وقتی عشق به بیماران، زیر بار کمبودها کمر خم میکند
پرستارانی که عاشقانه در خط مقدم حفظ جان بیماران ایستادهاند، امروز زیر بار کمبودها و مشکلاتی نفس میکشند که نه سهمی در ایجاد آن دارند و نه توان رفع آن؛ با این حال همچنان امید را به بیماران تزریق میکنند.
، هرکس جان احدی را ازمرگ نجات دهد مانندآن است که جان همه ی مردم رانجات داده است.
نگوییم پرستاران خستگی ناپذیر، چون آنها هم با تمام عشقی که دارند مثل تمام انسانهای دیگر در مشاغل مختلف خسته میشوند.
گاه از بیعدالتی گلایه دارند گاه از سختی و افزایش ساعات کار به دلیل نبود نیروی کافی، دستمزد ناکافی و هزار و یک مشکلی که دارند و تحمل بار مسئولیت را بر دوششان سنگینتر و سخت تر می کنند.
پرستاری عشق ورزیدن است اما کاش پرستاران ما که در تمام سختیها در صف اولند تنها دغدغه شان نجات جان بیمار و کمک به او باشد.
اما در کمال تعجب پرستاران بیمارستانهای ما با تمام تلاشی که دارند باید جوابگوی کمبود تجهیزات و نبود زیر ساخت ها هم باشند. اگر پتو کم است، تخت خالی نیست، صندلی و ویلچر نیست و اکر هزار و یک مشکل دیگر وجود دارد که پرستار در به وجود آمدن آنها کوچکترین نقشی نداشته است، با اینحال اولین نفری است که بیمار و همراهش او را آماج خشم خود قرار میدهند.
در ماههای گذشته چندین خبر از رفتار نامناسب و درگیری بیمار یا همراه او با پرستاران را شنیده ایم و همین گواهی است بر مظلومیت این قشر زحمتکش.
یکی از پرستاران زحمتکش بیمارستان امام در گفتگو با خبرنگار ما میگوید: مردم باید درک کنند که ما پرستارها مسئول تهیه و تامین تخت خالی در بیمارستان نیستیم. ما هم دوست داریم هزار تا دو هزار تا تخت خالی باشد ، با هزاران ملافه و پتو .ولی وقتی نیست کاری از دست پرستار برنمیآید.
او ادامه میدهد: بیمار و همراه او حق دارد که از نبود تخت و بیماری ناراحت باشد اما پرستار اورژانس و مسئول شیفتی که خودش هم مثل خود مردم هزار تا مشکل دارد چه تقصیری دارند؟
واقعیت این است که کمبود امکانات و نبود زیر ساخت کافی کار را برای پرستاران و کادر درمان مشکل کردهاست.
شاید اگر در سالهای گذشته آنهایی که مدعی گرفتن اعتبارات ملی هستند تلاش بیشتریمیکردند امروز بیمارستان نجف زاده تکمیل و کار برای کادر درمان و بیماران نیز راحتتر بود این در حالی است که اردبیل مقصد بیماران شهر آستارا ،تالش و دیگر نقاط استان گیلان و گاه بیمارانی از کشور آذربایجان نیز هست و به این بیماران نیز خدمات درمانی ارائه میکند.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی اردبیل نیز در گفت و گویی گفته است: ما هم دوست داریم تخت زیاد باشد اما فضای کافی وجود ندارد و امروز به سه هزار میلیارد تومان برای تکمیل بیمارستان نجفزاده نیاز داریم.
سفر رئیسجمهور به استان اردبیل و تخصیص اعتبارات به زیرساخت های دانشگاه علوم پزشکی نوید بخش آینده ای بهتر برای مراکز بهداشتی و کادر درمان بود، در این سفر مبلغ بیش از ۳هزار و ۷۵۰میلیارد تومان برای تکمیل پروژههای بهداشت و درمان و زیرساختهای اساسی این بخش اختصاص یافت و انتظار میرود مسئولان استانی با پیگیری این اعتبارات، رویای آرامش را برای کادر درمان و بیماران تحقق بخشند.
در ادامه گفتگو با پرستاران،محمدی پرستار دیگری است که او هم از عشق و علاقه به کارش صحبت میکند و از ما میخواهد خواستههای آنها را هم به گوش مردم برسانم .
او میگوید : از مردم میخواهم وقتی به مراکز درمانی و بیمارستان مراجعه میکنند یادشان باشد بخاطر کمکاری کادر خدماتی و نگهبانی ، بخاطر مزهی غذای بیمارستان و حجم غذا با پرستار بد رفتاری نکنند.اگر پزشک صلاح دانسته که مریض چیزی نخورد، بخاطر این قضیه، به پرستار غر نزنند.بخاطر کمبود بعضی داروهای خاص در بیمارستان از پرستار شاکی نباشند، اگر پزشک دیرتر از ساعت مقرر برای ویزیت میآید ، تقصیر پرستار نیست و کلا بسیاری از امور از حیطه وظایف او خارج است.
روز پرستار را گرامی میداریم و امیدواریم با درک متقابل بیمار و پرستار شرایط سخت امروز را پشت سربگذاریم به امید فردایی بهتر
ارسال نظر