به گزارش خبرگزاری موج، انتخاب این نامزد مخالف دولت در پی برکناری خانم «پارک گئون هی» رئیس جمهوری قبلی صورت گرفت که به دلیل رسوایی های سیاسی و اقتصادی به حکم قانون اساسی کره جنوبی برای همیشه از قدرت برکنار شد.

پیروزی «مون» با توجه به شناختی که مردم کره جنوبی از او داشتند، پس از آنکه شرایط سیاسی این کشور در اواخر سال گذشته میلادی به شدت بحرانی شد، دور از ذهن نبود و نظرسنجی های صورت گرفته نیز پیروزی او را پیش بینی کرده بودند.

او فردی است که سیاست هایش علاوه بر آنکه در داخل کره جنوبی طرفداران زیادی دارد در برخی کشورهای همسایه از جمله چین، کره شمالی و حتی روسیه نیز به آن احترام گذاشته می شود چرا که «مون جائه این» همواره گفته است سیاست آشتی‌جویانه‌تری در قبال همسایگان بویژه حکومت کره شمالی را در دستور کار قرار خواهد کرد.

به طور حتم پیروزی قاطع نامزد حزب لیبرال دمکرات کره جنوبی با کسب بیش از 40 درصد آراء در رقابت بین 13 نامزد را باید پایانی بر ماه‌ها تلاطم سیاسی و بازگشت آرامش به این کشور دانست. 

کشوری که وقتی پارلمان آن رای به استیضاح خانم «پارک گئون هی» رئیس ‌جمهوری پیشین داد؛ شرایط سیاسی، اقتصادی و حتی سیاست های خارجی اش دچار مشکل شد و فرصت مناسبی برای آمریکا پیش آمد تا با وضعیت موجود، این کشور و شبه جزیره کره را جولانگاه نظامی خود سازد.

حالا باید دید که با روی کار آمدن نماینده حزب لیبرال دمکرات که سیاست های همسویی با آمریکا ندارد، شرایط و مناسبات دو کشور به کدام سمت و سو هدایت خواهد شد.

بدون شک یکی از مشکلات پیش رو میان دو کشور، موضوع استقرار سامانه «تاد» آمریکا در خاک کره جنوبی خواهد بود که می تواند محل مناقشه جدید میان دو طرف باشد.

«مون جائه این» در حالی امروز و بدون برگزاری مراسم تحلیف کار خود را به عنوان نوزدهمین رئیس جمهوری کره جنوبی آغاز کرد که کشورش به دلیل آنچه سیاست های غلط دولت قبلی عنوان شده در شرایط با ثبات سیاسی قرار ندارد. 

این کشور از یک سو روابط و مناسباتش با چین به دلیل استقرار سامانه «تاد» آمریکا تیره و تار شده و از سوی دیگر نیز کره شمالی هم به شدت از سیاست های دولت قبلی سئول به دلیل میدان دادن به آمریکا در شبه جزیره کره ناراحت و دلگیر است.

به همین خاطر رئیس جمهوری جدید کره جنوبی در شروع بکار خود می بایست در سیاست خارجی کشور مسائل مختلفی از جمله موضوع هسته‌ای شبه جزیره کره، فعالیت های نظامی و موشکی کره شمالی، استقرار سامانه تاد آمریکا و مرمت و احیای روابط آسیب دیده با چین و ... را مورد توجه قرار دهد.

کره جنوبی و آمریکا بیش از یک دهه است که به لحاظ سیاسی و نظامی متحد بوده اند و واشنگتن نیز برای سئول مهمترین متحد دوجانبه محسوب می شود اما سیاست هایی که «مون» بویژه در خصوص استقرار سامانه تاد با آمریکا دارد، می تواند تنش هایی را در آینده میان آنان پدیدار سازد.

بخصوص آنکه اعلام شده این سامانه موشکی در خاک کره جنوبی عملیاتی شده و سیاست ها او می تواند اجرای این برنامه ها را دچار مشکل سازد.

«مون» گفته است دولت سابق کره جنوبی در این مورد عجولانه تصمیم‌گیری کرده و تصمیم نهایی در این مورد را باید دولت آینده بگیرد.

در خصوص کره شمالی نیز او در تبلیغات انتخاباتی، به جای اعمال تحریم ها و لفاظی های تند با پیونگ یانگ، از سیاست گفتمان با «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی سخن گفت که این دیدگاه انتقاد شدید محافظه کاران تندرو کشور را در پی داشت.

او همیشه از دو دولت محافظه‌کاری که طی 10 سال گذشته در کره جنوبی حکومت کرده‌اند به خاطر ناتوانی آنها در توقف فعالیت‌های هسته‌ای کره شمالی انتقاد کرده است. 

به این ترتیب انتخاب «مون جائه این» از حزب لیبرال دمکرات کره جنوبی موسوم به حزب «مینجو» برای بسیاری از شهروندان کره جنوبی امیدواری زیادی ایجاد کرده است، امیدواری از آن جهت که او بتواند کشور را از بحران های پیش رو در منطقه شبه جزیره کره و خطراتی که ممکن است به واسطه بروز جنگ و درگیری گریبان آنان را بگیرد، محافظت نماید.

به هر حال باید منتظر ماند و دید که او برای برآورده کردن آرزوی مردم خود در قبال آمریکا و بویژه کره شمالی سیاست های کشور را تغییر می دهد یا اینکه پس از مدتی دنبال رو سیاست های دولت قبلی خواهد شد.