،  الکساندر دوبرینت، وزیر کشور آلمان به تازگی در سفری عازم اراضی اشغالی شده و از برخی مناطق که هدف موشک های ایرانی قرار گرفته اند بازدید کرده است. موضوع قابل توجه، مواضعی است که وی علیه کشورمان مطرح کرده است. او از تجاوز رژیم اشغالگر قدس علیه ایران حمایت کرده و آن را ارسال یک پالس قاطع به تهران توصیف کرده است!

وی همچینین مدعی شده که برنامه هسته ای ایران صرفا تهدیدی برای اسرائیل نیست بلکه اروپا هم آن را تهدید می پندارد. وزیر کشور آلمان در عین حال، اقدام به طرح طیف متنوعی از دیگر مواضع ضدایرانی نیز کرده که تعجب بسیاری از تحلیلگران و صاحب نظران را به همراه داشته است. آنچه در این میان، قابل تامل است این نکته می باشد که انگار وزیر کشور آلمان از یاد برده که متجاوز به خاک ایران، رژیم اشغالگر قدس بوده و ایران هیچ جنگی را آغاز نکرده است. اینکه وی توقع دارد ایران در برابر حملات صهیونیست ها سکوت کند، حقیقتا عجیب است.

موضوعی که در هیچ جای جهان به رسمیت شناخته نمی شود و کشورها در مقابل نقض امنیت ملی خود به هیچ عنوان سکوت نمی کنند. اینکه وزیر کشور آلمان، حق و مشروع ایران در دفاع از خود را غیرقانونی و نادرست می‌بیند، نشان از آن دارد که وی تا چه اندازه به اصل ماجرا با نگاهی مغرضانه می نگرد. در عین حال، گزارش های مختلف حاکی از این هستند که دولت آلمان در دوره زمانی پس از آتش بس به یکی از محل های اصلی بارگیری محموله های تسلیحاتی به اسرائیل تبدیل شده است.  

این یعنی برلین به معنای واقعی کلمه به دنبال تقابل حداکثری علیه ایران است و در این رابطه هیچ ظاهرسازی را هم انجام نمی دهد. البته که ایران هنوز همراهی آلمان با رژیم بعثی عراق علیه کشورمان و ارائه تسلیحات شیمیایی به ان رژیم که موجب به شهادت رسیدن شمار قابل توجهی از مردم کشورمان شد را از یاد نبرده است. در این نقطه، آلمانی ها عملا با یک عملا سوال بزرگ رو به رو هستند: آیا آن ها واقعا هنوز می توانند ادعا کنند که حامی دموکراسی و حقوق بشر هستند؟

حداقل عملکرد اخیر آن ها در مورد ایران و البته عملکرد دو ساله اخیر آن ها در پرونده غزه که خلاف این مساله را نشان می داهد. اکنون دولت آلمان به یک مهره برای رژیم اشغالگر قدس تبدیل شده و گویی آلمانی ها کنشگری مستقل و مسوولانه در محیط بین المللی را از یاد برده اند. موضوعی که یک شکست راهبردی برای این کشور است.