، سردار سعید منتظرالمهدی، معاون فرهنگی و اجتماعی فراجا در یادداشتی با تاکید بر اینکه سودجویان در کمین هستند تا عزیزان ما را به سوی مواد مخدر سوق دهند، نوشت: این موادهای ویران کننده از جمله حشیش یا گل، با هر نام و نشانی که در بازار وجود دارد، فرد را به مرور از هستی ساقط می‌کند.

سردار منتظرالمهدی در ادامه یادداشت به راهکارهایی جهت اجتناب قشر نوجوان و جوان از اعتیاد اشاره کرد:

برخی از پژوهش‌های روان شناسی و روان پزشکی نشان می‌دهد شماری از نوجوانان افراد بین سنین ۱۲ تا ۱۸ سالگی مستعد گرایش به مواد افیونی و غلطیدن در دام این هیولای تخریبگر مغز و روان، هستند.

گروهی به دلیل ذهن و روانِ ناایمن، روی به مواد از جمله حشیش می‌آورند چرا که عواملی همچون دلبستگی ایمن، طرد و تحقیر، شکست‌های تحصیلی، ناتوانی در دوست یابی و دلهره‌ای مبهم و آزار دهنده از آینده نامعلوم را تجربه می‌کنند.

گروه دیگر ضریب تلقین پذیری بالایی دارند که به راحتی تحت تاثیر القائات دیگران قرار گرفته وچه بسا درخواستهای تخریب گر دوستان ناباب را نوعی خیرخواهی تلقی نمایند؛ آنها افراد وابسته‌ای هستند که اعتماد چندانی به خویش ندارند.

دسته دیگر، نوجوانانی هستند که از غم و اندوهی مزمن و حل نشده رنج برده و ممکن است توصیه‌های افراد منحرف مبنی بر خاصیت غم زدایی و شادی آفرینی مواد مخدر را باورپذیر دانسته و ناخواسته در مسیری گام نهند که بازگشت از آن دشوار است.

گروه نوجوانان کناره گیر از اجتماع و جمع دوستان نیز در برابر مواد افیونی آسیب پذیرند؛ امکان دارد لذت و شادی را با رو آوردن به مخدرها، مسکن‌ها و محرک‌ها، جبران کنند.

در نهایت نیز به گروهی می‌رسیم که آسیب پذیری بیشتری در برابر مواد مخدر دارند چرا که قادر نیستند لذت خود را به تأخیر انداخته و تحمل رنج و ناکامی را ندارند و لاجرم خواهان برآوردن فوری خواسته‌های خود و کامیابی آنی هستند.

اولین، ابتدایی و البته چاره‌سازترین راهکار پیشگیری از فرو شدن نوجوانان به دام مواد مخدر، گفتگوی صمیمانه در خانواده است، این اقدام ایمن ساز آرامش دهنده، ضریب گرایش به انحراف را کم می‌کند.

دومین اقدام پیشگیرانه مراقبت از نوجوان در برابر وسوسه گران خناس و دوستان ناباب است.

سومین اقدام سودمند پیشگیرانه، آموزش نه گفتن، جرئت بخشی و جرئت آموزی است؛ به آنها بیاموزیم که از مخالفت کردن با درخواست‌های دیگران، نهراسند و بدون عذاب وجدان هر نوع درخواست زیان آور را رد کنند.

در محیطی سرشار از محبت و آرامش، خطرات آسیب‌ها را به عزیزانمان یادآور شده و اینگونه آنها را در برابر آسیب‌ها واکسینه کنیم.