سیف‌الله صمدیان در گفتگو با خبرنگار تجسمی خبرگزاری موج در پاسخ به این سوال که چرا شما برخلاف دبیران دهه‌ اول جشنواره تجسمی فجر، مدعی شده اید که این جشنواره به دوسالانه‌های هنری صدمه زد، اظهار داشت: طبیعتا همانطور که مجتبی آقایی و سید عباس میرهاشمی عزیز و خوش خلق و خوش‌فکر که از هم صنفان ما هم هستند گفته اند، نه من نه هیچ عقل سلیمی جشنواره تجسمی فجر را رقیب دوسالانه ها نمی‌داند و دولت هم می تواند که اگر بلد باشد و پولش را داشته باشد پنجاه جشنواره در یک سال برگزار کند و کسی هم مخالفش نیست.

رییس هیات مدیره انجمن ملی عکاسان تصریح کرد: ما گفتیم که به نظر ما جلوگیری از تضعیف و از بین رفتن هویت فکری و اجرایی بینالها از اصلی ترین وظیفه‌های حمایتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود؛ درحالی‌که سالها است که بینالها از بین رفته و به فراموشی سپرده شده‌اند، برگزاری جشنواره‌ای با بودجه مشخص که اتفاقا رقم مناسبی در آن دوره‌ها بوده معقول نبود.

با جشنواره و دبیران قبلیش مخالفتی نداریم

صمدیان افزود: خدای نکرده این تصور پیش نیاد که کسی با آن جشنواره و یا با دبیرانش که بسیار زحمت کشیدند و افراد خلاقی هستند، قصد مخالفت ندارد بلکه صحبت این است که چون سیاست کلی جاری به نحوی بوده که وقتی فعالیت انجمن‌های هنری و دوسالانه ها تعطیل می شود، بخشی از هنر معاصر ایران به تعطیلی اجباری می رود و حتی دست همین دوستان هم به لحاظ هنرمندان شاخص شرکت کننده خالی بود.

وی تاکید کرد: من به هیچ عنوان قائل به تقسیم بندی‌های چپ و راست به معنای رایج آن نیستم و منظورم این است که وقتی بینالها تعطیل می‌شود و هویت انجمن‌ها به لحاظ اجرایی، زیر سوال می رود، باعث یک خط‌کشی می شود که خود به خود عده‌ای این طرف قرار می‌گیرند و عده دیگری آن طرف؛ که متاسفانه آن طرفی‌ها تعدادشان کم بود. یعنی نسبت به بودجه و حمایت مستقیم و زوری که زده می شد، خروجی و دستاوردی درخشان و در شان آن زحمت ها حاصل نمی شد.

دبیر جشنواره تصویر سال ادامه داد: منظور من رفتارهای بیمارگون سیاسی و جناحی نیست که برخی با توجه به آن در جایی حضور پیدا کرده و یا غیبت می کنند؛ بلکه  کاملا فراتر از سیاست صحبت می کنم. این همان دیدگاهی است که به عنوان مثال ما در تصویر سال داریم. ببینید چرا همه در آن رویداد حضور پیدا می کنند؟ و چرا همه گروه‌های این طرف یا آن طرف و در واقع از همه جناح‌ها در آن احساس امنیت می کنند؟ چون در روز آخر می بینند که عکاسی از یک رسانه این‌طرفی و عکاسی هم از رسانه آن‌طرفی، هر دو با هم به روی سن می‌آیند. در واقع ما بدون آنکه سیاست‌گذاری خاصی کرده باشیم، سیاستی را اعمال می کنیم که هیچ کس با لباس گروهی و باندی وارد آن رویداد نمی شود. همه امنیت حضور دارند و همه با هم تلاش می کنند تا چهره واقعی ایران را در جشن تصویر سال ایران نشان بدهند. پس می شود زمینه را فراهم کرد.

این عضو شورای سیاست‌گذاری یازدهمین دوره جشنواره تجسمی فجر در پاسخ به این سوال موج که نظر شما در مورد اینکه بنیان‌گزاران و دبیران پیشین جشنواره تجسمی فجر معتقد بودند که تعطیلی بینالها نه به یک عامل بیرونی بلکه به اختلافات داخلی انجمن‌ها برمی‌گردد و بعضا نه تنها دوسالانه بلکه به شش یا هفت سالانه تبدیل شده بودند چیست؟ گفت: این مانعی نیست که بتوان آن را به عنوان یک اصل در نظر گرفت؛ بلکه مانع اصلی، در درجه اول، عدم حمایت مالی از انجمن‌ها است. در واقع وظیفه اصلی دولت است که از بودجه ملی، نفت ملی، داشته ملی یا هرچیز دیگری که نامش را بگذاریم، در اختیار انجمن‌ها قرار بدهد و سپس توقع داشته باشد که بینال‌ها را به موقع برگزار کنند.

صمدیان افزود: اگر بودجه نباشد هر چقدر انرژی بگذاری کاری صورت نمی گیرد و یا ممکن است اسپانسرهایی پیش‌قدم شوند که به دنبال تحقیر  هنرمندان هستند. به عنوان مثال همین امسال اسپانسرهایی جلو آمده بودند که می خواستند همه چیز را در اختیار بگیرند در حالی که باید بدانند ما قابل خرید و فروش نیستیم. این ما که می گوییم یعنی فرهنگ هنری جامعه و بویژه یک انجمن هنری که متعلق به عده معدودی به عنوان هیات مدیره نیست و به انبوهی از هنرمندان تعلق دارد.

بین فرهنگ و سیاست‌زدگی فرهنگی تمایز قائل شویم

رییس هیات مدیره انجمن ملی عکاسان اظهار داشت: به همین دلیل باید درک کنیم که چه در زمانی که از قول دولت و یا وقتی که از قول هنرمند حرف می زنیم ، سالم و غیر سیاست زده باشیم و بدانیم که سیاست یک چیز است و سیاست زدگی چیز دیگر و فرهنگ و سیاست‌زدگی فرهنگی متمایز است.

صمدیان تشریح کرد: به عنوان مثال ما هنوز در جامعه ای زندگی می کنیم که تلویزیون که باید در دورانی که اینترنت به طور وسیع پا به عرصه گذاشته است، پیش‌قراول و پیش‌رو تمام این اتفاقات باشد، مانند پنجاه شصت سال پیش کشورهای عقب افتاده رفتار می کند. یعنی این که تصویر واقعی ملت و جامعه ایران را نشان نمی دهد و آن را حذف کرده است. نه تنها این تصویر را حذف کرده بلکه آن چنان تصویر جعلی ارائه می دهد که مخاطب آن را نمی پذیرد و در نتیجه مخاطب به کانال های ماهواره ای ترکیه ای و سریال‌های کلمبیایی رجوع می کند و چیزهایی را می بیند که به شان خانواده از روز اول تا آخرش توهین و تجاوز می شود.

وی افزود: در نتیجه ما خود به خود فرهنگ را اخته کرده، خودمان را دو دستی تقدیم جاهای دیگر می کنیم و ملت را با شعار این‌وَری آنوَری بار می آوریم.