به گزارش خبرگزاری موج، علی علیزاده، متخصص مغز و اعصاب با اشاره به ۲۳ اردیبهشت روز جهانی پارکینسون اظهار کرد: این بیماری در سال ۱۸۱۷ توسط جیمز پارکینسون بریتانیایی با واژه " فلج لرزان "( shaking palsy ) توصیف شد.

وی با اشاره به اینکه این بیماری در یک تا دو نفر در هر هزار نفر و ۱ درصد از کل جمعیت بالای ۶۰ سال دنیا شیوع دارد، بیان کرد: بیماری پارکینسون در مردان شایع‌تر از زنان است و نزدیک به ۷.۵ میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند و هر چه سن بیشتر می‌شود احتمال ابتلاء به بیماری بیشتر است.

متخصص مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی بابل با بیان اینکه علت بیماری تخریب سلول‌های سازنده دوپامین در ماده سیاه مغز و کاهش دوپامین و نهایتاً ایجاد علائم اختلال حرکتی که نشانه اصلی بیماری پارکینسون است، گفت: علت اصلی تخریب این سلول‌ها مشخص نیست، ولی سموم حشره کش، سموم آفت کش، ماده مخدر MPTP (1-methyl-4-phenyl-1,2,3,6-tetrahydropyridine)، برخی از فلزات مثل منگنز، سرب، ضربات مکرر و سنگین به سر جز علل احتمالی تخریب این سلول‌ها هستند.

وی، ویتامین D و نور کافی آفتاب ، ترکیبات حاوی کافئین مثل چای و قهوه و غیره را جز علل احتمالی کاهش دهنده بروز بیماری دانست و خاطرنشان کرد: در بروز پارکینسون در سنین پایین نقش ژنتیک مؤثر است اما اکثر موارد بروز در سن بالا ژنتیک نقش زیادی ندارد.

علیزاده تصریح کرد: علائم بالینی این بیماری لرزش یا ترمور (رعشه) به شکل لرزش اندام‌ها در حالت استراحت است که معمولاً از اندام‌های یک سمت شروع شده، بدین شکل که حرکات بیمار در حین بلند شدن، چرخیدن و انجام کارهای ظریف کند می‌شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل خاطرنشان کرد: اختلال در راه رفتن ممکن است باعث زمین خوردن بیمار شود، اختلال حس بویایی و اختلال در خواب جز علائم دیگر بیماری است همچنین فراموشی در ۳۰ درصد بیماران پارکینسون دیده می‌شود.

متخصص مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی بابل افزود: کندی حرکات روده‌ای و یبوست، اختلالات ادراری، اختلالات تعریق، مشکلات روانپزشکی مثل افسردگی و اختلال صحبت کردن و همچنین اختلال بلع به خصوص در مراحل پیشرفته در این بیماری دیده می‌شود.

وی در همین راستا یادآور شد: در صورت وجود علائم بالا و شک به این بیماری توصیه به مراجعه به متخصص مغز و اعصاب می‌شود.

علیزاده تصریح کرد: هدف اصلی درمان، کند کردن سیر و پیشرفت بیماری است و هر چه درمان بیمار سریع‌تر شروع شود، می‌تواند در کند کردن سیر پیشرفت بیماری مؤثر باشد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل بیان کرد: درمان‌های غیر دارویی مثل فیزیوتراپی و کاردرمانی در موارد خشکی اندام‌ها و گفتار درمانی در موارد اختلال بلع و تکلم کمک کننده است.

وی با اشاره به اینکه درمان جراحی در موارد شدید و عدم پاسخ مناسب به درمان می‌تواند استفاده شود، گفت: این بیماران محدودیت رژیم غذایی خاصی ندارند اما با توجه به شیوع بالای یبوست در این بیماران توصیه به مصرف غذاهای دارای فیبر زیاد شامل غذاهای گیاهی و میوه‌ها می‌شود.

متخصص مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی بابل تصریح کرد: با توجه به احتمال افتادن در این بیماران، به آنها توصیه می‌شود که در حین بلند شدن از جای خود و چرخیدن در حین راه رفتن، آهسته تر حرکت کنند چرا که در صورت حرکات سریع در این موارد احتمال افتادن بیمار زیاد می‌شود.

این متخصص افزود: کف خانه این بیماران حتی الامکان با موکت پوشانده و قسمت‌های تیز گوشه‌های اتاق‌ها حتماً پوشانده شود تا در صورت افتادن بیمار آسیب وارده کمتر شود و حتماً داروهای تجویز شده به شکل منظم و سر ساعت استفاده شود چرا که عدم مصرف منظم دارو و یا قطع ناگهانی آن می‌تواند موجب حالت سفتی بر اندام‌ها و حالت کند شدن شدید حرکات و راه رفتن بیمار شود.

دکتر علیزاده اظهار کرد: در موارد پیشرفته و شدید بیماری حتماً بهتر است که در حین راه رفتن دست بیمار را داشته باشیم تا از افتادن و آسیب احتمالی جلوگیری شود. در صورت فراموشی همزمان، این بیماران را در خانه تنها نگذاریم و یا تنها بیرون نفرستیم و همیشه همراه آنها باشیم.