، دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا به تازگی در سفری عازم اراضی اشغالی شده است. سفری که چند ساعت به طول انجامید و در نوع خود کوتاه‌ترین سفر یک رئیس جمهور آمریکا به اراضی اشغالی بود. ترامپ در فرودگاه تل‌آویو مورد استقبال بنیامین نتانیاهو نخست وزیز اسرائیل قرار گرفت و البته که در پارلمان رژیم اشغالگر قدس نیز سخنرانی کرد.

با این همه، یکی از نکات قابل توحه در جریان سفر ترامپ به سرزمین های اشغالی، مواضع عجیب و بعضا متوهمانه او بود. به عنوان مثال، وی بار دیگر مدع شد که حمله به سایت های هسته ای ایران راه را برای توافق آتش‌بس جنگ غزه هموار کرده است! او همچنین برای بار صدم مدعی نابود شدن سایت های هسته ای ایران در نتیجه حمله آمریکا به این سایت ها شد. ورای این ها، او گفت دست دوستی خود را به سمت ایران دراز می کند به شرط اینکه این کشور اسرائیل را به رسمیت بشناسد و از حمایت از تروریسم دست بردارد! این قبیل مواضع ترامپ، با بازتاب های مختلفی در محیط بین‌المللی رو به رو شده با این حال، در رابطه با آن ها، توجه به دو نکته مهم به نظر می رسد.

اول اینکه کل مواضع ترامپ که علیه ایران و محور مقاومت مطرح شدند، معطوف به این موضوع بودند تا از وی تصویر یک قهرمان و قدرت فاتح را در قالب تحولات منطقه خاورمیانه ارائه کنند. در حقیقت، ترامپ که به علاقه شدیدش به شو و بازیهای تبلیغاتی معروف است، سعی داشت با طرح ادعاهای متوهمانه و حداکثری جلوی دوربین‌های تلویزیونی، تا جایی ممکن توجهات را به سمت خود جلب کند و در قالب یک بازیگر پیروز و تعیین‌کننده ظاهر شود.

این در حالی است که تنها در یک مورد یعنی توافق آتش بس جنگ غزه، این آمریکا و صهیونیستها بودند که در به در به دنبال پاسخ مثبت حماس بودند و دیگر توان تحمل ادامه جنگ را نداشتند. دیگر اضلاع محور مقاومت نظیر حزب الله لبنان، انصارالله یمن و البته ایران نیز قوی‌تر از هر زمان دیگری در صحنه حاضر هستند و قدرتمندانه از منافع خود حراست می کنند. از این رو، نباید اسیر بازیهای تبلیغاتی و بی‌پایه ترامپ شد. فردی که در سفر به منطقه اصلی ترین ماموریتش نجات اسرائیل از سیل قابل توجهی از بحران هایی است که به آنها دچار است.

نکته دوم اینکه ترامپ با طرح ادعاهای به ظاهر دوستانه در رابطه با ایران سعی دارد به زعم خود در داخل کشورمان نوعی شکاف را ایجاد کند. باید از وی پرسید اگر او واقعا صلح‌طلب است و خواهان روابط سازنده با ایران است، چرا برای این رابطه شرط تعیین می کند؟ آیا غیر از این است که او سعی دارد فضای اخلی ایران را چندقطبی کند و در این فضا، منافع خود و متحدانش را علیه کشورمان دنبال کند؟ اساسا به همین دلیل است که صاحب نظران در کشورمان تاکید دارند مردم و نخبگان سیاسی کشورمان باید کاملا هوشیار باشند و در زمینی بازی نکنند که مطلوب دشمنان و معاندانِ ایران است.