، مهدی قربان‌پور دبیر نخستین «کمپ سینمای مستند ایران» اعلام کرد این گردهمایی صرفاً یک کارگاه آموزشی نیست، بلکه حرکتی فرهنگی و زیستی برای بازگرداندن سینمای مستند به سرچشمه دیدن و درک دوباره جهان است.

این کمپ از ۱۹ تا ۲۱ آبان ۱۴۰۴ در استان مازندران، شهرستان بابل و منطقه جنگلی بزچفت با حضور بیش از ۱۰۰ مستندساز از سراسر کشور برگزار می‌شود و با حمایت خانه سینما و انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند شکل گرفته است.

قربان‌پور تأکید کرد سینمای مستند زمانی زنده است که در بطن زندگی تنفس کند و افزود: هدف این رویداد آن است که فیلم‌سازان از پشت لنزها بیرون بیایند، در متن جامعه و طبیعت حضور یابند و با مشاهده‌ عینی، نگاه تأمل‌گرانه‌ای نسبت به واقعیت بیابند.

برنامه‌های متنوعی برای این کمپ طراحی شده است، از جمله اجرای گروه‌های آیینی در پارک جنگلی بزچفت، پرنده‌نگری در تالاب نیلوفر آبی بابل، سفر دریایی با لنج‌های صیادی در بندرگاه بابلسر، بزرگداشت نیما یوشیج در زادگاهش بلده و بازدید از موزه گالری دیدی ایزدشهر.

به گفته دبیر رویداد، انتخاب مازندران به عنوان نخستین میزبان به دلیل تنوع زیست‌محیطی و فرهنگی آن بوده است؛ سرزمینی که از جنگل‌های هیرکانی تا دریای کاسپین، بستر مناسبی برای پیوند هنر و زندگی واقعی فراهم می‌آورد.

قربان‌پور هدف نهایی این حرکت را ایجاد بستری برای شکل‌گیری نگاه‌های تازه در سینمای مستند دانست و افزود: مستندساز باید دوباره به زمین بازگردد، خاک را لمس کند، با مردم بنشیند و معنا را از دل زیست طبیعی بیرون بکشد؛ آینده سینمای مستند در این بازگشت نهفته است—بازگشت به زیستن پیش از تصویر کردن.