محمود رضا امینی - خبرگزاری موج: یک واقعیتی در جهان و منطقه اتفاق افتاده که بسیاری از معادلات قدرت طلبان و استعمارگران و کشورهای مدعی به قدرت را به چالش کشیده و آن نفس حضور و رشد جمهوری اسلامی ایران است.

امروز جمهوری اسلامی ایران از ظرفیت نظامی و امنیتی قابل توجهی برخوردار بوده و بسیاری از کشورهای قدرتمند نیز چنین ظرفیت هایی را دارند و این ظرفیت پشتوانه ای برای توسعه اقتدار در سایه این موارد است.

به عنوان نمونه شاهد بودیم که اگر آمریکا می خواهد با ایران مذاکره کند یا نکند، همواره مدعی است که گزینه نظامی روی میز است.

سوابق تاریخی منطقه خاورمیانه نشان می دهد که ایران اسلامی همواره یکی از هدف های جدی آمریکا، برخی کشورهای اروپایی با هماهنگی برخی کشورهای منطقه ای برای تجاوز نظامی است. سناریوهایی که در عراق و افغانستان و حتی جنگ 33 روزه لبنان عملیاتی شد، این باور را می خواست ایجاد کند که آیا ظرفیت حمله به ایران وجود دارد یا خیر.

در همین مذاکرات برجامی نیز شاهد بودیم که به طور مرتب ما را با حمله نظامی تهدید می کردند. حتی پس از برجام نیز بر روی قدرت نظامی ایران متمرکز شده و تلاش کردند تا ایران در حوزه توانمندی دفاعی و موشکی پای میز مذاکره بنشیند.

بنابراین قدرت طلبی، یکجانبه گرایی، فرصت طلبی و زورگویی کشورهای غربی، همواره به واسطه پشتوانه نظامی آنها انجام می شود.

در مساله برجام نیز شاهد بودیم که اینها برجام را امضا کردند، ایران نیز برای باور بعضی دیپلمات های داخلی و افکار عمومی از یک طرف و از طرف دیگر برای گرفتن بهانه از دست دیگران، اقداماتی را به طور داوطلبانه انجام داد. اما در نهایت اروپایی هایی که باید به وظائف و تعهدات خودشان را عمل می کردند، نه تنها زیر بار انجام تعهدات خود نرفتند، بلکه به همراه آمریکا به طور مداوم ایران را تحت فشار قرار دادند.

لذا در کنش سیاسی و دیپلماتیک، ایران به این نتیجه رسید که دیگر نمی تواند با ادامه مذاکرات برجامی، منافع خود را تامین کند و به همین دلیل اعلام کرد که گام هایی را برای کاهش تعهدات خود بر می دارد.

پیش از کاهش تعهدات ایران، اروپا و آمریکا پیش بینی این موضع گیری از سوی جمهوری اسلامی را می کردند، به همین دلیل طی بیش از یک سال اخیر به مانورهایی برای تهدید ایران دست زدند. به عنوان مثال در آسمان ایران با پهپادهای خود جاسوسی کردند، احیانا زیردریایی های آنها به آب های سرزمینی ما نزدیک شدند و حتی در آب های بین المللی همجوار ایران، به وسیله ناوها و کشتی های جنگی خود، تحرکاتی را انجام دادند. به عبارتی در ابعاد الکترونیکی، هوایی، دریایی و موشکی، مانورهایی را برای ابراز قدرت علیه ایران در دستور کار خود قرار دادند.

در دو سال اخیر هیچ اقدامی از سوی آمریکا و اروپا را در حوزه منافع خودمان بی جواب نگذاشته ایم و یکی از این پاسخ ها، سرنگونی پهپاد جاسوسی آمریکا است. در این برخورد به صورت مستقیم پهپاد جاسوسی آمریکا را هدف قرار دادیم. اقدامی که به هیچ عنوان فرماندهان نظامی و سران کاخ سفید آن را پیش بینی نمی کردند.

در ماجرای توقیف کشتی انگلیسی نیز باید گفت که نیروی دریایی انگلیس یکی از نیروهای دریایی قوی دنیا است. آنها کشتی ما را به بهانه واهی متوقف کردند. در ایران شرایط ایران باید چه اقدامی انجام می داد؟ آیا باید مانند دوران حکومت طاغوت، فقط نظاره گر تضییع حقوق ملت بودیم یا باید با استفاده از ظرفیت های دفاعی، به طرف مقابل پاسخ می دادیم.

ایران گزینه دوم را انتخاب کرد و شاهد بودیم که دلاورمردان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، یک کشتی انگلیسی متخلف را توقیف کردند. این کشتی بر اساس اسناد موجود، تخلفاتی داشته و به همین دلیل از سوی سپاه توقیف شده است.

حال این پرسش مطرح می شود که اقدام متقابل ایران دارای چه پیامی برای آمریکا و اروپا است؟ به طور قطع، پاسخ صریح ایران به انگلیسی ها، پیام های صریحی نیز دارد.

پیام اقدام ایران این است که  اولا می توانیم از ظرفیت های نظامی و امنیتی خود برای احقاق حقوق کشور استفاده کنیم، ثانیا امنیت منطقه و به ویژه تنگه هرمز را ایران تامین می کند و بدون ایران نیز این امنیت برقرار نخواهد شد، ثالثا دیگر اجازه نمی دهیم هر کشوری در محدوده سرزمینی ایران، به دنبال اعمال قدرت و تضعیف حقوق ملت ایران کند و این تحرکات به طور قطع با پاسخ سریع و قاطع روبرو خواهد شد.