، مهدی انصاری‌دوگاهه، با بیان اینکه نمک‌های دریایی عمدتاً همان نمک‌های معمولی هستند که از منابع دریایی جمع‌آوری و بدون تصفیه کامل عرضه می‌شوند، افزود: این محصولات می‌توانند حاوی فلزات سنگین مانند سرب، کادمیوم، آرسنیک و جیوه باشند که مصرف طولانی‌مدت آن‌ها سلامت انسان را تهدید می‌کند. 

وی تصریح کرد: نمک‌های تصفیه‌نشده معمولاً ید کمتری دارند و مصرف بیش از اندازه آن‌ها، به‌ویژه با تصور نادرست از خواص درمانی، منجر به افزایش مصرف سدیم، بالا رفتن فشار خون و افزایش خطر بیماری‌های قلبی و سکته می‌شود. او تأکید کرد: در کنار آلودگی‌های شیمیایی، احتمال وجود آلودگی‌های میکروبی از جمله سالمونلا و سایر باکتری‌ها نیز در این محصولات وجود دارد. 

انصاری‌دوگاهه هشدار داد: استفاده از محصولات نمکی به‌صورت اسپری می‌تواند برای بیماران مبتلا به آسم یا برونشیت مزمن تحریک‌کننده باشد، زیرا ذرات ریز موجود در آن‌ها ممکن است وارد دستگاه تنفسی شوند و مشکلاتی ایجاد کنند. 

وی یادآور شد: اگرچه مصرف نمک در مقادیر کنترل‌شده خطری ندارد، اما تضمینی برای رعایت این میزان توسط همه افراد وجود ندارد. بسیاری از ادعاهای درمانی درباره نمک‌های دریایی پایه علمی ندارد و در مواردی این ادعاها به‌صورت شفاهی مطرح می‌شود، در حالی که تولیدکنندگان مجاز چنین ادعاهایی را بر بسته‌بندی درج نمی‌کنند. 

گفتنی است که نمک‌های دریایی مورد تأیید این سازمان تحت کنترل‌های دقیق از نظر میزان فلزات سنگین، خلوص و آلودگی میکروبی قرار دارند و تولید آن‌ها باید بر اساس اصول GMP انجام شود.