به گزارش خبرنگار تجسمی خبرگزاری موج، آرش غنچه‌پور متولد 1367 در همدان و عضو انجمن مجسمه‌سازان ایران است. او کارشناسی ارشد کارگردانی انیمیشن و کارشناسی مجسمه سازی از دانشگاه هنر تهران دارد. شرکت در دوره های دوم، چهارم، پنجم و ششم دوسالانه‌ مجسمه های شهری تهران، شرکت در سومین دوسالانه مجسمه های شهری مشهد، شرکت در هفتمین دوسالانه مجسمه سازی ایران موزه هنرهای معاصر تهران، شهریور و طراحی و نصب چندین مجسمه شهری در تهران و شهرستان‌ها از جمله سوابق هنری غنچه‌پور است. غنچه‌پور در سمپوزیوم ایده ماشه که اخیرا برگزار شد و سمپوزیوم مجسمه و سنگ که در حال برگزاری در جزیره کیش است حضور دارد. به همین مناسبت در گفت‌وگویی با او از چند و چون برگزاری این سمپوزیوم مجسمه پرسیدیم که در ادامه مشروح آن را می خوانید.

وی در ابتدا درباره هدف خود از قبول دعوت سمپوزیوم مجسمه و طبیعت گفت: در طی تماس اولیه ای که آقای محمود محرومی دبیر اجرایی این رویداد با بنده داشتند، در جریان چگونگی این رویداد قرار گرفتم که بواسطه آشنایی قبلی و اطمینانی که به پرستیژ کاری ایشان داشتم، دعوت به این رویداد را پذیرفتم. از طرفی، لیست مجسمه سازان دعوت شده به رویداد نیز از افراد حرفه ای و شناخته شده جامعه مجسمه سازی بودند که دوست داشتم در طول این رویداد با ایشان و تجربیات هنری شان بیشتر آشنا شوم. همه این عوامل در کنار محل برگزاری رویداد که جزیره تفریحی کیش تعیین شده بود،  دلایل کافی برای شرکت در این رویداد را برای بنده تامین می کرد.

این هنرمند درباره اینکه آیا این سمپوزیوم تاثیری در همگانی کردن هنر در بین مردم دارد یا خیر؟ بیان کرد: به نظر من سمپوزیوم های مجسمه سازی امکان بالقوه ای در ارتباط مستقیم هنرمند و مخاطبان عمومی دارند و باعث می شوند که شهروندان با چگونگی پروسه ساخت آثار هنر شهری آشنایی پیدا کنند. بازدید مردم از سمپوزیوم ها سطح دانش عمومی جامعه نسبت به مسائل هنری و فرهنگی را بالا می برد و ارتباط بیشتر شهروندان با فضاهای عمومی و مسائل زیبایی شناسی مطرح در آن را به همراه خواهد داشت. از طرف دیگر خود هنرمند هم بازخورد اثرش را از طریق گفتگوی بی واسطه با مخاطبان و هم صحبت شدن با آنها دریافت می کند. از منظر حرفه ای، سمپوزیوم در سطوح مختلف پتانسیل همفکری و تعامل را در خود دارد. گذشته از ارتباط مخاطبان عمومی با هنر شهری، ما شاهد تعامل مجسمه سازها با یکدیگر در سطحی حرفه ای نیز هستیم. که این مهم علاوه بر بالا بردن سطح کیفی آثار، انتقال تجربیات هنرمندان به یکدیگر را موجب شده و می تواند نقش موثری در انتقال دانش نسل های مختلف جامعه مجسمه سازی به یکدیگر را داشته باشد.

یک ایده بی نظیر

وی درخصوص سمپوزیوم ایده ساحل ماشه نیز گفت: سمپوزیوم ایده برای ساحل ماشه، در نوع خود رویداد بی نظیری بود. چرا که تیم ها و افرادی حرفه ای از جامعه مجسمه سازی و معماری صرفا جهت ایده پردازی برای یک مکان خاص به همکاری و همفکری دعوت شده بودند. که به شخصه نظیر چنین نگاهی به طراحی هنر شهری را پیش از این مشاهده نکرده بودم. منظورم تمرکز بر ایده پردازی و کنکاش در مباحث بنیادی طراحی هنر برای فضاهای عمومی است.

این هنرمند در ادامه تصریح کرد: منتها همانطور که اشاره شد چون اولین رویداد ایده پردازی در نوع خود بود، بعضی چگونگی ها و جزئیات هم برای برگزارکنندگان و هم برای هنرمندان به طور واضح تعریف شده نبود که در عمل ایجاد ابهاماتی می کرد. البته این مشکلات مختص این رویداد خاص نیست و برمی گردد به مسائل بنیادی تر نظام آموزشی و هنر کشور که مواجه شدن با چنین مسائلی را گریزناپذیر می نماید. اما با نگاه تحلیلی و حرکت رو به جلو، سمپوزیوم ایده ماشه می‌تواند الگوی مناسبی برای دیگر پروژه های بزرگ هنر شهری در کشور قرار بگیرد و راه را برای ساماندهی فراخوان های پروژه های هنری در سطح ملی هموار سازد.

تلاشی برای ارتباط فرهنگی با کودکان ونوجوانان

غنچه پور درباره مهمترین ویژگی‌هایی که در خلق اثر خودش در این سمپوزیوم مجسمه و طبیعت مد نظر داشته نیز اظهار کرد: در این اثر که آن را به طور ویژه برای این رویداد طراحی کردم، تمرکز خود را بر ساخت اثری شاعرانه و خیالی، با الهام از اقلیم و فرهنگ مردمان جنوب معطوف کرده ام. سعی کردم فضایی را خلق کنم که علاوه بر بزرگسالان، توجه کودکان و نوجوانان را نیز به خود جلب کند. چرا که فکر می کنم ارتباط  کودکان و نوجوانان با هویت و مسائل فرهنگی جامعه کمرنگ شده است و آثار هنری ساخته شده در فضاهای عمومی میتوانند به این مسائل بپردازند. فکر می کنم با گسترش امکان تخیل و رویا پردازی در آثار هنری شهری میتوانیم امکان ارتباط مخاطب با مسائل هویت و فرهنگ را در سطحی غیر شعاری ایجاد کنیم.

وی در پایان درباره سطح آثار ارائه شده گفت: در کلیت آثار خوبی در این سمپوزیوم ارائه شده اند. و به نسبت دیگر سمپوزیومهای داخل کشور، آثار از سطح کیفی قابل قبولی برخوردار هستند. ناگفته نماند که بعضی آثار به مراتب از استانداردهای مرسوم کارهای سمپوزیومی بالاتر هستند و در سطحی بسیار حرفه ای طراحی و اجرا شده اند. که از این نظر این آثار ارزش افزوده فرهنگی بسیار بالایی برای جزیره کیش خواهند داشت. امیدوارم مسئولان شهری به این مسئله دقت داشته باشند و مراقبتهای لازم را در نگهداری از آثار به عمل بیاورند تا نسلهای بعدی نیز از وجود این آثار در جزیره کیش افتخار کنند.