خبرگزاری موج؛ از زیبایی های فوتبال هر چه بگوییم کم‌گفته ایم. از کشمکش‌های مالی و غیر مالی از پرونده های مفتتوح و عموما بازنده در محکمه های فوتبالی بین المللی، از لیگ یک و وانفسای لیگ دو، از انتخاب  بازیکنان و مربیان، از این همه هیاهوی بدون نتیجه،از داستان های ادامه دار عدم حق پخش. اما یک کنایه همیشگی هست که همه چیزمان به هم می آید. هر فصل هم می آید و می رود،ظاهرا در هیچ آیتمی از این نابسامانی ها تلنگری هم به کلان فوتبال ما زده نمی شود.

سرنوشت مشابه

از وصف زبیایی های فوتبال ما همین بس که تراکتور با فراز کمالوند تمام کرده. تیم و سرمربی که حداقل فصل پیش سرنوشتی شبیه به هم داشتند. وجه تشابه این انتخاب دقیقا در این است که تراکتور فصل قبل را با علی منصوریان استارت زد و بعد از آن رسول خطیبی را به عنوان سرمربی انتخاب کرد و با فیروز کریمی فصل را به پایان برد. اتفاقا فراز کمالوند هم داستانی مشابه دارد او که سرمربی گری شاهین بوشهر در لیگ یک را به ناگاه رها کرد و به استقلال آمد و بعد از مدت کوتاهی جایگزین صادقی در سایپا شد. ابنکه کجای دنیا به این سبک و سیاق به مربی تیم می دهند یا اصلا کجای دنیا یک باشگاه در طول یک فصل انتخاب های متعدد در پست حساس سرمربیگری می کند هم از شاهکارهای فوتبال ماست دقیقا. ظاهرا  به نظر می رسد، با این انتخاب ها در فوتبال ما قحط الرجال مربیگری آمده.

مرد است و قولی که داده شده

اما تنها یک صحبت با سرمربی و مالک محترم تراکتورسازی. ابتدا اینکه سرمربی کنونی تراکتورسازی از قدیمی های فوتبال ماست، اصلا تراکتور را او به لیگ برتر آورده و در مبحث تجربه و فنی ما در مقام سنجش بر نمی آییم. اما انصافا با کارنامه یکی دو سال اخیر و مشکلات عدیده تراکتور اینکه اصلا او انتخاب شود حرکت درستی است؟ اینکه با کدام مشاوره و پیشنهاد و ایده دست روی چنین مهره ای گذاشته شود هم در نوع خود جالب است. باز هم تکرار می کنیم در عقبه فوتبالی فراز کمالوند بحثی نیست اما سوال اینجاست در این فوتبال که بسیاری مربی جوان و کاربلد در همان تبریز بدون تیم هستند چه نگاهی این انتخاب را کرده؟ از طرفی سرمربی تیم در مصاحبه خبری خود قول قهرمانی دو ساله این باشگاه را می دهد و شرط هم می گذارد که اگر این اتفاق نیفتاد از سرمربی گری فوتبال خداحافظی می کند. اتفاقا روی این موضع کمالوند هم بحث است که با این سابقه فوتبالی چگونه چنین قول را به باشگاهی می دهد که از بعد حرفه ای گری قابل بحث است. قابل توجه مسئولان تبریزی تراکتور، هواداران و افکار عمومی تراکتوری بیشتر از بحث مقام و قهرمانی از این دست صحبت ها اتفاقا از انتخاب های سلیقگی به ستوه آمده اند، انتخاب هایی که شکل شمایل  فوتبالی ندارد وبه نظر می رسد باید سال سختی را برای این تیم همچنان متصور بود. به فراز کمالوند هم سفارش می کنیم با احترام به کسوت و سابقه او اما تراکتور سایپا نیست که در انتها استعفا بدهید و درست بسته نشدن تیم را دلیل موفقیت خود بدانید یا استقلال که در هر صورت مجیدی سپر بلای جاه طلبی او شود. در حقیقت به قول معروف اینجا دیگر آنجا نیست جناب کمالوند. قطعا فشار هوادارن اگر بخصوص شرایط برای حضور آنها مهیا شود، شرایط را در صورت عدم‌نتیجه گیری برای شما سخت می کند و آن وقت است که باید گفت مرد است و قول داده شده. البته که ما منتظر پیروزی های شما هستیم در ابتدا اما اگر احیانا نشد ما منتظریم، الوعده وفا.