از چه زمان می‌توان کم‌شنوایی را بهتر تشخیص داد و درمان کرد و اینکه چه عواملی خطر ریسک‌پذیر در ناشنوایی و یا کم‌شنوایی را گسترش می‌دهد که متخصص بیماری‌های گوش و حلق و بینی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری موج کرمانشاه، دراین‌باره گفت: 2 تا 4 نوزاد از هر 1000 نوزاد به‌گونه‌ای مادرزاد، دچار افت شنوایی از گونه ژرف آن هستند، لزوم شناسایی به هنگام ناشنوایی از ماه‌های آغاز زاده شدن، فرایند یادگیری زبانی را آسان‎تر خواهد کرد و این در حالی است که سبب 50 درصد ناشنوایی‌ها ژنتیکی است و اهمیت مشاوره‌های‌ ژنتیک را گوشزد می‎کند و اگر این کار اجباری شود، به سود ناشنوایان خواهد بود. همچنین شناسایی ناشنوایی در سن کمتر از 3 سال بسیار کارا است و سبب بازگشت توانایی شنوایی به این آسیب‎دیدگان می‌شود. ‌

دکتر شیوا اعتمادی ادامه داد: ‌موردهایی مانند شکستن دیوار صوتی یا انفجار ترقه یا عفونت‌ها می‌تواند مشکلات بزرگی را برای گوش و شنوایی انسان ایجاد کند، تلخ‌ترین تجربه‌ می‌تواند این باشد که ناگهان و بی‌هیچ پس‌زمینه‌ای، دچار ناشنوایی یا کاهش شنوایی شویم، بیماری‌های ویروسی و عفونت‌های گوش و همچنین خوردن برخی داور‌ها می‌تواند ناشنوایی ناگهانی پدید آورد و گاه نیز ریشه روشنی ندارد و شاید پای استرس پنهان در میان است که با آسیب رساندن به سیستم ایمنی بدن، خون به گوش نمی‎رسد و ناشنوایی‌های موقت رخ می‎دهد. ‌

دکتر اعتمادی در پاسخ به این سؤال که چگونه می‌توان قشر آسیب‌پذیر کم‌شنوا کمک کرد، افزود: روش شنوایی، کلامی یکی از این کار شیوه‌ها است که بر پایه رشد و گسترش مهارت‎های گوش سپاری، سخن گفتن کودکان ناشنوا پایه‌ریزی شده است و در شمار روش‎های مدرن و پیشرفته برای آموزش کودکان کم‎شنوا و ناشنوا است تا با اجرای آن‌ها به درمان فرزندان ناشنوا کمک شود. مددکاران با روش‌های رشد و مهارت‌یابیِ زبانی و گفتاری و با گوش دادن، به خانواده‎ها کمک می‎کنند که از فرزند خود ناامید نشوند و او را از گوشه گزینی نجات دهند.

وی معتقد است که اجرای روش شنوایی،کلامی نیازمند استفاده آگاهانه و هوشمندانه پدرومادر از همه ابزارهای ارتباطی مؤثر برای کودکان ناشنوا است؛ تکنیک‎ها از سوی متخصص‌ها با این هدف ارائه می‌شود که کودک ناشنوا در بازه آغازین رشد خود، مهارت گوش سپاری را فراگیرد و در آموختن مهارت‎های زبانی و گفتاری، بیشترین تکیه را به حس شنوایی خود داشته باشد.