میاد خاطراتم جلوی چشام

من اون خستگی تو راهو می خوام

می‌خواستم مثه اهل بیت حسین

با اهل و عیالم، پیاده بیام

آه حسرت توو سینمه و می باره چشام به پای غمت

این غم کم نیست لیاقتشو ندارم آقا، بیام حرمت

جاده به جاده، پای پیاده

جا موندم اما زائر زیاده

پریشونه حالم فدای سرت

فدای پریشونی خواهرت

این اشکام برای خودم نیست فقط

دلم توو خرابه ست پیش دخترت

من جاموندم، ولی نه مثه، سه ساله ای که غمت رو خرید

من جا موندم شبیه کسی که هر چی دووید ولی نرسید

جاده به جاده، پای پیاده

جا موندم اما زائر زیاده

 

أنا قد حُرِمْتُ مِنَ الأربعینْ

من از اربعین محروم شدم

 

و قَلبی علیکَ یأنُّ أنینْ

در حالی که قلبم برای تو آه می کشد

 

أیَمْضِیْ الجَمیعُ و أبقَى هُنا

آیا همه بروند و من در اینجا بمانم؟

 

أُسَکِّنُ شَوقی و أُطفِی الحَنین ؟!

آیا از اشتیاقم به شما را ساکت کنم یا از دلتنگی ام بکاهم؟

 

آهٍ حسین ... لقد قَتلوکْ... لقد ذَبحوکْ... و أنت رَمِیْ

آه یا حسین ... تو را کشتند... تو را سر بریدند... وبر خاک افکندند

 

یا سیِّدی ... فِداکَ أنا... و إنَّ هُنا... یَموجُ دَمی

ای مولای من! به فدای تو... که در اینجا ... خون من به جوش آمده است

 

یَبْکِی علیکَ إنسانُ عَینی

مردم چشمم بر تو میگرید

 

عَهدِی لَدیکَ فی الأربعینِ

عهد من با تو در اربعین است

 

اَوَدُّ الذَّهابَ إلى الأربعینْ

میخواهم راهی سفر اربعین شوم

 

لأصْرُخَ ضِدَّ العِدا " یا حُسین "

تا بر سر دشمنان فریاد بکشم "یا حسین"

 

فهذی المَسِیرةُ تَحْمِی الحَیاة

راهپیمایی اربعین ضامن بقای زندگی

 

من الداعشیِّین و المُعْتَدین

از متجاوزان و داعشی هاست

 

فی الأربعین... أنُوحُ عَلیکْ... أتوقُ إلیکْ... وکلِّیْ مُنى

در اربعین... برای تو نوحه سر میدهم ... وشیفته تو میشوم... وتمام وجودم آرزوست

 

الأربعین ... عُلُّوُ نِدا... و سَیلُ نَدى... و نبعُ سَنا

اربعین... ندای بلند... وسیل قطرات اشک...و چشمه نور جهان است

الأربعینُ موجُ الشُّعوبِ

اربعین موج ملت های مظلوم است

 

متى یَحینُ وقفُ الحُروبِ؟

جنگ ها چه وقت به پایان می رسند؟