، روز دوشنبه ۳۰ تیرماه ۱۴۰۴، یک آزمون زیرمداری توسط ماهواره‌بر قاصد با هدف ارزیابی فناوری های جدید در حال توسعه صنعت فضایی ایران انجام گرفت. آزمایشی که به اذعان منابع آگاه با هدف ارتقای عملکرد ماهواره ها و سامانه های فضایی ایران انجام شده است.

با این حال، این رویداد بلافاصله پس از رسانه ای شدن با بازتاب های گسترده ای در فضای رسانه ای و تحلیلی بین‌المللی رو به رو شد. بسیاری آن را یک حرکت معنادار و قابل‌تامل از سوی ایران ارزیابی کردند و تاکید نمودند که تهران از این رهگذر، پالس های معناداری را به طرف های رقیب و دشمن با خود ارسال کرده است. از این رو، این تحول در نوع خود با ۲ پیام مهم همراه بوده است.

اول اینکه نباید از یاد ببریم که این آزمایش تنها اندکی قبل از تاریخ سوم مردادماه که قرار است دوره تازه مذاکرات ایران و قدرتهای اروپایی در استانبول ترکیه برگزار شود، انجام شده است. ایران با انجام این آزمایش سعی داشته این پیام را به قدرت های اروپایی برساند که هنوز کارت های برنده زیادی برای رو کردن دارد و می تواند چالش‌های جدی را برای دشمنان و رقبایش ایجاد کند.

نکته مهم اینجاست که ماهواره برِ قاصد، با اندکی تغییرات قابلیت تبدیل شدن به موشک قاره پیما را دارد و این یعنی اگر قدرت های غربی بنا داشته باشند به خصومت ورزی علیه ایران ادامه دهند و در این رابطه وقاحت نشان دهند، ایران نیز می تواند صورت حساب های سنگینی را روی دست آن ها قرار دهد و اینطور نیست که کشورمان نتواند از حقوق و منافع ملی خود حراست کند. از این رو، این اقدام ایران در نوع خود به دنبال ارسال پیام بازدارنده به جریان های دشمن با کشورمان بود.

نکته دوم اینکه آزمایش اخیر در شرایطی انجام شد که جریان های مخالف با ایران مدام تبلیغات می کنند ایران ضعیف شده است. حال ایران با آزمایش هایی از این دست و در عین حال، تقویت قوای نظامی خود پس از جنگ 12 روزه که دشمنان ایران نیز به آن اذعان و اعتراف دارند، این پیام راهبردی را مخابره می کند که همچنان قوی است و اینکه گفته شود ایران ضعیف شده، توهمی بیش نیست.

در حقیقت، تهران راهِ پیشرفت مستقل خود را به رخ جهانیان کشید. در این چهارچوب، ایران تاکید کرد که همچنان قدرتمند است و یک بازیگر موثر منطقه ای است که جریان هایی مخالف با ایران نمی توانند نسبت به کشورمان بی‌توجه باشند. به بیان ساده تر، ایران هم توان دفاع از خود را دارد، هم الگوی قدرت برای دیگر کشورها و ملت های آزاده جهان است و هم نظمی در خاوزمیانه برقرار نمی شود مگر اینکه رضایت ایران را نیز به همراه داشته باشد.