با «بورات» تا «پالم اسپرینگز» سفر کنیم و طعم کمدی‌های ماندگار را بچشیم
فیلم «بورات» با شوخی‌های تند و انتقادات صریح اجتماعی‌اش، نمونه‌ای است از کمدی سیاسی جسورانه که در فضای امروز دیگر کمتر شاهد آن هستیم.
، سینمای جهان در ۲۵ سال نخست قرن بیست و یکم بارها ثابت کرده که کمدی می‌تواند نه‌تنها یکی از پایدارترین ژانرهای محبوب مخاطبان باشد، بلکه در سخت‌ترین دوران اجتماعی و اقتصادی نیز لبخند را به زندگی مردم برگرداند. این ژانر، در کنار سرگرمی، نقش مهمی در کاهش تنش و ایجاد لحظاتی مفرح ایفا کرده است. به همین بهانه و هم‌زمان با اکران جهانی فیلم «اسلحه برهنه»، نگاهی داریم به مجموعه‌ای از بهترین کمدی‌های این قرن که توانسته‌اند با جسارت و خلاقیت، جایگاه خود را در تاریخ سینما تثبیت کنند.
منتقد سایت «ورلد آف ریل»، جردن روئیمی، معتقد است فهرست‌بندی آثار کمدی همیشه بحث‌برانگیز است. او می‌گوید رتبه‌بندی طنز بدون هرج‌ومرج ممکن نیست و حتی در نقد «اسلحه برهنه» این فیلم را یکی از بهترین کمدی‌های دهه اخیر توصیف کرده است. در میان کمدی‌های دهه ۲۰۲۰، آثاری همچون «سفر بد» با ترکیب شوخی‌های عجیب و داستان جاده‌ای، «پالم اسپرینگز» با ایده حلقه زمانی و روایت عاشقانه، و «مثلث غم» با طنز اجتماعی گزنده توانسته‌اند جای خود را پیدا کنند و حالا «اسلحه برهنه» نیز در بین این آثار مطرح شده است.
در گونه کمدی، دهه ۲۰۰۰ تحت سلطه بازیگرانی چون ویل فرل و گروه جاد آپاتو شکل گرفت؛ آثاری چون «پسر ۴۰ ساله»، «خیلی بد» و «گوینده» توانستند تعریف تازه‌ای از شوخ‌طبعی مردانه-کودکانه ارائه کنند. حضور فیلم‌هایی مثل «تیم آمریکا: پلیس جهانی»، «ساقدوش‌ها» و «مک‌گروبر» نیز رنگ و بویی متفاوت به این دهه داد. این دوره، کمدی را در قالبی تازه و با جسارت‌های زبانی و موقعیتی به اوج رساند.
«بورات» در میانه این جریان، نقطه عطفی بود؛ فیلمی که با لحنی تند و نادرست از نظر سیاسی، تعصب، بیگانه‌هراسی و نمودهای اخلاقی ریاکارانه را به چالش کشید. بسیاری معتقدند که چنین فیلمی امروز امکان تولید ندارد، چرا که فضای فرهنگی و صنعتی سینما محتاط‌تر شده است. با ورود به دهه ۲۰۱۰، هرچند آثاری چون «ساقدوش‌ها» و «خماری» موفقیت داشتند، اما روند کلی نشان می‌داد که تمرکز هالیوود از طنز جسورانه فاصله گرفته و به آثار کم‌خطرتر گرایش یافته است.
در سال‌های اخیر، موفقیت محدودی مانند «شب بازی» در گیشه دیده شد، اما کلیت بازار کمدی چندان پررونق نبود. بسیاری می‌پرسند آیا این ژانر به پایان مسیر خود رسیده یا تماشاگران از آن فاصله گرفته‌اند؟ پاسخ منتقدان چندان قطعی نیست، اما واقعیت این است که هنوز هم مردم نیاز دارند با فیلمی آنقدر بخندند که اشک در چشمانشان جمع شود و سالن سینما پر از صدای خنده شود.
شاید «اسلحه برهنه» بتواند شروعی دوباره باشد. فیلمی که در صورت موفقیت تجاری، چراغ سبز مهمی برای تولیدات کمدی پرمخاطب و جسور فراهم خواهد کرد و یادآور این حقیقت باشد که در جهانی که اغلب جدی و پرتنش شده، خندیدن نه‌تنها یک نیاز انسانی، بلکه راهی برای رهایی ذهن و بازگشت به لحظات ساده و شاد زندگی است.
ارسال نظر