به گزارش خبرگزاری موج؛ همه ما نیک می‌دانیم از مراسم اصلی شب قدر، شب‌زنده‌داری است؛ اهمیت این شب از آنجایی بوده که مسلمانان معتقد هستند، شب تقدیر است، شبی که قدر یک ساله انسان‌ها مشخص می‌شود.

سه اتفاق مهمی که در این شب روی داده، نزول یک باره قرآن بر حضرت محمد(ص)، ضربت خوردن امام نخست شیعیان و رقم خوردن تقدیر یک ساله انسان‌هاست.

چنانچه از روایات درمی‌یابیم که از اعمال شب قدر خواندن دعای «جوشن کبیر»، «افتتاح»، «ابوحمزه ثمالی» و «مجیر» است؛ در زیبایی کلام جوشن کبیر همین بس که حضرت جبرئیل(ع) این دعا را به حضرت محمد(ص) آموخته است.

وجه تسمیه این دعا همان‌گونه که از نامش می‌آید، به معنای لباس جنگی بوده و دلیل نامیدن این نام برای دعای مذکور این است که زره جنگی در یکی از غزوه‌های حضرت محمد(ص) تن ایشان را آزرده ساخت که حضرت جبرئیل(ع) پیغامی از طرف خداوند متعال برای ایشان آورد: «ای محمد! این زره را از تن درآور و این دعا را بخوان».

و چه نیکوست که انسان سرنوشت خود را با این دعا ایمن سازد، شاید برای هر فردی تنها یک بند این دعا راهگشای یک عمر زندگی باشد و آنگاه تمام عزت و قدرت را از او می‌خواهیم.

چراکه «یا من له العزه و الجمال»، «یا من له القدره الکمال» و آنگاه که در هجمه تردیدها قرار می‌گیریم، تنها برهان برایمان نام زیبای «یا برهان» است که دلیل برهان همه چیز برای ما «او» می‌شود و برطرف‌کننده همه غم‌هاست؛ «یا کاشف الغم» و تنها همدم و دوست ما زمانی که محرمی برای ما وجود ندارد؛ «یا حبیب من لا حبیب له».

مهم‌تر آنکه هنگامی می‌رسد که تاریکی، زندگی بشری ما را فرامی‌گیرد و چه زیباست، آن هنگام که او را با نام نور می‌خوانیم؛ «یا منور النور».

اینکه چرا خوابیدن در این شب‌ مذموم، گواه اهمیت سرنوشت انسان است؛ در بسیاری از مکاتب خودشناسی و توجه به خود اهمیت بسیاری دارد.

در تعالیم اسلامی این موضوع جایگاه ویژه‌ای دارد تا جایی که معرفت به خداوند متعال از معرفت به «خود» آغاز می‌شود و شناخت «خود» مقدمه‌ای برای شناخت خداوند منان است.

بنابراین خودشناسی و توجه به «خود» کلید معرفت است؛ در تعالیم اسلامی آمده است «من عرف نفسه، فقد عرف ربّه»

و اما اینکه چرا شب قدر پنهان مانده است؟

سخنان پیامبر اعظم(ص) در خصوص جایگاه شب قدر «خطبه شعبانیه» خواندنی است؛ بسیاری از علمای دینی معتقدند که پنهان ماندن شب قدر از آن جهت است که مسلمانان به همه این شب‌ها اهمیت دهند و بهره‌ معنوی بیشتری ببرند.

آنچه باید مورد توجه قرار گیرد، اهمیت به شناخت «خود» بوده که مقدمه معرفت برای رسیدن به بینش صحیح در مسیر زندگی است.