به گزارش خبرگزاری موج، چاپ دوم کتاب «راهنمای ژانر؛ معرفی و بررسی ده گونه‌ی سینمایی» نوشته‌ یحیی نطنزی از سوی نشر چشمه روانه‌ کتابفروشی‌ها شد. در این کتاب که حسین معززی‌نیا هم پیشگفتاری برایش نوشته مجموعه مطالبی با محوریت آشنایی و تحلیل ده ژانر علمی‌خیالی، وحشت، فانتزی، انیمشن، کمدی، تاریخی، نوآر، جنگی، وسترن و ملودرام منتشر شده است. تعریف، خاستگاه، روندِ تحول، مرور زیرژانرها، نقاط عطف و مؤلفه‌های هر ژانر برخی از سرفصل‌های اصلی بخش‌های کتاب است. خواننده با مطالعه‌ کتاب علاوه بر آشنایی با این سرفصل‌های کلیدی به شناختی کافی از فیلمسازان و فیلم‌های شاخص هر ژانر می‌رسد و علاوه بر کسب چشم‌اندازی کامل از مهم‌ترین گونه‌‌های سینمایی اطلاعات مناسبی برای تحلیل و ارزیابی آنها به دست می‌آورد. در انتهای هر فصل بخشی هم به بررسی جایگاه و وضعیت هر ژانر در سینمای ایران اختصاص یافته تا خواننده به تأثیر مثبت یا منفی ژانرهای سینمایی در شکل‌گیری سلیقه‌ فیلمسازان ایرانی و جهت‌دهی به مسیر حرفه‌ای‌شان پی ببرد. ژانرهای سینمایی در عین سادگی به ‌شدت پیچیده‌اند. از پشتوانه‌ غنی تاریخی‌ای برخوردارند که در گذر زمان افت و خیزهای زیادی را تجربه کرده است. در کتاب «راهنمای ژانر؛ معرفی و بررسی ده گونه‌ی سینمایی» تلاش شده در قالب یک اثر کاربردی مسیر این شناخت هموار شود. خوانندگانی که پیش از این مجبور بودند دانش سینمایی خود را در زمینه‌ ژانرها با رجوع به منابع پراکنده و محدود افزایش دهند حالا مجموعه‌ای مفصل در اختیار دارند که قرار است تصویر دقیقی از ده ژانر اصلی سینمایی برای شان ترسیم کند. حسین معززی‌نیا در بخشی از پیش‌گفتار این کتاب نوشته است: جایگاه، تعریف و اهمیت ژانر در سینمای ما همیشه مساله‌ای مبهم و سوءتفاهم برانگیز بوده. هرچه‌قدر در حوزه‌ تولید ابهام داریم، در تعریف و تحلیل مبانی ژانر نیز دچار آشفتگی هستیم. به آرشیو مطبوعات و کتاب‌های سینمایی‌مان که سر بزنید از دهه‌های دور تا سال‌های اخیر به‌ندرت متن خوب و جامعی در تعریف مفهوم ژانر و دامنه‌های آن می‌یابید. در نتیجه بسیاری از جوان‌های سینمادوست و آنها که تازه به مطالعات سینمایی علاقه‌مند شده‌اند از همان ابتدا با اطلاعات غلط و تعاریف ناقصی مواجه می‌شوند که آنها را درباره‌ مفهوم و کارکرد ژانر دچار گمراهی می‌کند. یحیی نطنزی در تدوین کتاب «راهنمای ژانر؛ معرفی و بررسی ده گونه‌ی سینمایی» بسته به فراخور بحث در مواردی از ترجمه‌ مطالب منتقدان برجسته‌ای همچون دیوید بوردول، کریستین تامسون، دیوید تامسون و راجر ایبرت، استفاده و تلاش کرده خلاء موجود را در زمینه‌ مطالعات ژانری در سینمای ایران پر کند و به خواننده کمک کند درک و لذت خود از کیفیتِ محتوایی و بصریِ آثار سینمایی را بالا ببرد.