دونالد ترامپ به دنبال برهم زدن تعهدات برجام برای از بین بردن کلی آن نیست بلکه در صدد فرصت جویی برای سهم خواهی بیشتر است. اما واقعیت این است که اگر تحریم ها در قالب پیامد ها و گفتمان سیاسی جمهوری اسلامی ایران در فضای اقتصادی به نظر می رسید، نیت آمریکا هدف های پیش گفته است.

پس اگر انتظار داشته باشیم آمریکا روزی تحریم های خد را متوقف کند یک دیدگاه لیبرالی و امیدواربودن به آمریکای سلطه طلب است.آنان تحریم های خود را به هر بهانه حتی برنامه عدم توجه به حقوق کودکان و زنان و حتی آن چیزی که با فرهنگ ما مغایر است مثل عدم توجه به همجنس گرایی پیگیری خواهند کرد. آنها باور دارند که این استراتژی موفق است اما آن موقع که مقام معظم رهبری به کرات تاکید می کردند که این رابط یک رابطه اطمینان بخشی نیست و نمی توان اطمینان داشت به آمریکا ،تبلیغات در افکار عمومی و برخی نگرش های سیاسی این زمینه را فراهم کرد تا سیاست های نرمش قهرمانانه و البته شروطی که تعیین شده بود پیگیری شود. که متاسفانه هیچیک از این شروط عملی نشد.

نباید از این حقیقت فرار کرد که آمریکا هیچگونه سیاستی را در جمهوری ا سلامی که مردم در راستای یک انتخاب دموکراتیک بر می گزینندو دولت وی را حمایت خواهد کرد..برای آنها احمدی نژاد یا روحانی ، رفسنجانی  و حتی خامنه ای تفاوتی نمی کند. یاید سیاستمداران ما  از این خوف نداشته باشند که بگویند کار ما در حوزه دیپلماتیک مذاکره بوده است و د راین مذاکره مهمترین رویکرد قابل ارایه به دنیا و افکار عمومی ما آن است که آمریکا نه جمهوریخواهش و نه دمکراتش و یا نه ترامپش و نه اوبامایش قابل اعتماد نیستند  دیپلمات های ما می توانند با این ادعا ارزش خود را افزایش دهند و محکوم کنند سیاست های آمریکایی و اروپایی علیه جمهوری اسلامی ایران را و بگویند که درک می کنند سیاست های دولتمردان واشنگتن را که در غیر اینصورت مردم باور نمی کنند که دیپلمات های ما حرفی گفته اند یا شعری سروده اند و در آن به آتش به اختیارند.