سخنگوی وزارت امور خارجه:
آمریکاییها به طور غیر مستقیم با ایران در تماس هستند
بقایی، سخنگوی وزارت امور خارجه تصریح کرد: میدانم که آنها به طور غیرمستقیم در تماس هستند. وزیر امور خارجه ایران با عمان، قطر و دیگران در حال گفتوگو است.

، اسماعیل بقایی ، سخنگوی وزارت امور خارجه در مصاحبه با شبکه «اسکای نیوز» که متن کامل آن به شرح زیر است، اظهار کرد: دیپلماسی نباید مورد سوءاستفاده قرار گیرد یا به عنوان ابزاری برای فریب یا نوعی جنگ روانی علیه مخالفان استفاده شود.
سوال: پس از حملات اسرائیل و آمریکا چه چیزی از برنامه هستهای ایران باقی مانده است؟ پنتاگون شب گذشته اعلام کرد این حملات پیشرفت شما را یک تا دو سال به عقب انداخته است. آیا این ارزیابی منصفانهای است؟
به نظر من ابتدا باید درک کنیم چه اتفاقی افتاده است. آنچه رخ داد یک اقدام شنیع تجاوزکارانه از سوی رژیم اسرائیل و سپس ایالات متحده علیه تمامیت ارضی و حاکمیت ملی ما بود. آنچه در طول دوازده روز گذشته اتفاق افتاد یک تجاوز غافلگیرانه و بیدلیل علیه ایرانیان بود. آنها بسیاری از هموطنان ما را به شهادت رساندند - نزدیک به هزار نفر در این اقدام جنگی شرورانه که بر ملت ما تحمیل شد جان باختند. تأسیسات هستهای ما به شدت آسیب دیدهاند.
نکته اینجاست که تأسیسات هستهای ما تحت سختگیرانهترین بازرسیهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی قرار داشتند، بنابراین هیچ بهانهای برای آمریکا یا اسرائیل جهت حمله به تأسیسات صلحآمیز هستهای ما وجود نداشت. این اقدام بسیار بیپروا، غیرقانونی و جنایتکارانه بود. آنچه آنها انجام دادند ضربهای مهلک به حقوق بینالملل، حاکمیت قانون و رژیم انپیتی و همچنین به قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل بود که در سال ۲۰۱۵ توسط خود ایالات متحده تهیه و ارائه شده بود. قطعنامهای مورد اجماع که برنامه صلحآمیز هستهای ایران از جمله غنیسازی را تأیید میکرد.
آنچه انجام شد ضربهای بسیار قابل سرزنش به حاکمیت قانون بود. همچنین خیانت به دیپلماسی محسوب میشد. چرا این را میگویم؟ زیرا ما در میانه یک فرآیند دیپلماتیک بودیم. قرار بود یکشنبه آینده با آمریکاییها در مسقط دیدار کنیم، اما ناگهان در روز جمعه کشور ما مورد این اقدام جنگی قرار گرفت.
در روزهای اول به خاطر دارید که آمریکاییها و دیگران خود را از اسرائیلیها جدا کردند. حتی برخی از آنها ادعا کردند از این موضوع اطلاعی نداشتند. اما اکنون همه میفهمند که این یک نوع تقسیم کار بین اسرائیلیها و آمریکاییها بود و سپس آمریکا نیز با حمله به تأسیسات صلحآمیز هستهای ما به این تجاوز پیوست.
سوال: بنابراین آیا این خیانت به دیپلماسی محسوب میشود؟
دقیقاً همینطور است.
سوال: آیا این به معنای کنار گذاشتن دیپلماسی است؟ دیگر هیچ مذاکرهای با آمریکا نخواهید داشت؟ دیگر هیچ گفتوگویی درباره برنامه هستهای شما انجام نخواهد شد؟
دیپلماسی هرگز پایان نمیپذیرد، حتی در اوج جنگ. وزیر امور خارجه آقای عراقچی به ژنو سفر کرد؛ با سه مقام اروپایی و رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفتوگو کرد. بنابراین ما همواره با شرکای اروپایی خود در ارتباط بودهایم. اما نکته این است که باید از این تجربه درس بگیریم.
ما پنج دور با آمریکاییها مذاکره کردیم. آنها پیشنهاد خود را ارائه دادند و ما نیز باید پیشنهاد خود را ارائه میدادیم - این همان چیزی بود که قرار بود روز یکشنبه انجام دهیم و این یک جلسه از پیش برنامهریزی شده بود. بنابراین آنچه اتفاق افتاد - نمیتوانم واژه بهتری از "خیانت" پیدا کنم - یک خیانت به دیپلماسی و فرآیند دیپلماتیک بود.
سوال: بنابراین به نظر شما در حال حاضر هیچ مذاکرهای با آمریکاییها انجام نخواهد شد؟
در حال حاضر ما بر آنچه اتفاق افتاده متمرکز هستیم. مردم ما شوکه و خشمگین از آنچه رخ داده هستند. ما هنوز در حال برگزاری مراسم تشییع برای عزیزانی هستیم که در طول این دوازده روز تجاوز و دفاع در برابر آن از دست دادیم. بنابراین همه چیز در حال بررسی است، اما فکر میکنم در حال حاضر افکار عمومی آنقدر خشمگین است که هیچ کس حتی جرأت صحبت درباره مذاکره و دیپلماسی را ندارد.
سوال: وقتی زمان مناسب فرا برسد، آیا امکان بازگشت به مذاکرات با آمریکاییها وجود دارد، علیرغم آنچه آنها انجام دادهاند؟
همانطور که گفتم، دیپلماسی هرگز پایان نمیپذیرد. بنابراین باید صبر کنیم و ببینیم، زیرا نمیخواهیم شاهد تکرار آنچه خیانت به دیپلماسی نامیدیم باشیم.
سوال: دونالد ترامپ این هفته درباره مذاکرات با ایران صحبت میکند و پیشنهادات دیگری ارائه میدهد. او گفته اکنون زمان آن است که ایران برنامه هستهای خود را رها کند و به صلح برسد - این به نفع مردم ایران خواهد بود. آیا این هفته یا هفته آینده مذاکرهای انجام خواهد شد؟
میبینید، ما بارها اینگونه اظهارات و پیشنهادات و درخواستها برای گفتوگو را شنیدهایم. باز هم یادآوری میکنم که آمریکاییها گفتند: "بله، ما روز ۲۳ ژوئن با ایرانیان مذاکره خواهیم کرد." و در روز ۲۳ ژوئن، اسرائیلیها به تأسیسات هستهای و مناطق مسکونی ما حمله کردند. میدانید، آنها از ترکیبی از حملات جنائی مختلف استفاده کردند - مردم ما، اساتید دانشگاهها، شخصیتهای نظامی ما را ترور کردند.
بسیاری از غیرنظامیان عادی کشته شدند. بنابراین آنها از دیپلماسی صحبت میکردند، در حالی که همزمان در حال برنامهریزی برای جنگ بودند.
سوال: بنابراین اجازه دهید این موضوع را بیشتر بررسی کنم. در مقطعی شما میگویید در آینده قابل پیشبینی - شاید نه این هفته یا هفته آینده - نمیتوانید با آمریکاییها مذاکره کنید. آیا فکر میکنید در چند هفته آینده امکان مذاکره مجدد با استیو ویتکاف، مذاکرهکننده ارشد وجود دارد؟
پاسخ: میدانم که آنها به طور غیرمستقیم در تماس هستند. وزیر امور خارجه ایران با عمان، قطر و دیگران در حال گفتوگو است. همانطور که گفتم، دیپلماسی هرگز پایان نمیپذیرد. ما باید ببینیم چه اتفاقی میافتد. باید مطمئن شویم که شاهد تکرار ۲۳ ژوئن نباشیم، زمانی که خود را برای دور دیگری از مذاکرات آماده میکردیم، اما ناگهان انفجارها رخ داد.
سوال: اما چه تعهدات مشخصی از آمریکاییها میخواهید قبل از اینکه آماده بازگشت به مذاکرات شوید؟
بقایی: به صراحت بگویم، آنها باید نشان دهند که واقعاً به دیپلماسی پایبند هستند. دیپلماسی نباید مورد سوءاستفاده قرار گیرد یا به عنوان ابزاری برای فریب یا نوعی جنگ روانی علیه مخالفان استفاده شود.
سوال: زیرا اسرائیلیها نشانههایی بروز میدهند که ممکن است برای حملات بیشتر بازگردند. دیروز یکی از وزرای آنها گفت سیاست اجرایی برای حفظ برتری خود خواهند داشت - همانطور که به طور مؤثری در حمله به پروژههای موشکی بالستیک و هر نشانهای از پروژههای هستهای نشان دادند. به نظر میرسد اسرائیل هنوز کارش تمام نشده است. آیا برای شما تمام شده است؟
به شما اطمینان میدهم که نیروهای نظامی قدرتمند ما آماده هرگونه ماجراجویی از این دست هستند.
سوال: اگر دوباره به شما حمله کنند چه اتفاقی میافتد؟
مطمئناً همانطور که در دو هفته گذشته نشان دادیم پاسخ خواهیم داد. عزم خود را برای دفاع از ملت و کرامت خود با تمام قوا نشان دادیم. این همان کاری است که هر ملتی در برابر حمله ناعادلانه انجام میدهد.
سوال: بنابراین چه چیزی را میتوانم یادداشت کنم زیرا شما تلافی کردید؟ گفته میشود توازن قوای نظامی به نفع شماست.
به شما اطمینان میدهم که نیروهای نظامی قدرتمند ما آماده هرگونه ماجراجویی از این دست هستند.
سوال: اگر دوباره به شما حمله کنند چه خواهد شد؟
قطعاً همانطور که در دو هفته گذشته نشان دادیم پاسخ خواهیم داد. توانایی خود را در دفاع از ملت و کرامت خود با تمام قوا نشان دادهایم - همانطور که هر ملتی در برابر حمله ناعادلانه انجام میدهد.
سوال: بنابراین چه چیزی را میتوانم یادداشت کنم زیرا شما تلافی کردید، اما گفته میشود توازن قوای نظامی به نفع شماست.
این تلافی نبود؛ این اعمال حق ذاتی دفاع از خود تحت ماده ۵۱ بود. بنابراین آنچه آنها انجام دادند نقض صریح ماده ۲ بند ۴ منشور ملل متحد بود و آنچه ما انجام دادیم اعمال دفاع از خود بود و این مرا واقعاً خشمگین میکند وقتی واکنش برخی کشورهای اروپایی از جمله بریتانیا را میبینم که به نوعی سعی میکنند جنایت اسرائیل را توجیه و قانونی جلوه دهند با این ادعا که این یک اقدام پیشگیرانه نظامی دفاعی بود یا اینکه اسرائیل نگرانیهایی درباره آینده برنامه هستهای ایران دارد.
بیایید یک قاعده حقوق بینالملل یا یک اصل اخلاقی به من نشان دهید که به هر بازیگری اجازه میدهد به کشوری دیگر حمله کند صرفاً به این دلیل که گمان میکنند شاید در آینده اتفاقاتی رخ دهد. بنابراین این اقدام غیرقانونی بود. و دلیل تأکید من بر این موضوع این است که میخواهم شما - در اروپا و بریتانیا - بفهمید که این یک جنگ ناعادلانه و تجاوزی بود که بر ایرانیان تحمیل شد.
هر عضو جامعه بینالمللی، هر عضو سازمان ملل متحد مسئولیت دارد واکنش نشان دهد. چرا؟ زیرا در سال ۱۹۴۵، منشور ملل متحد با این هدف تدوین شد که "نسلهای آینده را از بلای جنگ نجات دهیم" - این واقعیتی بود که نازیسم آلمان بر کل جهان تحمیل کرد. بنابراین این سند قرار بود مبنایی برای زندگی نسلهای آینده در صلح باشد.
و اکنون این سند نادیده گرفته میشود زیرا اسرائیلیها با مصونیت کامل هرچه میخواهند انجام میدهند. فکر میکنم آنچه آنها علیه ایران انجام دادند ادامه رفتارشان در غزه، کرانه باختری، سوریه، لبنان و سایر نقاط بود. اگر اروپاییها، اگر غرب، اگر جامعه بینالمللی در برابر جنایاتی که در غزه مرتکب میشدند - جایی که یک نسلکشی کاملاً مشهود در جریان است - قاطعانه واکنش نشان میدادند، فکر میکنم اسرائیل دو بار فکر میکرد قبل از اینکه جرات حمله به یک کشور مستقل در خلیج فارس را داشته باشد.
سوال: فقط برای شفافیت - پس از سالها مشاهده، آنها میخواهند بدانند: آیا ایران در یک دوراهی قرار دارد؟ اگر میخواهید بدانیم آیا قصد دارید به غنیسازی اورانیوم تا سطح سلاح هستهای بازگردید؟
آیا ما هرگز چنین چیزی داشتهایم؟ یکی از این اطلاعات نادرست این است که ایران اورانیوم را برای سطح سلاح هستهای غنیسازی میکند - این به سادگی دروغ است.
سوال: خوب، ۶۰ درصد سطحی است که هیچکس برای مصارف غیرنظامی به آن نیاز ندارد.
این سطح سلاح هستهای نیست. نکته این است که معیار یا ملاک برای اطمینان از صلحآمیز بودن برنامه هستهای یک کشور چیست؟ ما یک ناظر داریم - آژانس بینالمللی انرژی اتمی. اگر موافقید که آژانس مرجع ذیصلاح برای ارزیابی صلحآمیز بودن برنامه هستهای یک کشور است، لطفاً به گزارشات آنها مراجعه کنید. از سال ۱۹۸۱ تاکنون، آنها ۹۰ گزارش درباره برنامه هستهای ایران داشتهاند.
در سال ۱۹۸۴، برای اولین بار اسرائیل گفت: "ما قصد داریم سلاح هستهای داشته باشیم." ۱۹۸۴. اکنون، ۴۰ سال بعد، آنها هنوز همان حرف را تکرار میکنند. یک سرنخ، یک مدرک در گزارش آژانس به من نشان دهید که ایران در حال انحراف به سمت تسلیحاتی کردن برنامه هستهای خود است - فقط یک سرنخ نشان دهید. چنین چیزی وجود ندارد.
آنچه آنها حتی در آخرین گزارش گفتند این بود که در سال ۲۰۰۰ - ۲۰ سال پیش - اتفاقاتی در جریان بوده که ایران نتوانسته توضیح دهد. آنها در مورد عدم پایبندی صحبت نکردند؛ در مورد انحراف صحبت نکردند. اما E۳ و آمریکا از این گزارش سوءاستفاده کردند تا قطعنامهای تهیه کنند و "عدم پایبندی" را در آن گنجاندند، در حالی که هیچ اشارهای به چنین واژهای در گزارش گروسی وجود ندارد.
بنابراین نکته من این است: ما هرگز به دنبال سلاح هستهای نبودهایم. ما یک فتوای رهبری داریم. به شما چیز دیگری هم میگویم - از این زاویه به موضوع نگاه کنید: ما تحت فشار بودهایم، دانشمندان ما ترور شدهاند. اگر میخواستیم تسلیحاتی کنیم، میتوانستیم خیلی زودتر این کار را انجام دهیم. ما تحریمها را تحمل کردیم؛ تحت قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ بودیم و موفق شدیم به این برجام برسیم.
هرگز در سطح رهبری ما کسی نگفته است که ما میخواهیم این کار را انجام دهیم - ما حتی هیچ تهدیدی مبنی بر حرکت به سمت سلاح هستهای نکردهایم. بنابراین شما با ملتی طرف هستید که مواضع اصولی آن همچنان محکم است، و واقعاً بسیار تأسفبار است که سیاستمداران غربی همواره از مواضع پوششی و جنگطلبانه اسرائیل علیه ایران حمایت کردهاند، و این بهانه - برنامه هستهای ما به عنوان بهانه - صرفاً برای تحت فشار قرار دادن ایران و در نهایت حمله به ایران ایجاد کردهاند.
سوال: آیا اکنون این وضعیت تغییر کرده است؟ زیرا شما میگویید معتقدید برخلاف تمام قوانین بینالمللی مورد حمله قرار گرفتهاید، ممکن است بخواهید از خود دفاع کنید. آیا فکر میکنید اکنون منطقی است که به دنبال ساخت سلاح هستهای باشید؟ اگر اکنون همکاری خود را با آژانس، ناظر هستهای، متوقف کنید، برخی افراد میگویند که آنها استعفا دادهاند - آنها میخواهند سلاح هستهای بسازند. آیا این چیزی است که اکنون در حال رخ دادن است؟
پاسخ : ما هنوز عضو انپیتی هستیم. ما به توافقنامههای تضمینی خود پایبندیم. قانونی که مجلس تصویب کرد در واکنش به آنچه برای ایرانیان اتفاق افتاده بود - این قانون نمایانگر خشم و خواستههای مردم ما در واکنش به بیعدالتیای است که پس از حمله اسرائیل و آمریکا به تأسیسات هستهای ما نشان دادند.
نکته این است که اکنون همکاری ما با آژانس از طریق شورای عالی امنیت ملی ما انجام خواهد شد. بنابراین پایانی بر همکاری ما وجود ندارد - تعلیق وجود دارد، شرایط ایمن وجود دارد، زیرا ما کاملاً حق داریم روش همکاری خود با آژانس را بازنگری کنیم.
نکته دیگر که بسیار مهم است این است: آیا کسی میتواند ایمنی و امنیت بازرسان را در شرایط فعلی، که تأسیسات ما آسیب دیدهاند، تضمین کند؟ خطر تشعشعات، خطر آلودگی محیط زیست وجود دارد.
فکر میکنم آنچه آنها انجام دادند - بسیار بیپروا، غیرقانونی و جنایتکارانه - حمله به یک تأسیسات هستهای تحت نظارت آژانس بود. این تأسیسات فعال بود. بنابراین برخی سعی میکنند این را با آنچه اسرائیل در سال ۱۹۸۱ علیه تأسیسات عراق انجام داد مقایسه کنند، اما آن یکی در حال ساخت بود. برنامه هستهای ما کاملاً قانونی بوده؛ توسط قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل تأیید شده است. بنابراین آنچه آمریکا و اسرائیل انجام دادند نقض صریح آن قطعنامه نیز بود.
سوال: دولت شما در دهههای گذشته برای متحدانی مانند حزبالله و حوثیها و برای این پروژه هستهای هزینه کرده است. دولت شما پول زیادی برای این متحدان هزینه کرده که اکنون به شدت تضعیف شدهاند، و پروژه هستهای نیز توسط دونالد ترامپ به شدت آسیب دیده است. آیا اکنون زمان یک استراتژی جدید است؟ آیا اکنون زمان یک استراتژی متفاوت برای ایران است؟
این باز هم همان روشی است که آنها همه چیز را تحریف میکنند. آنچه ما در مورد برنامه هستهای خود انجام دادهایم بخشی از برنامه ملی ما برای توسعه بوده است. در دید غربیها، یک برنامه هستهای فقط برای ساخت سلاح است.
سوال: پس برای چیست؟
برای مصارف صلحآمیز است.
سوال : به چه چیزی نیاز دارید؟
خوب، به شما میگویم. فکر میکنم این هم یک تحریف دیگر است وقتی مایک پامپئو یا رئیسجمهور ترامپ میگویند: "ایرانیان سوخت فسیلی زیادی دارند، نفت زیادی دارند، آنها به هیچ برنامه هستهای برای مصارف صلحآمیز نیاز ندارند." ما میتوانیم همین را درباره آمریکا بگوییم. آمریکا نیز سوخت فسیلی زیادی دارد، همانطور که بسیاری از کشورهای دیگر دارند. فکر میکنم این صرفاً نوعی تحریف است.
سوال : هیچکس اورانیوم را تا ۶۰ درصد برای چیزی غیر از اهداف نظامی غنیسازی نمیکند. چرا شما این کار را میکنید؟
من در مورد برنامه هستهای ما به شما میگویم. آیا میدانید برنامه هستهای ما از چه زمانی آغاز شد؟ پس از انقلاب نبود؛ در دهه ۱۹۶۰ بود. و میدانید، اولین رآکتور هستهای - رآکتور تحقیقاتی تهران - توسط آمریکاییها ساخته و توسعه داده شد؟
سوال: این تاریخ است. چرا ایران اکنون اورانیوم را تا ۶۰ درصد غنیسازی میکند؟
شما نمیتوانید تاریخ را فراموش کنید زیرا مردم در غرب میگویند که خوب، انقلاب اسلامی این برنامه هستهای را برای تسلیحاتی کردن ایجاد کرد. این درست نیست. خود آمریکاییها در دهه ۱۹۷۰ به ایران توصیه کردند که شما حداقل به نه رآکتور هستهای نیاز دارید تا نیازهای روزافزون انرژی و توسعه خود را تأمین کنید. بنابراین ما با آلمان، فرانسه قرارداد داشتیم - میدانید، بوشهر قرار بود توسط آلمان ساخته شود؟ پس از انقلاب، آنها یکجانبه از این قرارداد خارج شدند. ما مجبور شدیم به روسها مراجعه کنیم و تلاش کنیم آن را بسازیم.
هیچکس نمیتواند ادعا کند که برنامه هستهای ما برای چیزی غیر از اهداف صلحآمیز بوده است. و شما بهتر از من میدانید که یک برنامه هستهای برای اهداف بسیار زیادی - اهداف صلحآمیز - کاربرد دارد. لطفاً بدانید، ما عضو انپیتی هستیم. در سال ۱۹۶۸ انپیتی را امضا کردیم؛ در سال ۱۹۷۰ این معاهده را تصویب کردیم. و در سال ۱۹۷۴ ایران کشوری بود که خاورمیانه را از سلاح هستهای پاک اعلام کرد - و از سال ۱۹۷۴ تاکنون ما برای این ابتکار تلاش کردهایم.
سوال: فقط برای بازگشت به آنچه اخیراً اتفاق افتاده - چه چیزی از آن برنامه اکنون باقی مانده است؟ آیا هنوز اورانیوم غنیشدهای در جایی در ایران دارید یا همه آن کاملاً نابود شده است؟ آیا منصفانه است که بگوییم، همانطور که دونالد ترامپ گفته، کاملاً نابود شده است؟
سطح خسارت، برای من به عنوان یک دیپلمات، صادقانه بگویم، مشخص نیست. زیرا آنها یک هفته پیش به تأسیسات ما حمله کردند، و مردم ما، سازمان انرژی اتمی ما، هنوز با نهایت دقت و احتیاط در حال ارزیابی آنچه اتفاق افتاده است هستند - زیرا خطر تشعشعات، خطر نشت مواد خطرناک وجود دارد. بنابراین آنها باید بسیار مراقب باشند به دلیل پیامدهای زیستمحیطی و سلامتی. این چیزی است که مردم ما با دقت بسیار در حال ارزیابی آن هستند.
سوال: آیا هنوز این امکان وجود دارد که ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنیشده در جایی داشته باشید، همانطور که ارزیابی سیا نشان میدهد؟
همانطور که گفتم، این چیزی است که سازمان انرژی اتمی با دقت در حال بررسی آن است - آنچه بر سر آن آمده است. زیرا همانطور که گفتم، کل این وضعیت به طور "غافلگیرانهای" در میانه مذاکرات دیپلماتیک ما با ایالات متحده رخ داد. فقط یک هفته پس از حمله آمریکاییها به تأسیسات هستهای ماست.
سوال: اما برنامه این است که اگر آن را زیر آوار پیدا کنید، همه را دوباره جمع کنید و به کار قبلی خود بازگردید؟
همانطور که گفتم، آنچه اکنون برای ما فوریت دارد این است که مطمئن شویم هیچ خطر زیستمحیطی، هیچ پیامد زیستمحیطی بر مردم یا محیط زیست ما تأثیر نمیگذارد. بنابراین اکنون بر درک آنچه اتفاق افتاده و سطح خسارت متمرکز هستیم.
سوال : آیا رد نمیکنید که از این وضعیت خارج شوید و به کار قبلی خود - غنیسازی اورانیوم با سانتریفیوژها و ساخت ذخایر اورانیوم غنیشده - بازگردید؟
ما عضو انپیتی هستیم. تا زمانی که عضو انپیتی هستیم، باید بتوانیم از حقوق هر کشور عضو این معاهده برخوردار شویم. بنابراین مگر اینکه کشورهای غربی بیایند و بگویند: "خوب، بیایید یک بازسازی کامل در کل رژیم انپیتی داشته باشیم" - زیرا تحت انپیتی فعلی هر کشور عضو حق قانونی برای استفادههای صلحآمیز از انرژی هستهای دارد.
سوال: اسرائیل به این احترام نمیگذارد. اسرائیل میگوید اگر ببینند شما بازمیگردید، دوباره به شما حمله خواهند کرد. آیا میتوانید با این تهدید زندگی کنید؟ تهدید مداوم، واقعاً - حملات، جنگافروزیهای بیقانون، جنگ سالها ادامه مییابد و سپس دوباره حمله میکنند.
این نکته اصلی است. میبینید، فکر میکنم جامعه بینالمللی باید پیامدهای این رفتار نادرست اسرائیل در منطقه ما را درک کند. اسرائیل عضو انپیتی نیست. به هر حال، قطعنامه ۴۸۷ وجود دارد که در سال ۱۹۸۱ توسط شورای امنیت سازمان ملل تصویب شد.
هیچیک از اینها آنها را متوقف نکرده است، اینطور نیست؟ و اگر شما کنترل ارزیابی خود را از دست دادهاید، این مسئولیت حامیان و مدافعان اسرائیل را سنگینتر میکند - زیرا اگر میخواهند پایانی بر جنگها و هرج و مرج در منطقه ما ببینند، باید اسرائیل را کنترل کنند.
سوال: چقدر نگران هستید که اسرائیلیها میگویند تا زمانی که این روند ادامه دارد به حمله به شما ادامه خواهند داد؟
ما با نیروی نظامی خود از خود دفاع خواهیم کرد.
سوال: همانطور که به ما گفتید، واکنشی که در پاسخ به سخنان اسرائیل نشان دادید - آیا این بهترین کاری است که ایران میتواند از نظر نظامی انجام دهد یا چیزهای بیشتری برای نگرانی وجود دارد؟
البته ما هر آنچه بتوانیم انجام خواهیم داد زیرا این حق و مسئولیت ماست. و فکر میکنم این نه تنها در دفاع از کشورمان، بلکه در دفاع از منطقه ما در مقابل خونریزی و ناامنی است. میدانید پس از حمله اسرائیل به ایران چه اتفاقی افتاد؟
کشورهای این منطقه به شدت نگران پیامدها هستند زیرا میدانند اگر اسرائیل کنترل نشود، به تهدید و استفاده از زور علیه سایر کشورها ادامه خواهد داد. این الگوی آنهاست - از سال ۱۹۴۸ تاکنون، آنها به معنای واقعی کلمه به همه همسایگان خود حمله کردهاند، اینطور نیست؟ بنابراین نکته این است که کسانی که از اسرائیل حمایت میکنند، کسانی که به تکرار سخنان توجیهگرانه درباره رفتار اسرائیل ادامه میدهند، باید بفهمند که اگر به این روش ادامه دهند، منطقه ما شاهد ناامنی و جنگهای بیشتری خواهد بود.
بنابراین بله، الگوی رفتار اسرائیل روشن است. اما این بدان معناست که ایالات متحده، غربیها، کشورهای اروپایی، باید مسئولیت خود را انجام دهند. و این تنها یک مسئولیت اخلاقی نیست - یک مسئولیت تحت حقوق بینالملل است. در غیر این صورت، حمایت آنها از اسرائیل نشان میدهد که آنها قصد دارند از تمام ساختار حقوق بینالملل که پس از جنگ جهانی دوم ایجاد کردند خداحافظی کنند.
ارسال نظر