به‌ گزارش ‌خبرگزاری موج ‌به نقل از روابط عمومی فدراسیون کشتی، پس از این که اتحادیه جهانی کشتی از طرح رنکینگ سیستم  کشتی گیران، برای حضور در رقابت‌های جهانی و در نهایت المپیک 2020 توکیو خبر داد، فدراسیون کشتی ایران، موفق شد رقابت های بین المللی جام تختی را بعنوان یکی از مطرح ترین و قدیمی ترین تورنمنت های بین المللی دنیا، از سال 2018 میلادی، در طرح رنکینگ سیستم و سیستم سیدبندی قرار دهد.

البته ایران برای اجرای این امر با توجه به شرایط کشورهای عضو کمیسیون فنی و تسلط تمام و کمال روسیه بر کمیسیون فنی اتحادیه جهانی، راه دشواری را پیش رو داشت، اما فدراسیون کشتی تلاش نمود، با پیگیری های مستمر جایگاه این تورنمنت مهم بین المللی را در میان برترین تورنمنت های کشتی دنیا حفظ نماید.

امسال اتحادیه جهانی کشتی صرفا بازیهای المپیک ۲۰۱۶ برزیل، مسابقات جهانی اوزان غیر المپیکی و رقابت های قاره ای را در سیستم رنکینگ قرار داده، اما اعلام کرده از سال ۲۰۱۸ میلادی، چند تورنمنت بین المللی دیگر از جمله جام تختی را نیز، در این طرح قرار خواهد داد. این طرح در نحوه حضور کشتی‌گیران در رقابت‌های جهانی و نهایتا المپیک 2020 توکیو تاثیر گذار خواهد بود.

طبق اعلام اتحادیه جهانی، هر کشور میزبان از جمله ایران، می تواند در هر وزن در این مسابقات حداکثر سه کشتی گیر داشته باشد و رقابت های هر وزن( پنج وزن در هر روز)، در دو روز برگزار می‌شود  که روز اول مسابقات مقدماتی، و روز دوم رقابت های شانس مجدد، رده بندی و فینال انجام می گیرد. ضمنا در روز دوم وزن کشی با دو کیلوگرم ارفاق وزن و مسابقات در ده وزن انجام خواهد شد.

به کشتی‌گیران  نفرات اول تا پنجم هر وزن حاضر در جام تختی به ترتیب 8، 6، 4 و 2 امتیاز در طرح سید بندی اتحادیه جهانی تعلق می‌گیرد . امتیازات کسب شده در هر سال برای معرفی برترین کشتی گیران سال در هر وزن،  شامل حضور در رقابت‌های جهانی، قاره ای و هشت تورنمنت بین‌المللی مذکور سالیانه محاسبه شده  و در ابتدای هر  سال میلادی مجدداً امتیازات از صفر محاسبه می گردد. در پایان هر سال بهترین کشتی گیران براساس این امتیازات معرفی می شوند.

اتحادیه جهانی کشتی، هشت تورنمنت بین‌المللی در قاره های آسیا، آفریقا، آمریکا و اروپا را در این طرح قرار داده است که جام تختی یکی از این مسابقات است.

البته فدراسیون ایران ضمن پیگیری قرار گرفتن جام تختی در رنکینگ سیستم، معتقد است گرچه وجود رنکینگ سیستم در صورت جامعیت لازم می تواند  حرکت جدیدی در وضعیت تورنمنت های بین‌المللی کشتی دنیا ایجاد کند، اما  اگر فاقد انگیزه های فنی و مادی لازم باشد، تاثیر آن چنانی در بهبود شرایط نخواهد داشت.