خبرگزاری موج گزارش می دهد؛
دشمنی‌ها با پیشرفت ایران است نه انرژی هسته‌ای
دشمنی‌ها با پیشرفت ایران است نه انرژی هسته‌ای و این موضوع را در برهه های مختلف شاهد بوده ایم.
، ایران یکی از کشورهای پیشرو منطقه در زمینه تولید دانش بومی هسته‌ای است که با وجود فشارهای سیاسی، تحریم‌های گسترده و تهدیدات مکرر، توانسته است مسیر خود را در دستیابی به انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای ادامه دهد. اما پرسش مهم این است که چرا با وجود عضویت ایران در معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) و نظارت‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، برخی قدرت‌های جهانی از جمله ایالات متحده و متحدانش در پی محدودسازی یا توقف فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز ایران هستند؟
بر اساس ماده چهارم معاهده NPT، استفاده از انرژی هسته‌ای برای اهداف صلح‌آمیز، از جمله تولید برق، کشاورزی، پزشکی، داروسازی و فناوری، حق مسلم تمامی کشورهای عضو این معاهده است. جمهوری اسلامی ایران نیز سال‌هاست در همین چارچوب، برنامه‌های خود را توسعه داده و همواره اعلام کرده که به دنبال سلاح هسته‌ای نیست، بلکه خواهان بهره‌گیری از این فناوری برای پیشرفت علمی، تأمین انرژی و توسعه اقتصادی است.
فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای ایران شامل تولید برق از نیروگاه بوشهر، تحقیق و توسعه در راکتورهای تحقیقاتی تهران و تولید رادیوداروها برای درمان بیماری‌هایی چون سرطان است. به گفته مسئولان سازمان انرژی اتمی، ایران اکنون یکی از کشورهای دارای چرخه کامل سوخت هسته‌ای است؛ چرخه‌ای که بدون وابستگی به خارج، از استخراج اورانیوم تا غنی‌سازی و تولید سوخت را در بر می‌گیرد.
دشمنی‌ها با پیشرفت ایران است
دشمنان ایران به‌ویژه ایالات متحده، رژیم صهیونیستی و برخی دولت‌های اروپایی همواره تلاش کرده‌اند برنامه هسته‌ای ایران را تهدیدی جلوه دهند، در حالی که هیچ سند معتبری از انحراف ایران به‌سوی تسلیحات هسته‌ای ارائه نشده است. کارشناسان معتقدند ریشه این مخالفت‌ها نه در نگرانی‌های امنیتی، بلکه در واهمه از پیشرفت علمی، استقلال فناوری و قدرت‌یابی منطقه‌ای ایران است.
به گفته محمد اسلامی، رئیس سازمان انرژی اتمی، کشورهای غربی نمی‌خواهند ایران الگویی برای کشورهای دیگر در زمینه توسعه بومی فناوری‌های پیشرفته باشد. «آن‌ها می‌خواهند کشورهای در حال توسعه همیشه وابسته بمانند و برای تأمین نیازهای خود، دست نیاز به سوی قدرت‌های بزرگ دراز کنند. اما ایران نشان داد می‌توان در برابر این اراده ایستاد و مسیر استقلال را پیمود.»
توافق هسته‌ای برجام که در سال ۲۰۱۵ میان ایران و گروه ۵+۱ امضا شد، قرار بود گامی در جهت اعتمادسازی و رفع تحریم‌ها در ازای محدودیت‌های موقت در برنامه هسته‌ای ایران باشد. اما با خروج یک‌جانبه دولت ترامپ از این توافق در سال ۲۰۱۸ و اعمال مجدد تحریم‌ها، روشن شد که مسئله غرب با ایران، صرفاً بهانه‌ای برای فشار سیاسی است.
در سال‌های اخیر، ایران ضمن حفظ تعهدات فنی خود، تأکید کرده است که اگر طرف‌های مقابل به تعهدات خود بازگردند، تهران نیز آماده احیای توافق است. اما در عمل، آمریکا و متحدانش همواره به بهانه‌تراشی و وقت‌کشی پرداخته‌اند. این در حالی است که طبق گزارش‌های متعدد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، هیچ مدرکی دال بر نظامی بودن فعالیت‌های هسته‌ای ایران وجود ندارد.
کاربردهای صلح‌آمیز انرژی هسته‌ای چیست؟
یکی از جنبه‌هایی که کمتر به آن پرداخته می‌شود، گستره وسیع کاربردهای انرژی هسته‌ای در حوزه‌هایی چون درمان بیماری‌ها، بهبود کیفیت محصولات کشاورزی، شیرین‌سازی آب دریا و تولید برق پاک است. در ایران، با وجود فشارهای سیاسی، پیشرفت‌های مهمی در زمینه ساخت رادیوداروها و درمان بیماران خاص حاصل شده است.
به گفته دکتر شهید فریدون عباسی یکی از دانشمندان هسته ای و رئیس سابق سازمان انرژی اتمی، اگر ایران تحت فشارهای غربی نبود، امروز می‌توانست صادرکننده دانش و تجهیزات هسته‌ای صلح‌آمیز به کشورهای منطقه باشد. «ما توانستیم با وجود همه فشارها، رآکتور تحقیقاتی تهران را بازطراحی کنیم، سوخت آن را تولید کنیم و در مسیر بومی‌سازی فناوری پیش برویم.»
انرژی هسته‌ای؛ نیاز امروز، حق فردا ما است
با افزایش جمعیت و تقاضای روزافزون انرژی، کشورهایی همچون ایران ناگزیرند به منابع پایدار و پاک انرژی روی آورند. انرژی هسته‌ای در این میان یکی از بهترین گزینه‌هاست؛ چرا که برخلاف سوخت‌های فسیلی، آلودگی زیست‌محیطی ندارد و می‌تواند تأمین‌کننده پایدار انرژی برای نسل‌های آینده باشد.
از سوی دیگر، تداوم تحریم‌های علمی و فناوری علیه ایران، نشان می‌دهد که استقلال علمی، دشمنان بسیاری دارد. اما تجربه چهل ساله ایران در مقابله با تحریم‌ها و تکیه بر توان داخلی، ثابت کرده است که این ملت در برابر فشارها عقب نمی‌نشیند و مسیر پیشرفت را ادامه می‌دهد.
نتیجه‌گیری
حق استفاده از انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای، حقی جهانی و غیرقابل انکار است. اما آنچه مانع از بهره‌برداری کامل ایران از این حق مشروع می‌شود، نه نقض قوانین بین‌المللی، بلکه اراده سیاسی قدرت‌هایی است که از پیشرفت علمی و استقلال کشورهای غیرهم‌سو با خود هراس دارند.
امروز بیش از هر زمان دیگری، افکار عمومی در داخل و خارج از کشور باید نسبت به این تبعیض آشکار آگاه شود و از حق ملت ایران برای استفاده از دانش و فناوری هسته‌ای دفاع کند. راهی که ملت ایران در آن گام نهاده، راهی است برای عزت، پیشرفت و آینده‌ای روشن.
ارسال نظر