به نقل از پایگاه خبری «صوت المغرب»، محمد ششم این سخنان را سه شنبه شب در یک سخنرانی تلویزیونی که به مناسبت بیست و ششمین سالگرد تاجگذاری خود که هرساله در ۳۰ جولای برگزار می‌شود، بیان کرد.

پادشاه مراکش گفت: «موضع من روشن و قاطع است، مردم الجزایر مردمی برادر هستند و پیوندهای انسانی و تاریخی عمیقی با مردم مغرب دارند. آن‌ها به زبان، دین، جغرافیا و سرنوشت مشترک به هم پیوند خورده‌اند.»

وی ادامه داد: بنابر این همیشه مشتاق بوده‌ام که دست یاری به سوی برادرانمان در الجزایر دراز کنم و آمادگی مغرب را برای گفت و گویی صریح و مسئولانه، برادرانه و صمیمانه در مورد مسائل مختلف معلق و ناتمام بین دو کشور ابراز کرده‌ام.

محمد ششم در ادامه گفت: تعهد راسخ ما برای دراز کردن دست یاری به سوی برادرانمان در الجزایر، نشات گرفته از اعتقاد ما به وحدت مردمانمان و توانایی ما برای غلبه بر این وضعیت ناگوار است.

پادشاه مغرب با استقبال از حمایت روزافزون بین‌المللی از طرح خودمختاری به عنوان تنها راه حل مناقشه پرونده «صحرا»، از انگلیس و پرتغال به خاطر موضع سازنده‌شان در حمایت از طرح «حاکمیت مغرب بر صحرای غربی» تشکر کرد.

منطقه مورد مناقشه صحرا بین رباط و جبهه پولیساریو مورد حمایت الجزایر یکی از مهمترین اختلافات بین الجزایر و مغرب بوده است.

در سال ۲۰۰۷، مغرب، خودمختاری گسترده‌ای را برای منطقه صحرا تحت حاکمیت خود پیشنهاد داد، در حالی که جبهه «پولیساریو» خواستار برگزاری همه‌پرسی خودمختاری شد و الجزایر از آن حمایت کرد.

در ماه‌های اخیر، چندین کشور حمایت خود را از پیشنهاد خودمختاری مغرب برای منطقه صحرا اعلام کرده‌اند که موجب خشم الجزایر شده است.

در همین حال پادشاه مغرب در سخنرانی سه شنبه شب خود در مورد مساله صحرا اشتیاق کشورش را برای یافتن یک راه حل توافقِ بدون برنده یا بازنده که آبروی همه طرف‌ها را حفظ کند، ابراز کرد.

مرز بین مغرب و الجزایر از سال ۱۹۹۴ در بحبوحه اختلافات سیاسی بین دو کشور، بسته شده است.

تا ساعت ۱۰ شب به وقت گرینویچ، الجزایر در مورد سخنان محمد ششم پادشاه مغرب اظهار نظری نکرده است.

پیشتر در چهارشنبه گذشته، «عبدالمجید تبون» رئیس جمهور الجزایر بار دیگر از «استفان دی میستورا» فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در امور صحرای غربی حمایت کرد.

رئیس جمهور الجزایر گفت که این حمایت با هدف رسیدن به یک راه حل سیاسی عادلانه مبتنی بر مشروعیت بین‌المللی به گونه‌ای که حق تعیین سرنوشت مردم صحرا را تضمین کند، صورت می‌گیرد.

در هیمن حال پادشاه مغرب تعهد کشورش به اتحادیه مغرب را تکرار کرد و گفت: این امر تنها از طریق مشارکت مغرب و الجزایر به همراه سایر کشورهای دوست، امکان‌پذیر خواهد بود.

در ۱۷ فوریه ۱۹۸۹، اتحادیه مغرب شامل پنج کشور مغرب، الجزایر، لیبی، تونس و موریتانی در شهر مراکش مغرب تاسیس شد.

این اتحادیه با هدف باز کردن مرزها بین کشورها، فراهم کردن آزادی کامل رفت و آمد افراد و کالاها، هماهنگی امنیتی و پیگیری یک سیاست مشترک در زمینه‌های مختلف تشکیل شد.

با این حال، به دلیل اختلاف نظر میان برخی از کشورهای عضو، این اتحادیه از زمان تاسیس خود با موانعی برای فعال کردن ساختارهای خود و دستیابی به وحدت مغرب عربی مواجه بوده است.

از زمان اجلاس تونس در سال ۱۹۹۴، هیچ اجلاسی در سطح رهبران آن برگزار نشده است.

صحرای غربی منطقه‌ای است در شمال غرب آفریقا و جنوب کشور مغرب که جبهه آزادی بخش «پولیساریو» و پادشاهی مغرب بر سر کنترل آن مناقشه دارند. اسپانیا در سال ۱۸۸۳ میلادی صحرای غربی را به قلمرو خود ملحق کرد و این روند ادامه داشت تا این که در سال ۱۹۷۳ جبهه پولیساریو که سازمان سیاسی نظامی در صحرای غربی است، تشکیل و نبرد با اشغالگران را آغاز کرد.

مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۷۵ میلادی از دیوان بین‌المللی دادگستری خواست درباره وضعیت صحرا رای صادر کند. این دادگاه وجود روابط تاریخی بین صحرا با مغرب و موریتانی را تائید، اما وجود رابطه حاکمیت و سیطره قانونی میان آن‌ها را رد کرد. در همین حال، توافق سه‌گانه مغرب، اسپانیا و موریتانی منجر به خروج اسپانیا شد.

پس از خروج اسپانیا از صحرای غربی در سال ۱۹۷۵ میلادی، صحرای غربی به مغرب الحاق شد. این امر با مخالفت شدید نیروهای جبهه پولیساریو روبه رو شد و درگیری‌های شدیدی میان طرفین در گرفت که در سال ۱۹۹۱ میلادی با میانجی‌گری سازمان ملل، متوقف شد.

جبهه پولیسارو در سال ۱۹۷۶ از تشکیل کشوری به نام جمهوری صحرا به مرکزیت «العیون» خبر داد که این خود با درگیری‌هایی در منطقه همراه بود زیرا مغرب و موریتانی مخالف این امر بودند. مغرب نوعی خودمختاری به صحرای غربی پیشنهاد داده، اما جبهه پولیساریو خواستار برگزاری همه پرسی تحت نظارت سازمان ملل برای استقلال «جمهوری دمکراتیک عربی صحرا» است.

«مصطفی الخلفی» تحلیلگر سیاسی و کارشناس روابط بین الملل، مساله صحرای غربی را یکی از علل اصلی اختلاف میان مغرب و الجزایر می‌داند.

«بوحنیة قوی» استاد علوم سیاسی الجزایر نیز می‌گوید، مساله صحرای غربی به بخشی جداناپذیر از سیاست خارجی الجزایر تبدیل شده، زیرا این منطقه را آخرین مستعمره در آفریقا می‌داند.

مقام‌های مغربی، پیوسته الجزایر را به حمایت از جبهه پولیساریو متهم می‌کنند و می‌گویند، الجزیره باید به عنوان یکی از طرف‌های اثرگذار در مذاکرات حضور داشته باشد و این در حالی است که الجزایر معتقد است، از تلاش‌های سازمان ملل برای حل مساله صحرا حمایت می‌کند و طرف این درگیری نیست.