، به تازگی و همزمان با انتشار خبر پیروزی بزرگ اطلاعاتی ایران علیه رژیم اشغالگر قدس و خارج کردن بخش قابل توجهی از اسناد مهم و راهبردی این رژیم در حوزه های مختلف به ویژه بخش هسته ای به بیرون از فلسطین اشغالی و انتقال آن ها به ایران، گمانه زنی های مختلفی در مورد محتوای این اسناد مطرح شده و البته که همچنان نیز می شود.

ناظران و تحلیلگران همانطور که به تازگی وزیر اطلاعات کشورمان در موضع گیری گفته معتقدند که ایران توانسته به گنجینه ارزشمندی از اسناد مهم صهیونیست ها دست یابد. با این همه یکی از نکاتی که به نظر می رسد در قالب اسناد لورفته صهیونیست ها قابل مشاهده است و منابع آگاه در کشورمان نیز به آن اشاره داشته اند، همکاری پنهان آژانس بین المللی انرژی اتمی با رژیم اشغالگر قدس در مساله هسته ای ایران بوده است.

حتی برخی منابع اعلام کرده اند که توهمات صهیونیست ها بعضا در قالب گزارش های آژانس علیه ایران انعکاس یافته است. البته که پبیشتر نیز بارها مقام های کشورمان نسبت به این مساله هشدار داده و از مدیر ک آژانس درخواست کرده بودند تا بی‌طرفی را رعایت کند و خود را به اهرم طرف های ثالث در پرونده هسته ای ایران تبدیل نکند. با این همه، به نظر می رسد دستیابی ایران به اطلاعات ارزشمند در مورد رژیم اشغالگر قدس و ارتباطات آن با آژانس، حامل نکات معناداری است که توجه به آن ها ضروری است.

این افشاگری در شرایطی اتفاق افتاده که ایران بارها نسبت به جانبداری برخی نهادهای بین‌المللی هشدار داده و خواستار رعایت عدالت و بی‌طرفی در تعامل با برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای خود شده است. آنچه اکنون در معرض افکار عمومی قرار گرفته، سندی روشن از سوگیری سیاسی و امنیتی نهادهای مدعی بی‌طرفی است که در عمل به ابزار فشار سیاسی غرب و متحدان آن، به‌ویژه اسرائیل، تبدیل شده‌اند.

بر پایه گزارش منابع خبری رسمی و ارزیابی‌های تحلیلی منتشرشده، ایران به اسنادی دست یافته که نشان می‌دهد اطلاعات فنی و امنیتی مربوط به برنامه هسته‌ای ایران، از جمله اسامی دانشمندان و اطلاعات دقیق فنی، در مکاتبات غیررسمی از طرف برخی عناصر درون آژانس به طرف اسرائیلی منتقل شده‌اند. این اطلاعات در برخی موارد منجر به ترور دانشمندان ایرانی و اخلال در روند توسعه فناوری‌های بومی کشور شده‌اند. این مسأله نه‌تنها نقض آشکار اصل بی‌طرفی در ساختار آژانس محسوب می‌شود، بلکه نشان می‌دهد دشمنان ملت ایران از هر ابزاری، حتی نهادهای بین‌المللی، برای پیشبرد اهداف شوم خود استفاده می‌کنند.

نکته مهم دیگر، واکنش منفعلانه و غیرشفاف مدیرکل آژانس، رافائل گروسی، به این افشاگری بود. او در نشست اخیر شورای حکام تأیید کرد که اطلاعاتی که ایران منتشر کرده “ظاهراً” مربوط به یکی از مراکز حساس اسرائیل است و احتمالاً از مکاتبات داخلی آژانس استخراج شده است. این اظهارنظر، خود گواهی غیرمستقیم بر صحت عملیات اطلاعاتی ایران و درستی مدارک منتشرشده است. با این حال، گروسی به‌جای عذرخواهی یا توضیح شفاف، سعی کرد موضوع را به ضعف همکاری ایران با آژانس نسبت دهد، در حالی‌که این موضع‌گیری تنها بر خشم افکار عمومی ایرانی و برخی کشورهای مستقل افزوده است.

در همین راستا، مقامات رسمی جمهوری اسلامی ایران با قاطعیت اعلام کرده‌اند که سطح همکاری با آژانس را مورد بازنگری قرار خواهند داد و چنانچه بی‌طرفی آژانس زیر سوال برود، تهران حق هرگونه اقدام متقابل حقوقی و سیاسی را برای خود محفوظ می‌داند. این اقدام هوشمندانه ایران، هم پاسخ به تخلفات بین‌المللی است و هم ابزاری برای بازتعریف تعاملات بین‌المللی کشور در حوزه انرژی هسته‌ای. افکار عمومی داخلی نیز در حمایت از مواضع دولت ایران هم‌صدا شده‌اند و انتشار این اسناد را سند افتخارآمیز از توانمندی اطلاعاتی، امنیتی و دیپلماتیک کشور می‌دانند.

این افشاگری، از یک سو، چهره پنهان و متناقض نهادهایی نظیر آژانس را عیان می‌کند که در ظاهر، وظیفه نظارت بی‌طرفانه دارند اما در عمل، مجری خواسته‌های سیاسی قدرت‌های خاص هستند. از سوی دیگر، نشان می‌دهد جمهوری اسلامی ایران نه‌تنها قربانی توطئه‌ها نبوده، بلکه با استفاده از توان اطلاعاتی بومی، قادر به پاسخ‌گویی در تراز بالا و بین‌المللی است. افشای چنین پیام‌ها و اسنادی پیام روشنی برای دشمنان ایران است: دیگر نمی‌توان در سکوت و پشت درهای بسته علیه ملت ایران توطئه کرد.

در سطح بین‌المللی نیز این اقدام موجب شد تا کشورهای مستقل و برخی اعضای جنبش عدم تعهد، نسبت به رفتارهای دوگانه آژانس و استانداردهای دوگانه قدرت‌های بزرگ اعتراض کنند. اکنون بیش از هر زمان دیگری روشن شده که ساختارهای نظارتی جهانی نیازمند بازنگری عمیق، شفاف‌سازی و سازوکارهای واقعی پاسخ‌گویی هستند. ایران با این افشاگری، نه‌تنها از خود دفاع کرده، بلکه ساختارهای ناعادلانه حاکم بر نظام بین‌الملل را نیز به چالش کشیده است.

به طور کلی، آنچه ایران در این عملیات اطلاعاتی به دست آورده و افشا کرده، تنها یک پیروزی اطلاعاتی نیست؛ بلکه گامی بلند در مسیر تثبیت موقعیت بین‌المللی کشور، حفظ کرامت علمی و انسانی دانشمندان ایرانی، و مقابله با ساختارهای فرسوده و تبعیض‌آلود جهانی است. این رویداد، نقطه عطفی در مسیر استقلال علمی و سیاسی ایران و نقطه آغاز تجدیدنظر جدی در نحوه تعامل با نهادهایی چون آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خواهد بود. جمهوری اسلامی ایران، با تکیه بر قدرت مردمی و توان داخلی، نشان داد که در مقابل تهدیدات، فشارها و خیانت‌ها، نه‌تنها عقب‌نشینی نمی‌کند، بلکه پاسخ‌هایی کوبنده و راهبردی خواهد داد.