نمایشگاه‌ها هنرجویانم اعتمادبه‌نفس پیدا می‌کنند و نمایشگاه‌های بعدی خود را به شکل انفرادی برپا می‌کنند.

*گفته می‌شود بیشترین هنرجوهای رشته هنر نقاشی مربوط به شما و آموزشگاهتان است. درست است؟

 بله اکثر مدرسان استان از شاگردان من بودند، چراکه آموزشگاه من همانند دانشگاه تربیت‌معلم است و هرکسی که وارد کلاس‌های من می‌شود معلم خارج می‌شود.