به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری موج، مسعود ترابی یکی از جوانان موفق در عرصه کارگردانی تئاتر است که نزدیک به چهارده سال تجربه تئاتر و صحنه دارد.  به تازگی خبری از تولید یک تئاتر سریالی توسط او منتشر شده است. شیوه ای که با همه کارهای پیشینش و آنچه که در تئاتر کشور در جریان است متفاوت می نماید و نشان می دهد که ذهنیت مسعود ترابی در ساخت تئاتر ذهنیتی متفاوت و از دل جامعه  بر می‌خیزد. این بار مسعود ترابی نمایش ما کی هستیم با قصه ای جدید و متفاوت را در اواخر بهار به صحنه خواهد برد که به گفته وی در آن ده ها بازیگر به ایفای نقش می پردازند. به ههمین بهانه  گفت وگویی با این کارگردان انجام داده ایم که که مشروح آن از نگاهتان می‌گذرد:

فکر اینکه تئاتر سریالی کار کنید از کجا آمد؟

تئاتر در همین شرایط عادی هم به آن صورت مخاطبی ندارد و در شرایط کرونا که وضعیت بحرانی تر شد. اما وقتی در یک زمانی اتفاقات خوبی نمی‌افتد بتوانی فضای جدیدی را ایجاد کنی، آن وقت موفق عمل کرده ای. ما به این ایده رسیدیم که در عرصه تئاتر بتوانیم تئاتر‌های دنباله دار و سریالی بسازیم و در این راستا با آقای شاهین پوشین تهیه کننده مدت زیادی همفکری کردیم و به یک جمع بندی رسیدیم و این ایده را با الناز عطایی نویسنده توانای مجموعه مطرح کردم و ایشان هم شروع به نوشتن کرد و در نهایت به این نتیجه رسدیم که کار پیش برود.

خلاصه داستان ما کی هستیم زوایای چیست؟

نمایش من یک ساختمان هفت طبقه است . طبقه اول داستان یک خانواده است که پدر خانواده فوت شده و عزاداری می‌کنند. طبقه دوم جشنی است که به جدایی ختم می‌شود. طبقه سوم یک گروه موسیقی است، طبقه چهارم قمارخانه طبقه پنجم یک سالن زیبایی زنانه خصوصی و طبقه آخر که جمع بندی همه این اتفاقات است. همه قسمت‌ها در همه طبقات آورده شده به طور مثال اگر در طبقه اول صدای عزاداری است صدای جشن و پایکوبی هم با آن همراه است در طبقه بالا و داستان‌های دیگر. البته طبقه هفتم راوی داستان است و ما آن را در نمایش نمی بینیم اما طبقات دیگر دیده می شوند.

برای انتخاب بازیگر این نمایش نامه چه اقداماتی را انجام داده اید؟

این پروژه بسیار سنگین و تعداد بازیگرش هم زیاد است چرا که همزمان ممکن است 10 الی 15 بازیگر رو صحنه بروند و به خاطر همین کارم سخت می‌شد که  می خواستم از بازیگران با تجربه استفاده نکنم. به دلیل اینکه بازیگران هر قسمت متفاوت هستند، هر بازیگر ممکن است هفته ای دو شب اجرا برود؛ به همین خاطر وقتی به مرحله انتخاب بازیگر رسیدم احساس کردم نیازمند بازیگر باهوش و کاربلد هستم و در نتیجه از بازیگران باتجربه استفاده کرده ام. اما برای انتخاب برخی از بازیگران، در فراخوانی که به همین منظور منتشر کرده بودیم، پس از مصاحبه با حدود 400 متقاضی توانستم نزدیک به 15 نفر را از این طریق جذب کنم و مابقی بازیگران را که در مجوع 75 نفر هستند با مذاکره و از میان بازیگران با سابقه تئاتری انتخاب کردیم.

با بازیگران نشست داشته اید که دقیقا چه کاری از آن‌ها می‌خواهید؟

من قبل از دور خوانی مت،ن با هر گروه چهار پنج بار نشست داشتم؛ چرا که روش رئال (بازی نکردن) را دوست دارم و دلم می خواهد شخصیت خود طرف به کارکتر نزدیک باشد و بتواند خودش را بازی کند. شاید نزدیک دو هفته زمان برد تا این روش خودم را به بچه‌ها القاء کنم.

در مورد شیوه کارتان توضیح بیشتری می‌دهید؟

شیوه اجرایی من رئال است و فضای زندگی در آن جریان دارد. من به شخصه اعتقاد دارم که تئاتر زندگی است و سلیقه من در تئاتر این است ، زندگی جریان داشته باشد و مخاطب بتواند با تک تک کارکتر‌های من همزادپنداری کند به همین خاطر خیلی سعی می‌کنم نگاه جامعه شناسی داشته باشم و اطرافم را به درستی ببینم و بخواهم در کارهایم پیاده کنم.

چقدر مشاوره از دیگران می گیرید؟

هیچکس. اعتقاد دارم هر نمایش، اثرانگشت و امضای آن کارگردان است. قطعا من ایراداتی دارم اما مال من است و سعی می‌کنم خودم برطرف کنم و دوست دارم آن اجرایی که روی صحنه می‌رود حالا درست یا غلط سلیقه من باشد. البته در جاهایی ممکن است  بازیگر به من در مورد کارکتر ایده بدهد که قطعا همکاری می‌کنم اما از بیرون کسی به من مشاوره نمی‌دهد.

چرا اسم ما کی هستیم؟

ما کی هستیم قصه ای است که آدم‌ها در آن گم و پنهان هستند. در تمام طبقات یک پنهان کاری وجود دارد که با اصطلاح خیانت متفاوت است. آدم‌های قصه من خودشان را گم کرده اند و هیچ وقت در جایگاهی که بودند رضایت نداشتند و می‌خواهیم بگوییم چرا ما انقدر رنگ عوض می‌کنیم و در واقع به یک خود فراموشی می‌رسیم و به این نتیجه رسیدم که این اسم را انتخاب کنم تا در همه متن داستان مصداق داشته باشد که البته با همفکری گروه به این نتیجه رسیدیم.

این اسم مخاطب به سالن می‌آورد؟

یک بخشی مخاطب می‌آورد بخش دیگر دوست داشتن من و همخوانی اسم با متن و نمایش من است.من اعتقادی ندارم اسم فقط باید جنبه تبلیغاتی داشته باشد. برخی از کارها فقط به خاطر اسم درآمدزایی می‌کنند و من با این قضیه مشکل دارم. اسم نمایش من از دل قصه بیرون آمده است اگر چه با تیم تبلیغاتی هم مشورت داشته ام و آن عزیزان هم تایید کرده اند.

در این شرایط کرونا احساس نمی‌کنید کارتان سخت پیش برود؟

من شغلم تئاتر است و هیچ کار دیگری بلدنیستم و مجبورم از این راه درآمدزایی کنم که منابع مالی زندگی ام تامین شود پس بنابراین کرونا باشد یا نباشد من باید کار کنم. امیدوارم تا زمان اجراء که اواخر بهار باشد شرایط جامعه به لحاظ کرونا بهبود پیدا کند.

آدم سختی هستید؟

من همیشه هیجان و فکر مشغولی‌ها  در زندگی ام جاری بوده است و این هیجان در حال حاضر وجود دارد که اتفاقا حال من راخوب می‌کند. کار چالشی در شرایط سخت انجام می‌دهم و خداروشکر دو سوم تمرینات گذشته و اتفاقات خوبی افتاده است. تیم خوبی داریم و بچه‌ها خوب کار می‌کنند و مهمتر از همه تهیه کننده ای دارم که سختی‌های کار را پذیرفته است و نگاهشان هنری است و کنار هم حالمان خوب است.

گویا تهیه کننده هم در این کار بازی می‌کند؟

تهیه کننده هم بازیگر و هم خواننده است. در قسمت سوم نقش خواننده ای است که از توانایی‌های خودش استفاده می‌کند.

بازیگر چهره برای پیشبرد کارتان بهتر نیست؟

اگر مخاطبی به خاطر بازیگر چهره بخواهد کار من را ببیند من سعی می‌کنم این کار را نکنم. بازیگری که معروف است و اگر مردم بخواهند به خاطر اون بیایند من این کار را نمی‌کنم. من کار با کیفیت باید بسازم که درخور تماشاچی باشد اما در کل اگر احساس کنم که اگر برای نقش‌ها استفاده از بازیگر معروف نیاز است این کار را انجام می‌دهم.

مسعود ترابی در یک جمله؟

من چهارده سال تئاتر کار می‌کنم اما فضای ذهن من خیلی تئاتری نیست و سعی می‌کنم مخاطب را به جامعه نزدیک کنم و به همین خاطر احساس می‌کنم مخاطبی یک تئاتر متفاوت می‌بیند.

سخن و حرف پایانی؟

ما همیشه غر می‌زنیم از مسئولین که چرا رسیدگی نمی‌کنید اما من از بچه‌های تئاتر توقع دارم در این شرایط خودمان از خودمان حمایت کنیم.