فرشته ولی‌مراد در گفت و گو با سارا کنعانی خبرنگار خبرگزاری موج درباره ماجرای دادگاهی شدن پورمحمدی مدیر شبکه سه سیما به خاطر بازتاب‌های منفی سریال «پنج کیلومتر تا بهشت» و خودکشی یک نوجوان گفت: بدیهی است کلیه برنامه‌های نمایشی و غیرنمایشی که از تلویزیون پخش می‌شود، به برنامه‌ریزی دقیق و اصولی نیازمند است و قبل از شروع کار باید به دقت مورد ارزیابی و آسیب‌شناسی قرار بگیرد. اخیرا یکی از مدیران تلویزیونی را به خاطر اثرگذاری منفی یک سریال به دادگاه فرا خوانده‌اند و این اتفاق جای بحث و بررسی بسیاری را باقی می‌گذارد. اگر قرار باشد درباره تأثیرپذیری مخاطب از خوراک فرهنگی اینگونه برداشت کنیم، پس باید بگوییم به این دلیل که فیلمی درباره اسیدپاشی روی پرده آمده، ممکن است کسی به سمت انجام دادن این عمل وحشتناک کشیده شود. او در ادامه گفت: هر برنامه یا مجموعه تلویزیونی با هدف مخاطب خاصی تولید می‌شود و برای برخی از آنها لازم است محدودیت سنی عنوان شود. اما در عین حال از این نکته هم نباید غافل شد که آیا پدر و مادر ناآگاه هستند از اینکه فرزندشان در حال تماشای چه سریالی و با چه محتوایی است؟ یادم می‌آید زمانی که در تلویزیون مسوولیت داشتم، فیلم سینمایی «سفر جادویی» ساخته ابوالحسن داوودی اکران شد. این اثر که اتفاقا برای مخاطب نوجوان هم ساخته شده داستان سفری را روایت می‌کند که با رفتن به درون ماشین لباسشویی آغاز می‌شود. همان موقع ما نگران تأثیر منفی این ماجرا روی بچه‌ها بودیم و گویا اتفاقا بی تلفات هم نبود. در یک نگاه کلی اما باید دانست در مواجهه با چنین ماجراهایی واقعا نمی‌توان به درستی بررسی کرد که چه میزان از اثرگذاری منفی به تلویزیون و سینما برمی‌گردد و چه میزان به تربیت و کنترل خانواده اما بدیهی است که پدر و مادر هم در مورد هر اتفاقی که برای بچه رخ می‌دهد مسوول هستند و ابدا نمی‌توان همه چیز را به گردن برنامه یا سریال یا فیلم انداخت. ولی مراد تأکید کرد: در این گفت و گو من مترصد این نیستم که از رسانه طرفداری کنم، بلکه تأکید دارم که هر نقد یا هر گلایه‌ای باید از مسیر درست خودش به سازندگان ابلاغ شود. قطعا مدیران و برنامه‌سازان تلویزیون باید نسبت به عملکرد خود به جامعه پاسخگو باشند و شاید یکی از معضلات ما در زمینه فرهنگی و هنری همین عدم پاسخگویی است. از سوی دیگر، بردن یک مدیر تلویزیونی به دادگاه به منظور پاسخگویی نسبت به خودکشی یک نوجوان اتفاقی نیست که با عرف و منطق سازگار باشد. شاید اگر همین ماجرای خاص را به جزئی‌نگری بیشتری بررسی کنیم، دریابیم که پدر و مادر او قبل از هر کسی مقصر هستند، چراکه ارتباط و تعامل‌شان با این بچه به قدری کمرنگ بوده که او را نسبت به رفتارهای پرخطر آگاه نکرده‌اند. در سفری که به کانادا داشتم شاهد بودم زنی به همراه بچه‌اش خودش را از بالای بام هتل به پایین پرتاب کرد. هر دوی آنان زنده ماندند اما زن به دادگاه فرا خوانده شد و سرپرستی بچه هم به نهادهای مدنی واگذار شد. در کشور ما با موضوع بدسرپرستی چگونه برخورد می‌شود؟ گفتنی است سریال «پنج کیلومتر تا بهشت» به کارگردانی علیرضا افخمی سال ۹۱ از شبکه سه سیما پخش شد و داستان زنی را روایت می‌کرد که جسمش در کما بود و روحش آزادانه به هر نقطه که می‌خواست سفر می‌کرد. همین موقعیت هیجان انگیز نوجوانی را برآن داشته بود که برای تجربه روح سیال دست به خودکشی بزند تا با فرو رفتن در اغما، روحش آزاد شود! همین اتفاق شکایت پدر نوجوان را از علی اصغر پورمحمدی مدیر شبکه سه سیما به دنبال داشت.