، کشور سوریه به تازگی و پس از سقوط نظام سیاسی سابق این کشور به ریاست جمهوری بشار اسد شاهد برگزاری انتخابات پارلمانی بوده است. انتخاباتی که به زعم بسیاری از ناظران و تحلیلگران، با علامت سوال های بزرگی رو به رو است و البته که چشم اندازهای معناداری را پیش روی سوریه قرار می دهد. در رابطه با این انتخابات برخی مسائل مطرح می شوند که در جای خود توجهات زیادی را جلب کرده اند. مثلا اینکه این انتخابات با مشارکت ۶ هزار نفر به جای جمعیت ۲۴ میلیونی کشور سوریه برگزار شده است.

این افراد نیز از سوی دولت ابومحمد الجولانی رئیس جمهور موقت سوریه انتخاب شده اند. قرار است پارلمان سوریه ۱۴۰ کرسی داشته باشد که ۷۰ کرسی نیز مستقیما توسط خود جولانی انتخاب می شود. این قبیل آمارها و مسائل، در نوع خود این پیام را به ذهن مخابره می کنند که اساسا انتخابات سوریه، یک رویداد مردمی نبوده و صرفا یک هدف داشته و آن هم ایجاد مشروعیت برای دولت خودخوانده ابومحمد الجولانی بوده است. به بیان ساده‌تر، تروریست های سابق در سوریه، برای اینکه قدرت خود را در این کشور تثبیت کنند، راهی جز اینکه آن را قانونی و مشروع جلوه دهند ندارند و اساسا به همین دلیل هم است که رویدادی نظیر انتخابات پارلمانی سوریه را به طور کلی مهندسی کرده اند.

این پدیده اگرچه معطوف به این مساله است که پایگاه قانونی دولت جولانی را تثبیت و محکم کند با این حال، در عرصه عملی نه تنها این مساله را محقق نخواهد کرد بلکه می تواند موجی از ناآرامی را نیز برای دولت جولانی ایجاد کند. دلیل این موضوع نیز روشن است زیرا جولانی و متحدانش خود را در جایگاهی دیده اند که بجای مردم سوریه فکر کرده و نظر دهند. ورای همه این ها، انتخابات سوریه کلیت جامعه سوریه و جریان های سیاسی آن را دربرنگرفته و این مساله می تواند به تمرکز قدرت در جریان هایی ختم شود که کاملا تحت سلطه و قدرت جولانی و متحدانش هستند.

همین تبعیض خود می تواند ایجادکننده طیف متنوعی از بحران ها برای سوریه باشد. از این رو، انتخابات پارلمانی اخیر سوریه، بیش از اینکه برای این کشور ثبات‌ساز و قدرت‎‌آفرین باشد، آن را درگیر بحران و ناامنی می کند. در حقیقت، بنیان های قدرت جولانی در سوریه به قدری متزلزل هستند که صِرف برگزاری یک انتخابات تشریفاتی نمی تواند دردی را از جولانی و متحدانش دوا کند.

سوریه در شکل کنونی آن آرام نمی گیرد و خیلی زود باید انتظار دوره ای از تنش و آشوب های گسترده را داشته باشد. در حقیقت، واقعیت های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی سوریه قابل مهندسی نیستند و البته که جولانی نیز در موقعیتی نیست که چالش های سوریه را به نحوی عمیق مخاطب قرار دهد و مشکلات را در این کشور رفع کند.