بودجه برگزاری جشنواره مقاومت به تولید فیلم اختصاص یافت
برای موفقیت هنر - صنعت سینما، قطعا هم تولید فیلم خوب اثرگذار است و هم برپایی جشنواره منسجم، تخصصی و جریان‌ساز. اما بودجه‌های میلیاردی برخی جشنواره‌های داخلی، جه خروجی خاصی داشته است؟ آیا پز ارزش‌مداری با جذب بودجه‌های میلیاردی و خروجی کیفی مبهم، همخوان است؟ سال گذشته «محمد خزاعی» برای مقابله با این جریان رسما اعلام کرد که بودجه برگزاری جشنواره مقاومت به تولید فیلم اختصاص یافته است.
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج، پول و امکانات، لزوما به تولید فیلم خوب ختم نمی‌شود اما قطعا ریخت و پاش‌های جشنوارهای هم نتایج مثبتی برای روند فیلمسازی افراد به همراه نداشته و یک فیلم خوب، مهم‌تر از چند جشنواره بد است. این یک قاعده کلی است که جشنواره، برای ارزیابی تعدادی فیلم ساخته شده و انتخاب شده برگزار می‌شود اما این که به صرف برپایی یک گردهمایی دورهمی، جشنوارهای را بدون در اختیار قرار داشتن فیلم شاخص برگزار کنیم، ره به خطا رفته‌ایم.این ماجرا را نه در یک مورد خاص، که درباره بسیاری از جشنواره‌های داخلی، به وضوح می‌بینیم. جشنواره‌هایی با عناوین و بخش‌ها و هدف‌گذاری‌های دهان پرکن و البته با تعداد کمی فیلم خوب و در بسیاری موارد «انتخاب نشده!». اخیرا در گزارشی بودجه یک جشنواره داخلی سینمایی در حالی منتشر و رسانه‌ای شد که کم‌تر کسی فکر می‌کرد چنین بودجه‌ای در اختیار این محفل خاص سینمایی قرار گیرد. قطعا جشنواره برگزارکردن، کار ساده‌ای نیست و بودجه کلانی می‌طلبید اما اعتبار و ارزش‌گذاری جشنوارهای که مدعی است با دست خالی در سراسر کشور برگزار می‌شود، با انتشار این رقم‌های نجومی، خدشه‌دار می‌شود. یک نمونه شاخص دیگر را می‌توان درباره جشنوارهای برشمرد که با توجه به خط مشی و رویکرد آن در حوزه‌های مختلف، برپایی آن را می‌توان در یک قالب سنتی و جمع‌وجور به همراه نشست‌ها و گردهمایی‌های تخصصی متصور بود، اما چنان وسعتی یافته که مشخص نیست با توجه به رقم‌های رسانه‌ای شده برخی جشنواره‌ها، چگونه و به چه طریق تأمین مالی آن جشنواره صورت می‌گیرد؟! سال گذشته، محمد خزاعی دبیر جشنواره فیلم مقاومت گفت: «جشنواره فیلم مقاومت در آخرین دوره خود با موفقیت برگزار شد و با حضور فرزندان شهید عماد مغنیه و سید حسن نصرالله و پیام بشار اسد، بازتاب‌های جهانی گسترده‌ای یافت. ضمن اینکه جشنواره فیلم مقاومت ایران به مهمترین مرکز برای حضور فیلمسازان مستقل و دارای گرایش‌های ضدامپریالیستی و ضدصهیونیستی تبدیل شد. در عرصه بین‌الملل در یک سال اخیر نیز آثار خوبی تولید شده است که می‌توانستند در جشنواره مقاومت حضور بیابند. اما در داخل، به جز دو سه فیلم، آثار قابل توجه دیگری در زمینه سینمای مقاومت ساخته نشده است. به همین دلیل هم این جشنواره امسال برگزار نخواهد شد.»او گفت: «طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته، باید طی یک سال گذشته پنج فیلم در حوزه دفاع مقدس تولید می‌شد. اما به دلیل مشکلات اقتصادی این فیلم‌ها تولید نشدند. بودجه‌ای که قرار بود صرف برگزاری چهاردهمین دوره جشنواره فیلم مقاومت در سال ۹۴ شود، به تولید فیلم‌هایی در همین حوزه اختصاص می‌یابد و این جشنواره سال آینده برگزار خواهد شد.» قطعا انتظار حذف جشنواره‌های متعدد سینمایی، انتظاری بیهوده و اصولا پاک کردن صورت مسأله است. نکته مهم آن است که چرا وقتی می‌توان برای گسترده‌سازی یک جشنواره، بودجه کلانی را از یک تشکل دولتی یا نظامی، طلب کرد، نتوان کاری کرد که آن جشنواره، با حال و هوایی جمع و جور و مفید و با تأسی از رویکرد اقتصاد مقاومتی برگزار شود، اما آن تشکل، به بخش خصوصی کمک کند تا فیلم‌های موفق‌تر و باکیفیت‌تری ساخته شود؟ راه خوبی که جشنواره مقاومت در سال گذشته پیمود، می‌تواند به الگوی اقتصاد مقاومتی در سینما بدل شود. شاید در بسیاری مواقع، بتوان یک دوره جشنواره را (با همه ابعاد برپایی در داخل و خارج از کشور) برگزار نکرد تا فرصت برای تولید فیلم و کشف استعداد، به وجود بیاید.
ارسال نظر