حامدشایگان- خبرگزاری موج؛ رئیس جمهور وقت ایران به عنوان کسی که 8 سال در ایران مسکن نساخت و قیمت مسکن را به ده برابر رسانده است امروز صراحتا تاکید کرد که دولت وظیفه ای برای تامین مسکن مردم ندارد و تنها باید تسهیلات در اختیار مردم قرار دارد، این سخنان می تواند نشان دهنده بی اطلاعی رئیس جمهوری از قانون اساسی کشور که در اصل یکصد و بیست و سوم تامین مسکن را وظیفه دولت عنوان کرده است و در ماده یکم  قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن آمده است که «به منظور تأمین مسکن و سهولت دسترسی فاقدین مسکن به ویژه گروههای کم‌درآمد به خانه مناسب، ارتقاء کیفی و کمّی مسکن تولیدی کشور، حمایت از سرمایه‌گذاری در امر تولید مسکن با استفاده از فناوریهای نوین و تولید صنعتی مسکن، بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری و سکونتگاههای غیررسمی و مقاوم‌سازی واحدهای مسکونی موجود، دولت موظف است از طریق حمایتهای لازم از قبیل تأمین زمین مناسب و کاهش یا حذف بهای زمین از قیمت تمام شده مسکن، تأمین تسهیلات بانکی ارزان قیمت، اعمال معافیتهای مالیاتی و تأمین سایر نهاده‌های مورد نیاز بخش مسکن در چهارچوب مفاد این قانون، تدوین نظامات ومقررات ملی ساخت وساز و اعمال نظارت بر تحقق آنها و افزایش ظرفیت سرمایه‌گذاری دربخش تولید و عرضه مسکن با هدف تأمین مسکن برای فاقدین مسکن(جهت هرخانوار یک‌بار) با رعایت مقررات ملی ساختمان و الگوی مصرف مسکن و اصول شهرسازی و معماری اقدام کند»

حالا سوال این است که دولت روحانی در شرایطی که بیشترین تورم طول تاریخ را به مردم ایران تحمیل کرده است و بخشی از مردمی که باید امروز مسکن می داشتند و تنها با سرمایه خود به زور می توانند یک واحد آپارتمان رهن کنند از این حرفهای روحانی چه نتیجه ای می توانند بگیرند؟ آیا غیر از  این است که صراحتا سخنان رئیس جمهور القا می کند که دولت در ایران نه قانون می شناسد و نه مجری قانون است!

زیرا وقتی ادعاهای خود روحانی را بررسی کنید متوجه می شوید حتی به حرف های خود هم اعتقادی ندارد و عمل نکرده است، چراکه در ماده یکم  قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن تاکید شده دولت باید تسهیلات ارزان قیمت در اختیار مردم قرار دهد و روحانی هم در سخنان اخیر خود به این مسئله اذعان داشته است، اما آیا در دولت روحانی تسهیلات مسکن ارزان بوده است؟ در این دولت سود تسهیلات مسکن 18 درصد بوده و برای خرید اوراق مسکن 200 میلیون تومان تسهیلات فرد باید 50 میلیون تومان هم هزینه کند و این به معنای این است که نرخ سود تسهیلات مسکن حدود 25 درصد تمام می شود! آیا چنین دولتی می تواند درباره باید و نبایدهای جامعه اظهار نظر کند؟ همچنین طبق اصل یکصد و بیست و سوم دولت برای تامین مسکن باید زمین را رایگان یا با تخفیف در اختیار مردمی که خانه ندارد قرار دهد، اما آیا این اتفاق افتاده است؟ مگر غیر از این بوده که زمین های بایر حاشیه شهرها را در قالب مسکن ملی گران به مردم فروخته است. واقعا رئیس جمهور کشوری باید بعد از 8 ساله از بی عملی خود دفاع کند!