رئیس مجلس:
خدمات سیاسی و فرهنگی ابوالعباس اسفراینی درخشان و ماندگار است
محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی، با اشاره به خدمات سیاسی و فرهنگی ابوالعباس اسفراینی، تغییر زبان مکاتبات رسمی از عربی به فارسی را یکی از تصمیمات بنیادین وی در تقویت هویت ایرانی دانست.
، نخستین همایش ملی شناخت مفاخر خراسانشمالی با محوریت بزرگداشت ابوالعباس اسفراینی فرصتی شد تا بار دیگر نقش فرهنگی و مدیریتی این چهره برجسته ایرانی در تاریخ کشور مورد توجه قرار گیرد؛ شخصیتی که به باور مسئولان عالی کشور، سهمی تعیینکننده در پاسداشت هویت ایرانی داشته است.
رئیس مجلس شورای اسلامی در پیام خود به این همایش بر اهمیت حفظ و پاسداشت میراث ابوالعباس فضل بن احمد اسفراینی تأکید کرد.
در پیام محمدباقر قالیباف آمده است: ارزش مردم اسفراین فراتر از قواعد محلی است و این شهر نماد پیوند فرهنگ و سیاست تاریخی ایران زمین است و مجلس شورای اسلامی و نمایندگان ملت ایران در کنار مردم هستند تا میراث اسفراینی را گرامی بدارند.
وی با اشاره به خدمات سیاسی و فرهنگی ابوالعباس اسفراینی یادآور شد: این بزرگمرد چهرهای درخشان در تاریخ ایران و میراثدار سنت دیوانسالاری با اصالت ایرانی بود که سالها به کشور و مردم خدمت کرد و در غیاب سلاطین امور کشور را با جدیت و تدبیر اداره میکرد.
قالیباف تغییر زبان مکاتبات دولتی و رسائل رسمی از عربی به فارسی توسط اسفراینی را اقدامی مهم در حفظ و تقویت فرهنگ ایرانی دانست و افزود: این تصمیم شجاعانه و آیندهنگرانه زمینهساز حمایت از شاعران فارسیگو از جمله حکیم فردوسی شد و بدون شک در تدوین شاهنامه تأثیر فراوان داشت.
رئیس مجلس شورای اسلامی همچنین بر وجوه فرهنگی، دیانت، مروت و تلاش اسفراینی در آبادانی و تأمین عدالت سیاسی تأکید و تصریح کرد: این بزرگداشت تنها یادآوری یک چهره تاریخی نیست بلکه تجلیل از هویتی است که اسفراین در طول قرون حفظ کرده و در حمایت از هنر، حکمت، ایمان و انساندوستی تجلی یافته است.
وی در پایان خطاب به مردم اسفراین گفت: پرچمی که هویت ایرانی اسلامی را زنده نگاه داشته است باید برفراز نگاه داشته شود و ایرانی همیشه سرافراز و سرآمد به آیندگان هدیه شود.
ابوالعباس اسفراینی با نام کامل فضل بن احمد از شخصیتهای برجسته تاریخ ایران است که همزمان در عرصه سیاسی و فرهنگی نقش مهمی ایفا کرد.
ابوالعباس اسفراینی از دبیران سامانی و نخستین وزیر دربار غزنوی بود که توانست زبان فارسی را در متون دیوانی رسمی نهادینه کند و زندگی این مرد درباری نمونهای از هماهنگی قدرت و فرهنگ است که حتی پس از مرگش نیز میراثش الهامبخش پژوهشگران و دوستداران ادبیات ایران شد.
ارسال نظر