به گزارش خبرگزاری موج، در این مراسم چهره‌هایی چون نصرالله افجه‌ای، سیدمحمد بهشتی، احمدمسجدجامعی، حجت الاسلام محمود دعایی، میرجلال الدین کزازی، سیدرضا صالحی امیری، علیرضا تابش، پرویز کلانتری و محیط طباطبایی و پدرام سلطانی در کتابخانه ملی برگزار شد.

در این مراسم نصرالله افجه‌ای، هنرمند نقاشی خط درباره کتابت شاهنامه توسط فریبا مقصودی گفت: تاکنون سابقه نداشته است بانوی محترم و خوشنویسی این شاهنامه را به پایان ببرند، کار بسیار بزرگی است، کار مردانه‌ای کردند، خانم مقصودی سالها زیر نظر استاد امیرخانی زحمت کشیدند به جز کارهای خانه و حمایت دکتر سلطانی این کار را انجام داده‌اند. او ادامه داد: شاهنامه‌ای که در طول قرن داریم شاهنامه عمادالکتاب بود که در چاپ سنگی هم چاپ شد و در دسترس کمی قرار گرفت، این به خط امیر بهادری معروف بود، بعد از آن ما شاهد نوشتن شاهنامه نبودیم، ۵۰ سال پیش در انجمن خوشنویسی جواد شریفی این خط را به پایان رساند و تقاضای درجه استادی از وزیر فرهنگ وقت داشت. این هنرمند نقاشی خط اظهار کرد: در طول این چند ساله انجمن خوشنویسان که فعالیت زیادی داشت هنرمندان جوان زیادی بودند که درباره شاهنامه کار کردند؛ از جمله رسول مرادی و گرجستانی داستان‌های شاهنامه را نوشتند، اما ظرف این ۱۰ سال خانم مقصودی با حمایت دکتر سلطانی این کار را به پایان رساندند و از نظر درجه اعتبار رتبه عالی دارد، در طول تاریخ شاهنامه این خانم این کار مهم را انجام دادند و باید به ایشان تبریک گفت. افجه‌ای در پایان بیان کرد: بانوان کاتب بسیار محدود بوده‌اند و کار کتابت کمتر انجام می‌دادند کمتر کسانی که می‌نوشتند کار قرآن انجام می‌دادند و خانم مقصودی ۳ بار قرآن را کتابت کرده‌اند. سخنران بعدی این مراسم جلال الدین کزازی، استاد شاهنامه پژوه بود. او در این مراسم عنوان کرد: بی هیچ گمان ایرانیانی راستین هستند، گرانمایه ترین گواه این ایرانی بودن همین است که امروز در این بزم بهین فواهین هم باز و هم ساز شده‌اید، ایرانی به ناچار زیباپرست است و هنردوست، اگر به کسی برخوردید که با زیبایی بیگانه بود و هنر را نمی‌زید، او را ایرانی ندانید. هرچند در شناسنامه او را ایرانی بازنمایانده باشند، سرزمین ما از روزگاران قدیم سرزمین هنر بوده است. کزازی خاطر نشان کرد: در میان هنرهای سرزمین ما چند هنر ارزش بیشتر داشته‌اند و گسترش روایی داشته‌اند، برترین این هنرها سخن است، آفرینش هنری در زبان، ما به آن می‌بالیم که نخستین سروده ایرانی را زرتشت پدید آورده است، «گاهان» او با خدای وی اهورا مزدا، بی گمان گرامی‌ترین و گرانمایه ترین شاهکارهای ادب جهان در ایران بوجود آمده است این سخنی به گزاف نیست. ۲ هنر دیگر در ایران پیشینه تاریخی دارند نگارگری و خوشنویسی، پیشینه این ۲ هنر به دوران باستان برمی گردد این ۲ هنر در ایران آنچنان کارکرد آیینی داشته‌اند که در جاوند شده‌اند. این استاد شاهنامه پژوه افزود: اندک نوشته‌هایی که که از دست برد روزگار برکنار مانده است و به دست ما رسیده است هم خوش نوشته شده است، هم نگارین از این روست کهمانی نماد نگارگری شده است نه تنها در ایران بلکه در بخش گسترده‌ای از جهان در چین به آن مهرمانی می گویند. او ادامه داد: این سه هنر در پیوند با یکدیگر سالیان زیاد پاییده‌اند، هنگامی که شاهکاری ادبی را به زیبایی فراپیش خوانندگان هنردوست قرار دهند خوش می‌نوشتند و با نگارش دلربا می‌آراستند به ویژه با ریزنگاره یا مینیاتور سال هنر دیگری در ایران زمین به وجود آمد که هنر کتاب آرایی یا آرایش دفتر بنامیم، این دفترهای نگار من خوش نوشته مایه نازش گنج خانه‌ها در سراسر جهان است. کزازی تصریح کرد: دیروز بزمی دیگر در تهران برپا بود. یکی از شگفتی‌های این بزم با این بزم پیوند دارد، در آن بزم در گنج خانه نیاوران سامان داده بود از نوشته دیگری از شاهنامه که در کتابخانه پادشاهی پاس داشته می‌شد پرده برداری شد، یکی از نامورترین شاهنامه‌ها شاملو بود، این شاهنامه چند دهه پیش به بهای گزافی خریده‌اند و از چنگ بیگانگان درآورده‌اند و دیروز پرده از این عروس دل آرای برگرفته‌اند. این استاد شاهنامه پژوه با اشاره به داستان شاهنامه طهماسبی، اذعان کرد: شاهکاری در دفترآرایی که آزمندان و سودایان سودا و سود آن را پاره پاره کردند تا جداگانه ریزنگاره هایش را به بهای بسیار بفروشند. این سه ادب، خوشنویسی و نگارگری در پیشینه فرهنگ ایران دوشادوش یکدیگر به کار گرفته می‌شدند. او اظهار کرد: این بزم از دیدی با بزم‌های دیگر که به پاس برنوشته‌های نگارین و خوش نگاشته برگزار می‌شود نایکسان است، امروز ما برنوشته‌ای را می‌خواهیم ارج بنهیم که خوشنویس آن بانویی هنرمند است. زنان خوشنویس گهگاه در ایران زمین پدید آمدند اما گهگاه به خواست دل از سر نوجویی به خوشنویسی روی می‌آورده‌اند. کزازی با اشاره به اینکه هیچ زن خوشنویسی را نمی‌شناسید که شاهکار ادبی را از آغاز تا انجام خوش نوشته باشد، افزود: نخست بار است که بانوی هنرمند شاهکاری گرانسنگ و بی مانند نه تنها در ادب ایران در ادب جهان را خوش نوشته است. شاهنامه را دوستان گفتند این بانو کار مردانه کرده است و گردآفرید هنر خوشنویسی است. اگر بانوی زن سالار در این جلسه بود، می‌خروشید که کار زنان را به مردان می‌نهند. این استاد شاهنامه پژوه تصریح کرد: چهره برجسته زنان در شاهنامه، چهره رزم آور تنها نیست. گردآفرید زنی است دیگرسا زن، زنی است پهلوان. در آوردگاه، سهراب را به ستوه درمی آورد سهرابی که در چشم به هم زدنی پهلوانی از دو زمان گودرزیان هژیر را بر خاک فرو می‌کوبد. به گونه‌ای که مغز او از آنچه بازوی او کرده است در شگفت می‌ماند. او با اشاره به دیگر زنان شاهنامه گفت: زن پهلوان دیگر در شاهنامه شگفتی آفریده است و سپاه چین را تارانده است، گردینه خواهر بهرام چوبین اما ما در شاهنامه با زنانی بالاتر می‌توانیم خرد، زنانی به گونه سین دخت، گردآفرین اگر ارجمند است هم بالای مردان کاری را به سامان رسانده است اما سین دخت در کاری بسیاری دشوار کامیار می‌شود که نامی‌ترین مردان در آن می‌مانند گرهی کور را می‌گشاید که نه سام، نه نریمان، نه مردمی بزرگ آن را نمی‌توانسته است بگشاید تنها گره را سین دخت می‌گشاید. کزازی افزود: در شاهنامه زنان برتر از مردان است، با آنکه شاهنامه نامه پهلوانی مردانه است، خانم فریبا مقصودی که او را می‌توانیم دبیر بانوی ایرانی بنامیم کاری کرده است هم چنان زنانه نوبی را به خوش نگاشته است نگاشته‌های دیگری را از این دست هم دارد، گذشته از اینها بانویی فرخنده خو است هم فرخنده خو و افروخته جان و هم افروخته دل است. این پژوهشگر در پایان اظهار کرد: امروز بی گمان روزی دیگرمان است روزی که در سرنوشت خوشنویسی ایران همواره از آن یاد خواهد شد، زن ایرانی نه تنها کم از مرد نیست در زمینه‌های برتر از مردان است، زنان جهان اگر بخواهند نمونه نیک از زنی داشته باشند من دانشورانه می گویم نه از سر شیفتگی می گویم زن ایرانی را برگزینند زن ایرانی گاهی ارج و پایگاه خود را آنچنان که باید نمی‌شناسند. همین یک نکته والایی زن ایرانی را بسنده است. در بخش دیگری از این مراسم محمد علی سلطانی، تاریخ نگار و همسر فریبا مقصودی با اشاره به اهمیت شاهنامه فارسی در میان اقوام کرد، گفت: شاهنامه فردوسی بخشی از اعتقاد کردان است و کرد زبانان بعد از قرآن این کتاب را در زندگی‌شان رعایت می‌کنند. او ادامه داد: امروز در سراسر سرزمین رستم، شما یک شاهنامه خوان نمی‌یابید شاهنامه اگر زنده مانده است در کوهپایه‌های زاگرس زنده مانده است و متاسفانه ما بی‌خبر بودیم از اینکه از آن زمان برنامه‌های حوزه‌های علمیه را در سراسر ایران و کشورهای مسلمان تدوین می‌کردند زبان فارسی را از درس‌های حوزه علمیه برداشتند. این تاریخ نگار با تاکید بر اینکه شاهنامه باید در سیستان و بلوچستان و کوه‌های آذربایجان خوانده شود، اظهار کرد: بهتر است که شاهنامه را تنها نگذاریم و آن را به سیستان و بلوچستان ببریم زیرا دو چیز است که در زندگی آدم وارداتی نیست، ابتدا سخنوری و بعد موسیقی است. شاهنامه‌ای که اگر امروز منتشر نمی‌شود باید در گوشه خانه خاک می‌خورد. سلطانی خاطرنشان کرد: در تهران شاهنامه خواندن آسان است بیایید شاهنامه را در سیستان و کنارهای خلیج فارس ببریم. شاهنامه یعنی مرزهای فرهنگی ایران، شاهنامه ایران اسلامی و شاهنامه یعنی اسلام ایرانی است، بعضی ابیات شاهنامه قرآن فارسی است. در این مراسم همچنین مرشد خرمی شاهنامه‌خوانی کرد. در پایان این مراسم، سیدرضا صالحی امیری تندیس کتابخانه ملی ایران و تابلوی فاکسیمیلیه از یکی از آثار استاد حسین بهزاد را به فریبا مقصودی اهدا کرد.