آخه تو این دنیا کدوم مادری مثل منه

یه پسرم بی حرم و یه پسرم بی کفنه

وقتی میخواید برا حسین من کتیبه بزنید

یه کتیبه ام برای داداشش که غریبه بزنید

حسنم محتشم نداره

تو مدینه حرم نداره

یدونه زائرم نداره

مادر برات بمیره غریب مادر

شبای جمعه حسنم یدونه زائر نداره

حسن من مثل حسین این همه شاعر نداره

حسن من مادریه که صحن و گنبد نداره

حسن من یه زائرم شبیه مشهد نداره

حرمش سایبون نداره

سقفی جز آسمون نداره

این شبا روضه خون نداره

مادر برات بمیره غریب مادر

صد مرده زنده میشود از ذکر یا حسین

ارباب ما معلم عیسی بن مریم است

من اسمه دوا و ذکر شفا حسین

عیسی اگر در آخر عمرش به عرش رفت

قنداقه ی حسین شرف عرش اعظم است

من اسمه دوا و ذکر شفا حسین

با یوسفش مقایسه کردند نگار گفت

کین شاه مصر باشد و این شاه عالم است

من اسمه دوا و ذکر شفا حسین

همه هست گفتگویم که فقط حسین عشق است

نتوان جز این بگویم که فقط حسین عشق است

نشود تو را نجویم که فقط حسین عشق است

کَسِ من تویی و بی تو سرِ بی کسی سلامت

زده آتشی جگر را نفَسِ عَلَی الدَّوامت

منم و همین علامت که فقط حسین عشق است

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی

که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

من و عاشقی و مستی که فقط حسین عشق است

همگی سیاه مستیم دم آستان نشستیم

اگرَم سری شکسته تو بگو سبو شکستیم

سرِ حرف خویش هستیم که فقط حسین عشق است

همه کس کشیده محمل به جناب کبریات

به کجا برم سری را که نکرده ام فدایت

سرِ ما و این هوایت که فقط حسین عشق است

من و این جنونِ این سر   به کجا روم جز این در

من و بوی سیبِ دلبر  به حرم ببر که دیگر

زده ام به سیمِ آخر  که فقط حسین عشق است

دل و دین و عقل و هوشم همه را به آب دادی

زِ کدام باده ساقی به منِ خراب دادی

چه شراب ناب دادی که فقط حسین عشق است