عطا حسن پور باستان شناس لرستانی در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری موج، گفت: نخستین کتیبه‌ میدان چوگان ایران، در لرستان کشف شد.

وی، تصریح کرد: این کشف شامل نخستین کتیبه، و سومین میدان چوگان ایران با میل دروازه‌های سنگی کتیبه‌دار است که در شرق لرستان به آن دست یافتیم.

کاشف نخستین کتیبه و سومین میدان چوگان ایران در لرستان، افزود: عناصر معماری مکشوفه، شامل 4 میل سنگی ایستاده، متعلق به دروازه‌های میدان چوگان هستند، که یکی از آنها دارای کتیبه‌ای به زبان فارسی است.

حسن‌پور، ادامه داد: این میدان چوگان در روستای خلیل‌آباد در دامنه‌های قالی‌کوه و اشترانکوه قرار دارد که با توجه به قرارگیری این منطقه در محور گردشگری آبشار آب‌ سفید و شول‌آباد الیگودرز، در آینده به نقاط توریستی استان اضافه خواهد شد. 

*چهار مصرع شعر فارسی بر روی کتیبه قرار دارد

این باستان شناس، تاکید کرد: کتیبه‌ مکشوفه بر بدنه‌ میل سنگی دروازه‌ میدان چوگان، شامل 4 مصرع شعر فارسی است که تاریخ 1116 هجری قمری بر روی آن ثبت شده، که با اواسط دوره‌ صفوی هم‌زمان است.

او، خاطرنشان کرد: متن کتیبه نشان می‌دهد یحیی بن یوسف، نوه‌ خلیل خان سرلک، از حاکمان سرشناس بختیاری در دوره‌ صفوی، عمارتی در این منطقه بنیان نهاده که مشرف به میدان چوگان بوده است و سنگ‌های پاک‌تراش به جای مانده از این عمارت که اکنون در اطراف پراکنده شده‌اند، حکایت از شکوه و عظمت این بنا در عهد خود، دارد. 

*میل‌های سنگی مکشوفه به موزه مردم شناسی الیگودرز منتقل شدند

وی، افزود:  هر 4 میل سنگی از محل خود جدا و در سده‌های گذشته پس از تخریب میدان چوگان، به قبرستان خلیل آباد منتقل شده‌اند، که از آن تعداد، 3 میل سنگی توسط سودجویان آثار فرهنگی و تاریخی در معرض تخریب قرار گرفته و یکی از آنها شکسته شده، که به موزه‌ی مردم‌ شناسی الیگودرز انتقال داده شدند.

این کشف، دریچه‌ای تازه بر مطالعات دوره صفوی در ایران و لرستان باز کرد

عطا حسن‌ پور با اشاره به اینکه نمونه‌ مشابه‌ این میل‌های سنگی، هم اکنون در میدان نقش جهان اصفهان که قدیمی‌ترین میدان چوگان در جهان است، وجود دارد، افزود: کشف این میدان بعد از اصفهان و قزوین، سومین میدان چوگان در ایران به شمار می‌آید که باب تازه‌ای در مطالعات دوره‌ صفوی در لرستان و ایران باز نموده است، لذا به زودی اطلاعات تکمیلی و مفصلی در این خصوص ارائه خواهد شد که امیدواریم مورد توجه جامعه باستان شناسی و علاقه‌مندان به میراث فرهنگی ایران و جهان قرار گیرد.