به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج، نشست خبری داوران بخش های مختلف سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر پنج شنبه 5 اردیبهشت ماه با حضور داوران بخش های جشنواره در گذر اجتماعات پردیس چارسو برگزار شد.

امیر اسفندیاری معاون امور بین الملل سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر در ابتدای نشست از داوران بخش جلوه گاه و بین الادیان برای حضور و صحبت دعوت کرد. وی در توضیحاتی درباره بخش بین الادیان گفت: داوران این بخش توسط سازمان سیگنس تعیین می شوند و در جشنواره های دیگر، داوران، جایزه کلیسای کاتولیک را تعیین می کنند اما ما از داوران خواستیم در جشنواره جهانی، جوایز بین الادیان را اهدا کنند.

فالسون یکی از داوران بخش بین الادیان که 15 سال است در سیگنس فعال است، حضور در جشنواره جهانی فجر را تجربه ای شگفت انگیز دانست و افزود: سینمای ایران سینمای شگفت انگیزی است و امیدوارم فیلم های بیشتری از ایران در دنیا نمایش داده شود.

وی در پاسخ به سوالی درباره ارزیابی فیلم های این بخش و معیارهای سنجش آنها گفت: انتخاب اولیه فیلم های این بخش خوب بود و به این فیلم ها علاقه زیادی داشتم البته دوست نداشتم فیلم هایی که صرفاً با مفهوم دینی درگیر هستند انتخاب کنم اما در عین حال آثاری که ضمن نگاه دینی، روابط دوستانه و خانوادگی و مشکلات را تصویر کردند انتخاب کردم.

خسرو معصومی دیگر داور این بخش نیز با بیان اینکه اولین دوره ای است که در جشنواره جهانی فیلم فجر به عنوان داور این بخش شرکت می کند، گفت: تعجب می کنم امسال در جشنواره فیلم کن هیچ فیلم ایرانی به عنوان نماینده حضور نداشت.

در ادامه نشست، داوران بخش مسابقه بین الملل یا سینمای سعادت پشت تریبون رفتند تا به سوالات خبرنگاران پاسخ دهند که در بین آنها نوید محمدزاده و نرگس آبیار حضور داشتند.

امیر اسفندیاری، تعداد فیلم های دیده شده در این بخش را 15 فیلم شامل 3 فیلم ایرانی و 12 فیلم خارجی قلمداد کرد و تعداد کشورهای حاضر در جشنواره را 64 کشور دانست.

فان دایم یکی از داوران این بخش درباره نحوه شکل گیری تعامل با سایر داوران این بخش که به زبان های مختلف صحبت می کنند، گفت: در این بخش 7 داور با 4 زبان مختلف که با سه مترجم همکاری می کردند حضور داشتند البته تعامل با آنها کار سختی بود ولی از نتیجه کار راضی هستیم.

وی در پاسخ به این که آیا در این بخش تمایل داوران به انتخاب ژانرهایی خاص یا فیلم هایی کمتر تجاری بوده است، بیان کرد: در این مورد اختلاف نظرهایی داشتیم و گاهی فیلم های هنری و گاهی فیلم های عامه پسند را می دیدیم اما اکثر فیلم ها خوب بودند و در فرآیند داوری مشکلی نداشتیم. البته باید تاکید کنم اگر در یک جشنواره فیلم های خوب و بد در کنار هم نباشند، داوری معنا ندارد.

نرگس آبیار نیز در پاسخ به این سوال گفت: در جشنواره جهانی فیلم فجر، فیلم ها ویترین متنوعی از موضوعات مختلف نظیر محیط زیست، وحدت بین ادیان، تم نوستالژی، کودکانه، داستان هایی درباره جنگ جهانی دوم را به تصویر کشیدند که مجموعه این ژانرها انتخاب را برای داوران سخت کرد، به همین دلیل اولویت موضوعی را در نظر گرفتیم.

وی در ادامه توضیح داد: ملاک اصلی ما در داوری فیلم خوب بود البته خاطرم است یک کارگردان فیلم اولی که در کشوری آسیایی ساخته شده بود برایم از فیلمی که در کشوری اروپایی ساخته شده بود اولویت داشت چون یک فیلم اولی توانسته بود کارش را درست انجام دهد.

نوید محمدزاده دیگر داور این بخش درباره تجربه داوری در این جشنواره و اینکه آیا از ویژگی های بازیگری در داوری استفاده کرده است یا خیر، گفت: در ابتدا از آقای میرکریمی تشکر می کنم که این فرصت را برای من ایجاد کرد تا مطالبی جدید یاد بگیرم. در مورد پرسش باید بگویم، مان طور که تفکیک بین فیلم خوب و بد داریم، درباره بازیگری هم بازی خوب و بد داریم و برای داوری، بین بازی ها نیز بحث کردیم.

فان دایم داور مسابقه بین‌الملل در پاسخ به اینکه آیا فیلم های ایرانی قابلیت عرضه در عرصه بین المللی دارند، گفت: داستانی که جهانی باشد همیشه مخاطب دارد و فیلم‌های ایرانی نیز ویژگی های جهانی دارند. فیلم های ایرانی به نظر من تنها یک مشکل دارند و آن هم زیرنویس آنهاست که خیلی به سرعت تغییر می کند که نحوه ترجمه و زیرنویس آنها با فیلم های غربی تفاوت دارد. اگر فیلم های ایرانی به روش غربی زیرنویس شوند 30 درصد موفقیت بیشتری کسب خواهند کرد. سینمای ایران باید متخصصانی در این حوزه به خدمت بگیرد تا افراد بیشتری از آن بهره ببرند.

در ادامه، امیر اسفندیاری درباره سخنان فان دایم، گفت: بخشی از مشکلی که خواندن زیرنویس ها را برای خارجی ها دشوار می کند، ناشی از زیاد بودن دیالوگ ها در برخی از فیلم ها است.

میتوسکا دیگر داور مسابقه بین‌الملل با تاکید بر اینکه در ایران فیلمسازان زن خوب و قدرتمندی وجود دارد، گفت: واقعیت این است در صنعت سینما و فیلمسازی، تعداد فیلمسازان زن کمتر از مردان است اما من تفکیکی بین یک کارگردان خوب زن یا مرد نمی بینم. من خودم یک کمپانی کوچک دارم و بیشتر فیلم هایی که می سازم در مورد زنان است. در ایران نیز فیلمسازان زن خوب و قدرتمندی وجود دارد و وقتی فیلم های آنها را در جشنواره دیدم، فکر کردم جایزه ای به آنها اعطا کنیم.

مظفر اوزدمیر دیگر داور بخش مسابقه بین الملل نیز به بهترین فیلمی که در جشنواره دیده است، اشاره کرد و گفت: بهترین فیلمی که دیدم، دونده بود؛ گویی دنیا در این فیلم میان یک آتش سوزی است و امیروی دونده به سمت خنکایی می رود. فیلمبرداری صحنه ضربه زدن امیرو بر یخ، شبیه سحر و جادو بود.

در ادامه داوران بخش نت پک درباره این بخش صحبت کردند. لاتیکا پادگائونکار یکی از داوران این بخش ابراز خوشحالی کرد که تمام عواید جشنواره جهانی فیلم فجر به سیل زدگان در ایران اهدا می شود و این حرکت بسیار اررزشمند است.

غلامرضا موسوی که در بخش نت پک داور است، نیز از فرصتی که برایش در جشنواره فراهم شده است، تشکر کرد و گفت: کیفیت آثاری که دیدیم بسیار بالا بود و از دبیر جشنواره و همکارانش برای چنین انتخاب هایی تشکر می کنم.

در ادامه داوران بخش فیلم های اول پشت تریبون حاضر شدند. بهروز شعیبی یکی از داوران این بخش درباره تجربه داوری آثار و حضور داوران غیرایرانی در این بخش گفت: با مجموعه ای از فیلم های اول خوب روبرو بودیم؛ 12 فیلم خوب دیدیم که قابل بحث بودند و حضور دو داور غیر ایرانی اهمیت زیادی داشت. غسان سلهب و العرادی علاوه بر فیلمسازی، سینمای ایران را می شناسند و این تکته مهمی برای گفتگو بود. داوری آثار این بخش برای من چنبه آموزشی داشت. چون قرار بود یک فیلم در این بخش انتخاب کنیم، کار سختی داشتیم و امیدوارم انتخاب درستی صورت گرفته باشد.

در پایان نشست خبری، داوران بخش جایزه منتقدان بین المللی نیز سخنانی درباره این بخش ایراد کردند که روبرت صافاریان یکی از داوران این بخش به شوخی گفت: شاید اگر داوران این بخش شامل سه داور منتقد ایرانی بود، جمع بندی مان سخت می شد اما کار با یک داور ترکیه ای و یک داور فرانسوی خیلی خوب بود.