به گزارش خبرگزاری موج، پس از پایان یافتن امتحانات مدارس سردرگمی خانواده‌ها برای برنامه‌ریزی در زمینه اوقات فراغت آغاز شده و این امر تا پایان فصل تابستان ادامه دارد، چرا که بیشتر وقت بیشتر دانش‌آموزان به معطلی و وقت گذرانی سپری می‌شود.

خانواده‌ها برای ثبت‌نام فرزند خود تنها در کلاس ورزشی که برای چند ساعت در هفته سرگرمش می‌کند هزینه بسیاری کنند که با توجه به مشکلات اقتصادی خارج از توان است به‌ویژه اگر خانواده‌ای دارای چند فرزند محصل باشد.

خانواده‌از سویی نگران هستند و از سویی هزینه تأمین هزینه‌ها در بحث اوقات فراغت را ندارند، موضوع دیگر اینکه شاهد موازی‌کاری دستگاه‌های اجرایی در این زمینه هستیم که خانواده‌ها را بر سر دوراهی برای انتخاب قرار می‌دهد.

موضوعی دیگر بحث فضای مجازی و نگرانی خانواده‌ها است، چرا که این فضا با وجود قدمت کوتاه خیلی زود جای خود را در میان خانواده‌ها باز کرده است در حال حاضر دانش‌آموزان بیشتر به سمت فضای مجازی سوق پیدا کردند و با توجه به عدم برنامه‌ریزی در زمینه اوقات فراغت خانواده‌ها بیش از گذشته نگران هستند.

نکته جالب این است و شاید همه ما شاهد این موضوع باشیم دانش‌آموزان در خیابان یا کوچه مشغول بازی هستند و درب مدرسه بسته بوده و حتی اجازه بازی در مدرسه را ندارند که باید بیشتری به این‌گونه مسائل توجه شود.

بسیاری از خانواده‌ها حاضر هستند در بحث ثبت‌نام کلاس‌های آموزشی برای پرکردن اوقات فراغت دانش‌آموزان به‌صورت میلیونی هزینه کنند اما اگر در بحث فرهنگی هزینه ناچیزی باشد اذعان می‌کنند از پس آن برنمی‌آیند، تصور خانواده‌ها بر این است با ثبت‌نام دانش‌آموز در کلاس‌های آموزشی آینده‌اش را تضمین خواهند کرد.

اوقات فراغت رابطه نزدیکی با بهداشت روانی افراد دارد

یک کارشناس امور اجتماعی در این‌باره اظهار کرد: اوقات فراغت بهترین و لذت‌بخش‌ترین دوران زندگی فرد بوده که فرد فارغ از مشغولیات روزمره تحصیلی از زندگی به آنچه علاقه‌مند است با انگیزه و اراده خود می‌پردازد.

رمضانعلی گلچوبی ادامه داد: این علاقه و انگیزه برخلاف مسؤولیت‌های شغلی و تحصیلی که گاهاً اجبارهای اجتماعی به همراه دارد حالت انگیزشی در فرد به وجود می‌آورد که با پشتکار و علاقه به هدف خود می‌پردازد و به دلیل همین حالت انگیزشی اوقات فراغت بستری برای رشد و شکوفایی استعداد و توانایی فرد است که کمتر به آن توجه شده و بسیاری از خلاقیت‌ها هم در این زمینه متجلی می‌شود.

وی با بیان اینکه اوقات فراغت رابطه نزدیکی با بهداشت روانی افراد دارد، اضافه کرد: از آنجایی‌ که اشتغال مستمر و بدون وقفه خستگی فکری و عملی در فعالیت‌های جسمی و ذهنی به همراه دارد برای رهایی از این فشارها برنامه اوقات فراغت می‌تواند فرصتی برای نشاط، سرزندگی، رشد هیجانی و اجتماعی فرد باشد.

این کارشناس امور اجتماعی با اشاره به اینکه در برنامه اوقات فراغت علاوه بر توجه به رشد جسمی و روانی زمینه مناسبی برای استعدادیابی و پرورش اجتماعی، هیجانی و معنوی مهیا است، افزود: اگر برای اوقات فراغت به‌ویژه نوجوانان در ایام تابستانی برنامه‌ریزی مناسبی صورت نگیرد چه بسا زمینه مشکلات و ناسازگاری فردی به همراه خواهد داشت و مسیر برای درگیری و آسیب‌های اجتماعی برای فرد و خانواده هموار خواهد کرد.

گلچوبی با اعلام اینکه اوقات فراغت، امروزه یکی از شاخص‌های بهداشت روانی است، بیان کرد: پرکردن اوقات فراغت و کیفیت حضور فرزندان همواره از دغدغه‌های والدین به‌ویژه در ایام تابستان محسوب می‌شود.

برخی تنها اعتیاد و طلاق را آسیب می‌دانند

وی با تأکید بر اینکه متولیان حوزه اجتماعی جامعه اعتیاد و طلاق و سایر را جز آسیب‌ها می‌دانند، خاطرنشان کرد: توجه کافی به فعالیت‌های جایگزین در اوقات فراغت به‌عنوان راهبرد پیشگیرانه نمی‌شود.

این کارشناس امور اجتماعی تصریح کرد: در حال حاضر تلاش‌های قابل توجهی از سوی برخی از دستگاه‌های اجرایی و سازمان‌ها از جمله پایگاه‌های مقاومت بسیج و کانون پرورش فکری صورت می‌گیرد ولی سایر نهادها فعالیت‌های پررنگی در این زمینه ندارند.

اوقات فراغت؛ کالایی لوکس و پرهزینه

گلچوبی اضافه کرد: کمبود اعتبارات دستگاه‌های اجرایی، خصوصی‌سازی مراکز ورزشی، فرهنگی، هنری و واگذاری بهترین اماکن دولتی در این زمینه به بخش خصوصی شرایطی را فراهم کرده که اوقات فراغت به‌عنوان کالای لوکس و پرهزینه محسوب شود.

وی یادآور شد: موضوعی دیگر با توجه به فشارهای اقتصادی که به خانوار تحمیل می‌شود هزینه کردن در این بخش از ضروریات محسوب نمی‌شود.

این کارشناس امور اجتماعی بیان کرد: بحث دیگر اینکه عدم نظارت برخی اماکن ورزشی و هنری موجب می‌شود که نقش مربیان متعهد و کارآمد که پرورش‌دهنده ویژگی‌های کودک و نوجوان در همه ابعاد باشند کمتر به آن توجه شده و در مواردی شرایط فرهنگی و اجتماعی نیز در این مراکز توجه کافی نمی‌شود که از جمله دغدغه‌های در زمینه کیفیت عملکرد اوقات فراغت است.

گلچوبی با اشاره به اینکه  شرایط کنونی مراکز اوقات فراغت که در زمینه پررنگ کردن اوقات فراغت براساس علایق و نیاز افراد و خانواده ها، سهل الوصول و کم هزینه بودن و مورد اعتماد بودن خانواده‌ها نیازمند واگذاری جدی است، اظهار کرد: این مسأله در مناطق روستایی و حاشیه شهرها نماد بیشتری دارد؛ به طور مثال اگر خانواده‌ای فرزندانش در طول تابستان در کلاس‌های ورزشی و هنری ثبت‌نام کند متقبل هزینه‌های میلیونی می‌شود.

وی با بیان اینکه نکته قابل توجه مسؤولان و سیاست‌گذاری ظرفیت مدارس، مراکز آموزشی، مساجد و غیره است، اضافه کرد: مدارس و مراکز آموزشی صرفاً در ایام تحصیل فعال بوده و در طول تابستان با مدیریت محله محور می‌توان بخشی از نیازهای اوقات فراغت کودکان و نوجوانان آن محل را با هزینه بسیار پائین و با مدیریت فرابخشی پر کرد. این صرفا حساسیت، دغدغه، هماهنگی بین بخشی را می‌طلبد؛ در موارد زیادی شاهد هستیم کودکان و نوجوانان در کوچه کنار مدرسه ساعت‌ها مشغول بازی هستند ولی به‌دلیل عدم همکاری و سیاست نادرست آموزش و پرورش اجازه ورود به مدرسه را ندارند.

خانواده‌ها روی بحث اوقات فراغت تمرکز کنند

معاون فرهنگی و پرورشی آموزش و پرورش مازندران در این باره اظهار کرد: اوقات فراغت کاری تخصصی بوده که باید همراه با پیوست فرهنگی باشد.

محمد شعبانی با تأکید بر اینکه باید تمام امکانات در زمینه اوقات فراغت بکارگیری شود تا وقت دانش‌آموزان با معطلی سپری نشود، خاطرنشان کرد: یک نهاد به تنهایی نمی‌تواند از پس اجرای برنامه‌های اوقات فراغت برآید، چرا که اوقات فراغت یک جریان است که همه دستگاه‌ها باید در این زمینه ورود پیدا کنند.

وی با بیان اینکه خانواده‌ها روی بحث اوقات فراغت تمرکز کنند، اضافه کرد: خانواده‌ها نباید اجازه دهند اوقات فراغت دانش‌آموزان با معطلی سپری شود به این دلیل که زمینه بروز آسیب‌های اجتماعی فراهم می‌شود.

معاون فرهنگی و پرورشی آموزش و پرورش مازندران با اشاره به اینکه خانواده ها آموزش محور شدند، افزود: آنان حاضر هستند منزل مسکونی خود را بفروشند تا فرزندشان را در کلاس آموزشی ثبت‌نام کنند.

فتیله کلاس‌های آموزشی پایین کشیده شود

شعبانی با اعلام اینکه باید فتیله کلاس‌های آموزشی پایین کشیده شود، گفت: نکته مهم این بوده که مشکلات اقتصادی تنها در حوزه فرهنگی احساس می‌شود.

وی یادآور شد: بسیاری از خانواده‌ها برای ثبت‌نام کلاس‌های آموزشی حاضر هستند میلیونی هزینه کنند و برای حضور در کلاس‌های فرهنگی و هنری هزینه‌ای نمی‌کنند و استقبال چندانی در این زمینه صورت نمی‌گیرد.

معاون فرهنگی و پرورشی آموزش و پرورش مازندران ادامه داد: تعداد اماکن ورزشی مازندران نسبت به جمعیت دانش‌آموزی کافی نیست و باید در این زمینه چاره‌اندیشی جدی صورت گیرد.

 درست است تلاش‌هایی در زمینه پر کردن اوقات فراغت دانش‌آموزان صورت گرفته اما نیز به اهتمام بیشتر دارد؛ موضوعی که برای همه ما مبرهن است این بوده که باید در بحث اوقات فراغت دانش‌آموزان برنامه‌ریزی جدی صورت گیرد و کاری نکنیم که این زمان بیهوده سپری شود.