، ترامپ و ترامپیست های متحد وی در ساعات اخیر در پی اقدام تجاوزکارانه خود علیه سایا های هسته ای کشورمان ژست قدرت می گیرند و سعی دارند آن را به مثابه یک پیروزی بزرگ برای خود به افکار عمومی جهان و آمریکا بفروشند. با این همه، شواهد و قرائن زیادی وجود دارند که نشان می دهند اقدام ترامپ علیه ایران، صرفا در راستای رویکردهای کوته‌بینانه و موقتی وی قرار داشته و در میان مدت و بلندمدت، پیامدهای مهلکی را برای واشینگتن و متحدانش به همراه خواهد داشت.

ترامپ با این نیت به تاسیسات هسته ای ایران حمله کرد که برنامه هسته ای صلح آمیز ایران را به نقطه تعطیلی بکشاند با این حال، نه تنها چنین نشده بلکه حداقل به دو دلیل عمده وی در یک بن بست راهبردی قرار گرفته است. اول اینکه اکنون طیف های قابل توجهی از مردم کشورمان به این باور رسیده اند که ایران باید به نقطه بازدارندگی اتمی برسد. این مساله چیزی نیست که نکته مطلوبی برای آمریکا و متحدانش باشد.

از این منظر، دونالد ترامپ با دستان خود کاری کرد که تبدیل شدن به قدرت اتمی به یک مطالبه عمومی برای مردم کشورمان تبدیل شده است. در بُعد بین المللی نیز اکنون بازیگران مختلفی در جهان وجود دارند که به عینه می بینند در جهان کنونی که آمریکا و متحدانش با قانون جنگل بر آن حکم می رانند، تنها دستیابی به تسلیحات اتمی است که می تواند برای کشورمان دستاوردساز و امنیت آفرین باشد. این مسائل هیچکدام حامل دستاوردهای مثبتی برای ترامپ و متحدانش نیستند. نکته دوم اینکه ایران اکنون دلایل متقنی دارد تا از نظام بازرسی های بین المللی و به طور خاص نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی بر پرونده هسته ای خود جلوگیری کند و حتی از NPT نیز خارج شود.

در گذشته سایت‌های هسته ای وجود داشتند که در قالب آن ها ایران فعالیت های اتمی خود را زیر نظر آژانس انجام می‌داد با این حال اکنون ایران می تواند در طیف متنوعی از مکان ها به فعالیت هایش ادامه دهد. آژانس نیز تا زمانی که رویه های غلط گذشته خود را اصلاح نکند حق نظارت بر پرونده هسته ای ایران را نخواهد داشت. به هر حال، دیوار بی اعتمادی میان ایران و آژانس که به عینه نشان داده چیزی جز نیروی نیابتی قدرت‌های غربی و صهیونیست ها نیست به شدت بالا رفته و ایران به این راحتی ها از خیانت های این نهاد بین‌المللی و مدیر کل آن چشم پوشی نخواهد کرد.