نشست لندن درباره بازسازی غزه بدون تصمیم واقعی پایان یافت
نشست بینالمللی ویلتون پارک در لندن با محوریت بازسازی نوار غزه پس از سه روز بحث و وعدههای سیاسی، بدون ارائه نقشه مالی و برنامه اجرایی واقعی به کار خود پایان داد.

, نشست بینالمللی ویلتون پارک در لندن که با محوریت بازسازی نوار غزه و با حضور نمایندگان چند کشور عربی و غربی برگزار شد، پس از سه روز بحث و اظهار نظر، بدون ارائه برنامه عملی یا تعهد مالی مشخص خاتمه یافت.
این نشست به میزبانی مشترک انگلیس ، مصر و تشکیلات خودگردان فلسطین برگزار شد و هدف رسمی آن بررسی راهکارهای تأمین مالی بازسازی غزه پس از آتشبس اخیر اعلام گردید، اما بیانیه پایانی بیش از آنکه اجرایی باشد، رنگ تبلیغاتی و سیاسی داشت.
در بیانیه منتشرشده در تارنمای دولت انگلیس از «نقش رهبری آمریکا در تحقق آتشبس و آزادی اسرا» تقدیر و بر اهمیت «مشارکت بخش خصوصی جهانی در بازسازی» تأکید شد، با این حال هیچ اشارهای به میزان بودجه، کانال تأمین منابع یا زمانبندی اجرای پروژهها صورت نگرفت.
بیانیه تخمین میزند که بازسازی کامل غزه دهها میلیارد دلار هزینه دارد و باید با تکیه بر طرحهای پیشین از جمله «طرح عربی اسلامی برای بازیابی زودهنگام و توسعه غزه» و «سند کنفرانس راهحل دودولتی» پیش برود. اما کارشناسان میگویند بدون رفع محاصره و تعیین مسئولیت مشخص کشورهای کمککننده، این برنامهها عملاً قابلیت اجرا ندارند.
تحلیلگران تاکید میکنند تمرکز کنفرانس بر جذب سرمایهگذاری خارجی در شرایطی که بخش اعظم زیرساختهای حیاتی غزه نابود شده، واقعبینی لازم را ندارد و بیشتر بیانگر تلاش برای مدیریت سیاسی مرحله پساجنگ است؛ اقدامی که میتواند تقسیم نفوذ و منافع در سرزمینهای فلسطینی را در پی داشته باشد.
به گفته ناظران، تکرار واژههایی چون «راهحل دودولتی» و «افق سیاسی جدید» در بیانیه نهایی، تلاشی برای احیای پروژهای بیاثر در میدان واقعیت است، زیرا رژیم اشغالگر اسرائیل نه موجودیت فلسطین را به رسمیت میشناسد و نه اجازه پیشرفت ابتکارات سیاسی در این زمینه را میدهد.
کارشناسان همچنین یادآور شدند که نشستهایی از این دست، بیش از آنکه به رفع رنج مردم غزه کمک کند، ابزار مشروعیتبخشی به نقش سیاسی آمریکا و متحدانش در فرآیند پساجنگ است. تاکنون هیچیک از این نشستها نتوانستهاند به گشایش گذرگاهها، رفع محاصره یا تأمین فوری نیازهای بشری بینجامند.
در نهایت، نشست ویلتون پارک با وجود تبلیغات گسترده و حضور هیأتهای متعدد، بدون تصمیم الزامآور و اقدام اجرایی مشخص پایان یافت و تنها بیانیهای کلی صادر شد که بازتابدهنده شعارهای تکراری و وعدههای دور از واقعیت بود.
ارسال نظر