خبرگزاری موج گزارش می‌دهد:
خُردادگان؛ جشن تقدیس آب/ ایران سرزمین جشن‌های باستانی
ششم خرداد یکی از جشن‌های باستانی است که نکوهش پلیدی و بدی و پاسداشت نیکی و تقدیس آب یکی از ارکان مهم آن است. از این رو باید حفظ این جشن‌ها را مهم دانست زیرا به وفاق ملی و همدلی بیشتر ایرانیان خواهد انجامید.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری موج، در این سال‌های اخیر برگزاری جشن‌هایی با فرهنگ بیگانه در کشورمان در حال مرسوم شدن است که هیچ سنخیتی با فرهنگ اصیل ما ایرانی‌ها ندارد، جشن‌هایی غربی نظیر هالووین، ولنتاین و... این در حالیست که ما در فرهنگ خودمان برای هر اتفاق و حادثه و در توجه به اجزاء طبیعت و هستی جشن، بزم و آئین و سنت‌های گوناگونی داریم. برداشت محصول، فصل درو، شکرگزاری باران، خرماپزان، گلابگیری، چله، پاسداشت آب و صدها جشن دیگر که هر کدام تفاوت‌ها و ظرافت‌هایی دارند. همچنین جشن‌های مهم‌تر و باستانی‌تر مانند نوروز و چهارشنبه‌سوری و یلدا و غیره و غیره که همه آنها را می‌شناسید؛ جشن‌هایی که اگر بخواهیم آنها را به شماره درآوریم باید به گستردگی قلمرو ایران فرهنگی و باستانی، که ایرانِ امروز و بخشی وسیعی از کشورهای منطقه نظیر افغانستان و تاجیکستان و هندوستان و … آن را شکل می‌دادند، آن جشن‌ها را بشماریم و از آنها نام ببریم و تعریف‌شان کنیم. جشن‌هایی که ایرانیان باستان اهمیت آن را در روز، هفته، ماه و سال و توجه به اجزا طبیعت و نیز هم‌زیستی فرهنگی و اجتماعی را به ما یادآور می‌شود، جشن‌هایی است که برای هر ماه داریم یعنی دوازده ماه و دوازده جشن. یکی از این جشن‌ها جشن «خردادگان» است که در ششمین روز از ماه خرداد به پاسداشت و تقدیس آب برگزار می‌شده است.
آداب جشن خردادگان
آداب جشن خردادگان شامل رفتن مردم به‌سمت سرچشمه رودها یا دریاها و رودخانه‌ها است. ایرانیان باستان در این روز تن خود را در آب‌های روان می‌شستند و با خواندن نیایش و دعا، همراه با خانواده‌های خود به شادی و پایکوبی می‌پرداختند. این روز زمان مناسبی برای ساخت و بازسازی کاریزها نیز بود. کاشت بذر و دانه‌هایی مانند کنجد نیز در این جشن رواج داشت. در برخی متون کهن در وصف این روز آمده است: «در خرداد روز جوی کن»، یعنی اهمیت آب در این روز دو چندان است.
بیشتر بخوانید:
۱۵ اردیبهشت؛ روز شیراز - روز بهشت
گل سوسن نشان جشن خردادگان
گل سوسن بهترین نماد برای جشن خردادگان به شمار می‌رود. از این رو خرداد را مظهر کمال و رشد آدمی و مظهر تندرستی و سلامتی می‌شناسند. حمایت از آب و شادابی گیاهان یکی از کارهای اصلی خرداد است. ابوریحان بیرونی نیز در آثار الباقیه به مراسم شست و شوی ویژه‌ای که در این روز برگزار می‌شده است اشاره کرده است. چون در این ماه آب برای کشت و کشاورزی بیشتر نیاز بوده و سودمند است و باران بخشایش اهورامزدا بزمین می بارد و زمین را آبیاری می‌کند از این روی کشاورزان برای خشنودی از دهش آب و باران بیشتر به این جشن ارج نهاده و از آن سپاسگزاری می کنند. از دیگر آداب این جشن پوشیدن پوشاک نو است و در گونه‌ای دیگر می‌توانیم با بستن بندی ابریشمی یا نو به دست خود نشانی از پوشاک نو را در این جشن به همراه داشته باشیم. از رسوم دیگر در جشن خردادگان، هدیه دادن گل نیلوفر و یاس به دوستان و نزدیکان بوده است. زیرا که در متون کهن ایران باستان از این گل‌ها و گل سوسن، به عنوان سمبل خرداد نام برده شده است.
برگزاری جشن‌ها و آئین‌ها در ایران باستان، از اهمیت زیادی برخوردار بوده است و هدف از برگزاری آنها را برقراری اتحاد و همدلی می‌دانستند. پس چه زیباست که این جشن‌ها رونق دوباره گیرند و فرهنگ اصیل ایرانی باز به خانه‌هایمان برگردد.
ارسال نظر