، با توجه به اینکه بارگاه حضرت رضا(ع) در مشهد و در خراسان بزرگ قرار دارد، هنرمندان در طول قرن‌ها سعی کرده‌اند ارادت خود را به طریق مختلف به آن حضرت ابراز کنند. این ابراز ارادت در عرصه‌های مختلفی همچون معماری و نقاشی در حرم مطهر رضوی قابل مشاهده است. همچنین در عرصه موسیقی نیز هنرمندان خراسانی از هر مذهب و آیینی سعی کرده‌اند از ابزار موسیقی برای بیان عشق و احساسات خود استفاده کنند.

از جمله این هنرمندان، «دولتمند خالف» خواننده مشهور تاجیکی بود که آخرین اجرای خود را برای حضرت رضا(ع) در فرهنگسرای جهاد دانشگاهی خراسان‌ رضوی ارائه داد.

اکنون در همین راستا ۸ قطعه آلبوم موسیقی با عنوان «حضرت رضا(ع)» توسط هنرمندان خراسانی از شرق، شمال و خراسان فرهنگی تولید شد. هدف از این کار، نشان دادن ارادت و تبرک‌جویی در عرصه موسیقی به ساحت مقدس حضرت رضا(ع) و ادای دین به این امام است.

به نظر می‌رسد فرهنگ ایرانی بدون در نظر گرفتن بخش‌های شیعی و اسلامی، نمی‌تواند به طور کامل درک شود. این دو بخش پیوندی عمیق با یکدیگر دارند.

پیوند فرهنگ ایرانی و اسلامی همواره موجب تولیدات فاخر شده و کسانی که فرهنگ اسلامی را جدا از فرهنگ ایرانی و یا فرهنگ ایرانی را جدا از اسلام می‌دانند، در واقع درک درستی از زیرساخت‌ها و بنیان‌های فرهنگی کشور و جغرافیای ایران ندارند.

در بررسی آثار ارزشمندی همچون تذکرةالاولیاء عطار نیشابوری مشاهده می‌شود که این اثر با نام امام جعفر صادق(ع) آغاز شده است. از سوی دیگر اشعار مولانا، حافظ و دیگر شاعران ایرانی سرشار از ارادت به فرهنگ شیعی است.

حضرت امام رضا(ع) در استان خراسان، نماد این رویکرد فرهنگی هستند، هم در شهری که مزین به نام ایشان است و هم در جغرافیای خراسان بزرگ که ریشه در تاریخ و تمدن ایران دارد. هر اندازه که ما به ایشان عرض ارادت کنیم و در راستای پاسداشت مقام ایشان گام برداریم، در واقع به فرهنگ ایرانی-اسلامی و هویت ایرانی-اسلامی خدمت کرده‌ایم.