به گزارش خبرگزاری موج، علیرضا سفیدچیان اظهار کرد: خودکشی یک عمل اتفاقی نیست بلکه یک ناراحتی چندبُعدی در انسانی نیازمند است که با شکست در حل مسائل زندگی‌اش، این راه را انتخاب می‌کند.

وی افزود: خودکشی یک بحران تمام‌عیار است که بدون استثناء و شدید شخص در رنج روانی قرار دارد و رفتاری پیچیده که از تمایل و فکر خودکشی تا اقدام منجر به مرگ را دربر می‌گیرد.

مدرس دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به این نکته که خودکشی یک مسأله بحرانی اجتماعی است، تصریح کرد: سالانه تا یک میلیون نفر به این علت در جهان می‌میرند که جزو 10 علت اول مرگ در دنیاست.

سفیدچیان خاطرنشان کرد: خودکشی منجر به مرگ، در مردان چهار برابر زنان است، در حالی که افکار و توجه به خودکشی، در زنان چهار برابر مردان است.

این روانپزشک یادآور شد: زمینه ارثی، تغییرات بیوشیمیایی مغز، اختلالات روانپزشکی، افسردگی، اختلال دوقطبی، سایکوز یا جنون، اعتیاد به الکل و سوء مصرف دارو و مواد، بیماری‌های جسمی همراه با درد و سیر مزمن، ضربه مغزی، سرطان، اعتیاد به قمار، تجرد، بی‌دینی، بی‌سازمانی شخصیتی، مشکلات مالی، سوء ارتباط بین فردی، شکست عشقی، مرگ عزیزان، از دست دادن شغل، یا انزوای اجتماعی، بیکاری، فقر، تبعیض و خانه به دوشی از علل خطرآفرین این پدیده اجتماعی است.

وی ادامه داد: تنهایی، حس ناامیدی، بی‌پناهی، بیهودگی، بی‌ارزش بودن و احساس درماندگی، احساس گناه، شکست در اجرای طرح‌ها و اهداف زندگی، استرس زیاد، خشم، طرد شدن و از دست دادن وجهه پیش همتاها، گسستگی روابط عاشقانه، بیکاری، مسائل و شکست‌های تحصیل، درگیری و مشاجرات خانوادگی، طلاق، بحران‌های انطباقی افکار و رویدادهایی هستند که حس خودکشی را افزایش می‌دهند.

این متخصص به رسانه‌های تصویری و مجازی توصیه کرد به‌شدت مراقب باشند که نحوه به تصویر کشیدن خودکشی، اثر منفی دارد و پوشش این اقدام در حجم زیاد، به‌طور برجسته و مکرر به ستودن یا رمانتیک کردن خودکشی می‌انجامد و سبب سرایت خودکشی و یا خودکشی تقلیدی می‌شود.

وی اظهار کرد: وقتی کسی از خودکشی می‌گوید، نباید با این لحن که برو بابا، شوخی نکن، تو عُرضه اینکار را نداری و الفاظ مشابه، با او حرف زد بلکه باید همواره افکار خودکشی را جدی بگیریم.

سفیدچیان گفت: افسردگی، شامل احساس شدید گناه و شرم، انتقاد از خود و خشم، حس بی‌ارزش بودن و عزت نفس پایین، احساس ناامیدی، بیهودگی، بیگانگی و تنهایی، سابقه اقدام قبلی، داشتن نقشه برای خودکشی، استفاده از مواد مخدر و مشروبات الکلی، بیان سخنانی درباره کشتن خود یا پوچ بودن زندگی، وجود رویداد استرس‌زا یا آسیب و فقدان، تغییرات رفتاری چشمگیر مانند گوشه‌گیری از نشانه‌های هشداردهنده خودکشی هستند.

وی با ذکر این نکته که باید افراد در معرض خطر غربال‌گری و شناسایی شوند، افزود: محدود کردن دسترسی به ابزار خودکشی، درمان بیماری‌های روانپزشکی به‌ویژه افسردگی و سوء مصرف دارو و مواد، بهبود وضعیت اجتماعی اقتصادی، مفهوم بخشی به زندگی و خلقت، ایمان، اعتقاد، اعتماد و توکل به خدا سبب پیشگیری از خودکشی می‌شود.

مدرس دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: درمان خودکشی یک اقدام تخصصی بوده و بنابراین با تماس فوری با اورژانس، فرد را به نخستین مرکز درمانی برسانید.