به گزارش خبرگزاری موج به نقل از بی‌بی‌سی، دانشمندان با تحلیل صخره‌های کهن آثار تصاعد فوران‌های عظیم آتشفشانی که حدود ۲۰۰ میلیون سال قبل روی داده است را یافته‌اند.

به باور آنها این شرایط می‌توانسته باعث بزرگترین انقراض انبوه شود که به دایناسورها امکان غلبه بر آن را داده‌ است.

نتایج این پژوهش در نشریه "پی‌ان‌ای‌اس" چاپ شده است.

لورنس پرسیوال نویسنده اصلی این مقاله از بخش علوم زمین شناسی در دانشگاه آکسفورد گفت: "دایناسورها توانستند از آن فرصت اکولوژیکی که با انقراض انبوه ایجاد شده بود بهره برداری کنند."

محققان صخره های آتشفشانی از چهار قاره را که قدمت آنها به این دوره متلاطم می‌رسد، بررسی کردند.

قبلا میزان نوسان کربن در این صخره‌ها در مطالعه دیگری ارزیابی شده بود که با افزایش دی اکسید کربن در اثر فوران‌های آتشفشانی ارتباط دارد.

اما این تحقیقات جنبه دیگری از فعالیت آتشفشانی را بررسی کرد و آن هم "میزان جیوه" بود.

وقتی آتشفشان‌ها فوران می‌کنند، ردی از جیوه با غبار برخاسته از آنها به آسمان می‌رود و در جو منتشر می‌شود. این جیوه بعدا نشست می‌کند و میلیون‌ها سال در زمین باقی می‌ماند.

پرسیوال توضیح داد: اگر بشود جهش بزرگی در جیوه را در این رسوبات دید، می‌شود استنباط کرد که دقیقا در آن زمان فعالیت آتشفشانی وجود داشته و این چیزی است که ما در زمان این انقراض می بینیم."

محققان شواهد جهش‌های بزرگ در فعالیت آتشفشانی که برای حدود یک میلیون سال ادامه یافت را کشف کردند.

پروفسور تمسین ماتر از دانشگاه آکسفورد اظهار کرد: "در این یک میلیون سال احتمالا نواحی مختلف در زمان‌های مختلف فعال بودند. دوره فوران‌ها احتمالا حدود 10 سال طول می‌کشید که حجم عظیمی مواد مذاب و گازها را به سطح می آورد."

وی افزود: "هرچیزی در محیط مجاور این فورانها دچار وضعیت ناگواری می‌شد. اما موجوداتی که دور از محل زیست می‌کردند هم به دردسر می‌افتادند، فوران‌های مکرر تاثیری ویرانگر بر محیط وسیع تر می‌گذاشت، نور خورشید را سد می کرد و به افزایش سطح دی اکسید کربن منجر می شد."

این می‌توانست به انقراض انبوه دامن بزند. با این حال دایناسورهای اولیه از آن دوران جهنمی جان به در بردند هرچند محققان هنوز مطمئن نیستند که چطور این اتفاق افتاده است.

اما زمانی که آتشفشان‌ها فروکش کردند، تعداد کمی از رقبای دایناسورها باقی مانده بودند، که شروع عصر حاکمیت دایناسورها را در پی داشت.

محققان اکنون می‌خواهند از جیوه برای بررسی سایر دوره‌های فعالیت کهن آتشفشانی استفاده کنند.

پروفسور ماتر اظهار کرد: فکر می‌کنم چیز واقعا هیجان انگیز این است که ما از یک دوره فعالیت آتشفشانی که ۲۰۰ میلیون سال قبل اتفاق افتاد حرف می زنیم و این رکوردهای رسوبی جیوه به ما اجازه می‌دهد حرف‌های تازه ای درباره فعالیت آتشفشانی که در گذشته‌های چنان دوری اتفاق افتاد داشته باشیم.

این یک ابزار تازه و قدرتمند است که واقعا به ما اجازه می‌دهد تکامل سیاره خود را بهتر درک کنیم و ببینیم چطور به اینجا رسیده است.