English

به بهانه برگزاری یک مسابقه کتاب‌خوانی؛

معرفی کتاب همرزمان حسین (علیه‌السّلام) و تفاوتش با انسان ۲۵۰ ساله

کتاب همرزمان حسین (علیه‌السّلام) ده گفتار از حضرت آیت الله‌العظمی خامنه‌ای(مدّظلّه‌العالی) در تحلیل مبارزات سیاسی امامان معصوم(علیهم‌السّلام) است و کتاب انسان 250ساله، حاصل تلاش مخلصانه‌ی جوانان جهادی و متعهّد در انتشارات صهبا است که به نوعی به شرح نظریّه‌ی انسان 250ساله با استفاده از بیانات رهبر معظّم انقلاب (مدّظلّه‌العالی) و غالباً از بیانات بعد از انقلاب اسلامی ایشان پرداخته است.

معرفی کتاب همرزمان حسین (علیه‌السّلام) و تفاوتش با انسان 250 ساله

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری موج سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران از برگزاری یک مسابقه کتابخوانی از کتاب همرزمان حسین (علیه‌السّلام) خبر داد.

ایمان کُرد، مدیر امور کتابخانه‌های سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در این خصوص گفت: این کتاب 10 گفتار از حضرت آیت‌ الله سیدعلی خامنه‌ای در تحلیل مبارزات سیاسی امامان معصوم(ع) کتابی است که به مناسبت ماه محرم انتخاب شده و علاقه‌مندان می‌توانند تا 18 مهرماه با دریافت کتاب و پرسش‌نامه در این مسابقه شرکت کنند.

همرزمان حسین

اما اهمیت و توصیف تفصیلی این کتاب چیست و تفاوت آن با کتاب انسان 250 ساله در چیست؟

معرفی کتاب همرزمان حسین (ع)

در پاسخ به بخش اول این سوال با مراجعه به سایت انتشارات انقلاب اسلامی وابسته به دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی)  درباره کتاب می خوانیم:

"عالمان و اندیشمندان مسلمان و غیر مسلمان، تحقیقات گسترده‌ای را به منظور تحلیل دوران 250 ساله‌ی امامت ائمّه‌ی معصوم (علیهم‌السّلام) به انجام رسانیده‌اند. برخی بکلّی راهی غلط را پیموده‌اند و این بزرگواران را به مرتبه‌ عالمان و عابدان زمان خود تقلیل داده‌اند و هرگونه تأثیر اجتماعی و سیاسی را از ایشان سلب کرده‌اند.

در مقابل این گروه، اکثر اندیشمندان شیعه بر این باورند که امامان معصوم (علیهم‌السّلام) خلیفه‌ی حقیقی و جانشین پیامبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) در همه‌ شئون و مقامات ایشان -به جز نبوّت و دریافت وحی- هستند. شئونی همچون: تشکیل حکومت اسلامی، قضاوت، تبیین قرآن، تعلیم احکام، دفاع از عقاید اسلامی و ...

حضرت آیت الله خامنه‌ای نیز از باورمندان این عقیده هستند. ایشان از سالهای بسیار دور، مطالعات و تحقیقات گسترده‌ای را در این زمینه، در کتب تاریخی و روایی انجام داده‌اند. ایشان با ابداع واژه‌ی انسان 250 ساله در ابتدای دهه‌ی پنجاه شمسی و تبیین آن، گونه‌ای جدید از روش تحلیل سیره‌ی سیاسی- اجتماعی معصومان (علیهم‌السّلام) را به مخاطبان خود آموختند. ایشان این نگاه به سیره‌ی ائمّه (علیهم‌السّلام) را با تحقیقات گسترده در متون حدیثی و کتب تاریخی و با استدلالهای بسیار محکم به دست آورده‌اند و به هیچ‌وجه از روی تأثیرپذیری و انفعال از شرایط محیطی و گفتمانی آن دوران به آن نرسیده‌اند. تفاوت ایشان با دیگر پژوهشگران در این موضوع، در آن بود که ایشان با نگاه دوباره به متون و دقّت در محتواهای آن، به احیای میراث مبارزاتی امامان معصوم پرداخته‌اند. سؤال اساسی که میتوانست به این استنباط کمک کند این بود که «اگر ائمّه‌ی اطهار (علیهم‌السّلام) اهل مجاهدت و مبارزه‌ی سیاسی حاد با حاکمان جور و علما و شعرای درباری نبوده‌اند، چه دلیلی داشت که با ایشان چنان برخوردهای خشنی شود و در آخر نیز با شهادت از دنیا رخت بربندند؟»

طرح انسان 250 ساله دوران جانشینان بحقّ پیامبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) را به انسانی تشبیه میکند که در تمام دوران خود، لحظه‌ای از انجام وظایف و تکالیف خود از پا نشسته است و همواره با مجاهدت به پیش رفته است. بر این اساس در هر برهه و زمانی به اقتضای شرایط و امکانات و موانع، تصمیمی را اتّخاذ کرده و هیچ‌گاه لباس رزم با دشمنان اسلام را که با زور بر مسند جانشینی رسول اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) تکیه زده بودند، از تن بیرون نکرده است. امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) به وجهی، امام حسن (علیه‌السّلام) به گونه‌ای دیگر و امام حسین (علیه‌السّلام) با شهادت خود این تکلیف را به انجام رسانیده‌اند. طرح انسان 250 ساله با استناد به ادلّه‌ی متقن روایی و تاریخی، باور برخی از نظریه‌پردازان را به چالش میکشد که میپندارند بعد از واقعه‌ی عاشورا، عنصر مبارزه از میان فرزندان رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) رخت بربسته است. در این طرح، از امام سجّاد تا امام حسن عسکری (علیهم‌السّلام) همه همرزمان امام حسین (علیه‌السّلام) دانسته می‌شوند و به وضوح معلوم می‌شود که امامان معصوم (علیهم‌السّلام) با چه مرارتها و سختیها و با چه مجاهدتی بار امامت را به دوش کشیده‌اند در مواقع مناسب چه ضرباتی را بر دشمن وارد کرده‌اند و در لحظات خطر، چگونه به حملات دشمن، پاسخ مناسب را داده‌اند.

گاهی صلح کرده است، گاهی جنگ مسلّحانه کرده است، گاهی به میدان شهادت رفته است و گاهی به صورت پنهانی و تشکیلاتی به فعّالیّت خود ادامه داده است. امّا آنچه در همه‌ی این دورانها مشترک بوده است این است که این انسان 250 ساله هیچ‌گاه از جهاد و مبارزه‌ی حادّ با دستگاه حاکم دست بر نداشته است. بر این اساس تمام فعّالیّتهای ارشادی، تعلیمی، مبارزاتی و تشکیلاتی ائمّه (علیهم السّلام) در راستای مبارزه و جهادی بود که پیشبرد اهداف ایشان را تأمین میکرد. ایشان به عنوان یک عالم روشنفکر به معنای صحیح کلمه بشدّت به دنبال نشر این تفکّر در بین مخاطبان طلبه و غیر طلبه‌ی خود بودند چه در مشهد و چه در تهران و چه دیگر شهرهایی که برای تبلیغ دینی به آنجا میرفتند. این پیگیری میتوانست به سه دلیل باشد:

اوّلا: ایشان به عنوان یک عالم دینی فرهیخته و یک روحانی مبرّز و یک خطیب سخنور و توانا خود را مکلّف به نشر تفکّر ناب اسلامی میدانستند.

ثانیاً: با شیوع تفکّر اشتراکی و کمونیستی و حمله به دین و ترویج تهمت افیون بودن دین برای توده‌ها، بسیاری از جوانان با بدبین شدن به امامان خود، آن بزرگواران را فاقد الگوی مبارزاتی می‌پنداشتند و به همین دلیل بود که جذب گروه‌های مبارز چپ و یا التقاطی می‌شدند و معرّفی سبک و سیره‌ی مبارزاتی اهل بیت (علیهم‌السّلام) میتوانست نقش بسزایی در جلوگیری از انحراف نسل جوان آن دوران داشته باشد.

ثالثاً: با تبعید حضرت امام خمینی (ره) در سال 1343 و افزایش اختناق و فشار دستگاه طاغوت، دو روش مبارزاتی از سوی روحانیّت مبارز و شاگردان حضرت امام، در دستور کار قرار گرفت: یکی مبارزه‌ی پنهانی تشکیلاتی برای سرنگونی رژیم منحوس پهلوی و دیگری مبارزات تبیینی آشکار در قالب بیان معارف ناب اسلامی همچون ضرورت اجتناب از اطاعت طاغوت، اهمّیّت تشکیل حکومت اسلامی و مطالبی از این دست. آیت الله خامنه‌ای نیز از هر فرصتی در مسجد و حوزه و منبر برای انتقال این معارف استفاده میکرد.

این کتاب مشتمل بر 10 سخنرانی معظّمٌ‌له در ماه محرّم سال 51 است. ایشان بین سالهای 46 تا 55 به طور متناوب در مناسبتهای مذهبی به تهران مسافرت میکردند و در جلسات مختلف به ایراد سخن میپرداخته‌اند. در محرّم سال 51 به تهران عزیمت میکنند و در هیئت انصار الحسین (علیه‌السّلام) و برخی از جلسات دیگر به سخنرانی می‌پردازند. هیئت انصار الحسین (علیه‌السّلام) از هیئتهای پرشور و انقلابی تهران بود و بسیاری از مبارزان انقلابی در جلسات این هیئت شرکت میکردند و سخنرانان این جلسه نیز از میان روحانیان انقلابی انتخاب میشدند. معظمٌ‌له از ابتدای تأسیس این هیئت بارها در آن سخنرانی کرده بودند. نفس سخنرانی در این جلسه، یک اقدام انقلابی از سوی ایشان تلقّی می‌شد.

ایشان از سوّم محرّم تا 12 محرّم از ساعت 7:30 تا 9 صبح در این هیئت بیانات خود را در موضوع سیره‌ی امامان معصوم (علیهم‌السّلام) در قالب طرح انسان 250 ساله مطرح میکنند. تمرکز اصلی این بیانات بر تحلیل زندگی امام سجّاد (علیه‌السّلام) تا امام کاظم (علیه‌السّلام) است. چهار امام عزیزی که در اذهان متشرّعان آن زمان بیشتر به عنوان افرادی ساکت و منزوی معروف بوده‌اند.

جلسه‌ی اوّل این بیانات به مباحث کلّی مربوط به بحث امامت و گونه‌های مختلف تحقیق در این بحث و هم فهرست مباحثی که در روزهای بعد مطرح خواهند کرد اختصاص یافته است. در جلسه‌ی دوّم درباره‌ی اهمّیّت شناخت امامان و توطئه‌های دشمنان برای تحریف چهره‌ی مبارزاتی و مجاهدانه‌ی این بزرگواران بحث شده است. جلسه‌ی سوّم مربوط به مقامات و وظایف امامان است و در جلسه‌ی چهارم طرح انسان دویست‌وپنجاه‌ساله تشریح می‌شود و معانی مختلف جهاد و منظور از مجاهد بودن ائمّه (علیهم‌السّلام) روشن میگردد.

جلسه‌ی پنجم این بیانات به تقسیم دوران امامت به چهار دوره و توضیح مختصر هر کدام از دوره‌ها سپری شده است. معظّمٌ‌له در جلسه‌ی ششم با اشاره به کار نشدن بر روی دوره‌ی چهارم امامت که از زمان امام سجّاد (علیه‌السّلام) تا امام عسکری (علیه‌السّلام) است، بحث از این دوره را آغاز کرده‌اند. در این جلسه به شرح تحلیلی تلاشهای مجدّانه‌ی امام سجّاد و امام باقر (علیهماالسّلام) پرداخته‌اند.

جلسه‌ی هفتم که مصادف با روز نهم محرّم است، شامل توضیح سیره‌ی سیاسی و اجتماعی امام صادق (علیه‌السّلام) و بررسی روایات تاریخی مربوط به ایشان است. در این جلسه بحث مختصری از حیات سیاسی امام کاظم (علیه‌السّلام) و همچنین موضع‌گیری‌های ائمّه (علیهم‌السّلام) نسبت به قیامهای امامزادگان انقلابی و نیز تعریف صحیح تقیّه شده است.

روز عاشورا، جلسه به روز هشتم خود رسیده است. آیت‌الله خامنه‌ای در این جلسه به برخوردهای تند ائمّه‌ی دوره‌ی چهارم با خلفا و علمای درباری و همچنین بحث بهره‌گیری ایشان از شعرای مجاهد پرداخته‌اند. روز نهم جلسه اختصاص به بحث امامزادگان انقلابی دارد. البتّه این جلسه بیشتر به شرح موضع‌گیری امام صادق (علیه‌السّلام) درباره‌ی قیام زید اختصاص یافته است. شایان ذکر است که نام چندین نفر از امامزادگان در چندین جلسه از جلسات این سخنرانیها آمده و شرح کوتاهی درباره‌ی آنها داده شده است. روز دوازدهم محرّم که با روز دهم این سلسله‌جلسات مصادف شده است به توضیح مختصری درباره‌ی تقیّه اختصاص یافته است و نکات نو و ارزنده‌ای در این موضوع به مخاطبان عرضه شده است.

این بیانات -همان‌طور که خود ایشان هم در برخی از جلسات اشاره کرده‌اند- بیش از آنکه یک سخنرانی باشد، یک بحث تحلیلی و علمی است. ایشان به ذکر کلّی نظرات خود اکتفا نکرده‌اند و برای هر موضوعی که مطرح میکنند، شواهد متعدّد تاریخی و روایی را پیش روی مخاطب میگذارند.

مراحل کار بر این سخنرانیها به این صورت بود که ابتدا صوت بیانات به دقّت پیاده‌سازی و بازشنوایی مکرّر شد. با توجّه به اینکه نوع متن، به صورت گفتاری بود، ویراست مختصری بر روی آن اعمال گردید تا مخاطب ارتباط بهتری با متن پیدا کند.

این کتاب پایان راه نیست بلکه آغازی است برای آشنایی صحیح با سیره‌ی پربهجت و درس‌آموز اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) و بر دانشمندان تاریخ اسلام است تا با بهره‌گیری از نکات و سرخط‌های ارائه‌شده‌ی در این کتاب، دَین خود را نسبت به این بزرگواران و جامعه‌ی اسلامی ادا نمایند."

تفاوت کتاب های انسان ۲۵۰ساله و همرزمان حسین (ع)

این گزارش حاکی است، حجت الاسلام والمسلمین صلح میرزایی هم در پایگاه خبری حوزه به مقایسه کتاب همرزمان حسین (علیه اسلام) و کتاب انسان 250 ساله که ملهم از تئوری مطرح شده در کتاب اول است نوشته:

" پس از انتشار کتاب همرزمان حسین (ع) دوستان متعدّدی این سؤال را مطرح می کنند که تفاوت این کتاب با کتاب «انسان 250ساله» چیست؟ مخاطب محترم با مطالعه‌ی معرّفی کتاب همرزمان حسین (ع)  با این کتاب به‌طور اجمالی آشنا می گردد که این کتاب متشکّل از 10 سخنرانی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای است که در بهمن سال 1351 (از سوّم تا 12 محرّم سال 1393 قمری) ایراد شده است.

حجت الاسلام والمسلمین صلح میرزایی

در فصول ابتدایی این کتاب، بحث امامت و وظایف امام مطرح می شود و در اینجا است که عنوان انسان 250ساله به کار برده می شود. ایشان فرموده‌اند که اوّلین بار در زندان و در سال 1350 این اصطلاح را ابداع کرده‌اند. قدیمی‌ترین سخنرانی ایشان که در حال حاضر موجود است نشان می دهد که معظّمٌ‌له اوّلین بار این نظریه را در فروردین سال 1351 و در حسینیّه‌ی ارشاد تهران ابراز کرده‌اند و بعد در بهمن ماه همان سال در قالب سخنرانی‌های کتاب «همرزمان حسین (علیه‌السّلام)» آن را تکرار میکنند و بسط بیشتری میدهند.

در ادامه دوران امامت را به چهار دوره تقسیم میکنند. ایشان تأکید می کنند که تمام ائمّه (علیهم‌السّلام) در طول 250 سال امامت، لحظه‌ای از جهاد و مبارزه دست نکشیده‌اند. و برای توضیح این مطلب، به بیان سیره‌ی مبارزاتی اهل بیت (علیهم‌السّلام) میپردازند. در گفتار ششم و هفتم شرح بیشتری را نسبت به اقدامات حادّ امامان چهارم تا هفتم ارائه میدهند. در گفتارهای هشتم تا دهم نیز نحوه‌ی برخورد این بزرگواران با شعرا و علمای درباری، حمایتهای ایشان از امامزادگان انقلابی و همچنین بحث تقیّه به‌عنوان یک تاکتیک مبارزاتی را به‌طور نسبتاً مبسوطی شرح میکنند.

کتاب انسان 250ساله، حاصل تلاش مخلصانه‌ی جوانان جهادی و متعهّد در انتشارات صهبا است. این کتاب که مورد استقبال عموم افراد جامعه قرار گرفته است، به نوعی به شرح نظریّه‌ی انسان 250ساله با استفاده از بیانات رهبر معظّم انقلاب (مدّظلّه‌العالی) و غالباً از بیانات بعد از انقلاب اسلامی ایشان پرداخته است. در این کتاب پس از بیان کلّیّاتی در باب امامت، فیشهایی از بیانات معظّمٌ‌له به صورت مجزّا درباره‌ی هریک از چهارده معصوم (علیهم‌السّلام) گردآوری شده است.

انکار نمی شود که این دو کتاب شامل مضامین مشترکی هستند امّا یقیناً اختصاصاتی نیز برای هرکدام از دو کتاب وجود دارد که مطالعه‌ی یکی از آنها مخاطب جستجوگر را از کتاب دیگر بی‌نیاز نمی کند.

البتّه برخی از ویژگی‌ها در کتاب همرزمان حسین (علیه‌السّلام) وجود دارد که باعث تمایز بیشتر آن نسبت به کتاب «انسان 250ساله» میگردد که برخی از این موارد در ادامه می‌آید:

1- از آنجا که کتاب «همرزمان» حاصل سخنرانی‌های متوالی معظّمٌ‌له در یک هیئت است، انسجام خاصّی در مطالب آن وجود دارد.

2- هر گفتار این کتاب، دقیقاً در قالب یک سخنرانی وجود دارد که با یک خطبه و مقدّمه آغاز میشود و با روضه و دعا ختم میشود. این ویژگی باعث ارتباط گرفتن بیشتر مخاطب با کتاب و مطالب آن میشود.

3- مطالب متعدّدی در این کتاب وجود دارد که در کتاب انسان 250ساله به خاطر اقتضائات آن کتاب، نیامده است. یکی از این نوع مطالب، تازیانه‌های اخلاقی و یا پندهای اجتماعی است که سخنران خوش‌بیان جلسات، بر جان مخاطب خود می‌نوازد و او را متنبّه میکند.

4- مخاطب با مطالعه‌ی کتاب همرزمان حسین(ع) به‌گونه‌ای با برخی از نکات تاریخی آن دوران آشنا می شود. و متعجّب میشود که چگونه یک جوان 33 ساله مسلّط به بحثهای روایی و تاریخی بوده است. و تعجّب او زمانی بیشتر می شود که بداند چند ماهی از آخرین زندان ایشان نگذشته است و با این حال، با چه صراحتی به بیان نکات سیاسی اسلامی میپردازد. در دورانی که روش مبارزاتی اسلامی توسّط علاقمندان به مارکسیسم به سخره گرفته میشد.

در پایان باید افزود که ارزش این کتاب با مطالعه‌ی آن برای مخاطب محترم کشف خواهد شد و این توضیحات یقیناً او را بی‌نیاز از مراجعه‌ی مستقیم به کتاب نمی کند."

شایان ذکر است که علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به نشانی اینترنتی www.tlib.ir   نسبت به ثبت نام در مسابقه و دریافت کتاب و پرسش‌نامه اقدام کنند.

در عین حال علاقه‌مندان برای خرید کتاب می‌توانند به نشانی اینترنتی  www.book-khamenei.ir  مراجعه کنند.

 

آیا این خبر مفید بود؟
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری موج در وب منتشر خواهد شد.

پیام هایی که حاوی تهمت و افترا باشد منتشر نخواهد شد.

پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیرمرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

ارسال نظر

  • محمد مهدی پور

    با عرض سلام و تشکر از توضیحات این خبر باید عرض کنم. در اردیبهشت ماه امسال حلقۀ سوم کتاب انسان250ساله منتشر شده است.
    کتاب حلقۀ سوم حاصلِ بررسی قریب 700 سخنرانی از مقام معظم رهبری، قبل و بعد از دوران رهبری ایشان است، من‌جمله سخنرانی‌های کتاب همرزمان حسین.
    در این کتاب مباحث تحلیلی‌تر و به‌نوعی تکمیل‌کنندۀ مباحث حلقۀ دوم، همان‌ کتاب انسان250سالۀ معروف، است.
    از مزیت‌های این کتاب نسبت به کتاب همرزمان، شرح و بسط حداکثری دوران امامت امیرالمؤمنین و حکومت ایشان و دوران امامت امام حسن مجتبی و امام حسین علیهماالسلام است. که در کتاب همرزمان، به‌طور اختصار به آنها اشاره شده است.

دیدگاه

مهمترین اخبار

گفتگو

آخرین اخبار گروه

پربازدیدترین گروه