موزه سینمای ایران محلی است برای به یاد آوردن تاریخی که بر ما گذشته،تجربیاتی که کسب شده و بزرگانی که پایه های سینما بر شانه‌هایشان استوار است و حالا در خاک خفته‌اند. خبرگزاری موج/ علی ظهوری‌راد/ موزه سینمای ایران از سال ۱۳۷۳ در ساختمانی واقع در لاله زار کارش را آغاز کرد و بعد از چند سال در سال ۸۱ به محل فعلی خود واقع در باغ فردوس منتقل شد.این موزه که یادگارها و تجربه های یک قرن حضور سینما در ایران را در خود حفظ می‌کند و در طول فعالیت خود با افزودن بخش‌های مختلفی به این یادگارهای موجود،تلاش کرد تا آینه تمام عیاری از تاریخ و تجارب سینمای ایران باشد. در بخش بین‌الملل این موزه بخشی از جوایزجهانی سینمای ایران (همچون نخل طلای کن، شیر ونیز، خرس برلین و ...) به همراه غرفه های اختصاصی سینماگران به نمایش گذاشته شده که مهمترین بخش آن متعلق به کیارستمی است ونخل طلای این کارگردان به همراه تعدادی از نقاشی‌های آکیرا کوروساوا کارگردان برجسته تاریخ سینما که به کیارستمی هدیه داده شده است و  به نظر می‌رسد اکنون موقعیتی برای به روز کردن این بخش وجود دارد. اکنون که دیگر کیارستمی در میان ما نیست،خوب است که به جای یک غرفه، سالنی ویژه این برای این کارگردان تاسیس کرد و با کمک بازماندگان این کارگردان، بخش‌های متنوعی در این سالن برای آشنایی بیشتر با این سینماگر تعبیه کرد. با توجه به فعالیت کیارستمی در شاخه‌های متنوعی مانند گرافیک، نقاشی، هنرهای دستی و ادبیات، می‌توان بخش ویژه کیارستمی را به شکل یک چیدمان هنری با یادگارهای او درست کرد تا تمامی جنبه های شخصیت هنری او برای بازدیدکنندگان آشکار شود. موزه سینما با فعالیت‌های موثر خود می‌تواند پایگاهی برای جذب و تربیت علاقه مندان به سینمای ایران باشد.